پیشنهاد‌های علی باقری (٣٨,٨٦٥)

تقدس مآبی : [عامیانه، اصطلاح] خود را به دروغ پارسا و پرهیز کار وانمود کردن.

تق چیزی در آمدن : [عامیانه، اصطلاح] گند کاری بالا آمدن، فاش شدن امری پنهان.

تق و پوق : [عامیانه، اصطلاح] سر و صدا، بگیر و ببند.

تق سرما شکستن: [عامیانه، اصطلاح] نگا. تک سرما شکستن.

تق و توق : [عامیانه، اصطلاح] سر و صدای کار یا حرکت.

تقه زدن : [عامیانه، اصطلاح] کوبیدن چیزی با ضربات پیاپی چکش و مانند آن .

تک پا : [عامیانه، اصطلاح] زمان کوتاه، در فرصتی بسیار اندک.

تکان نخوردن آب از آب : [عامیانه، کنایه ] نگا. آب از آب تکان نخوردن.

تک پَر : [عامیانه، اصطلاح] نوعی حرکت در ورزش باستانی.

تک پا راه رفتن : [عامیانه، کنایه ] بی سر و صدا راه رفتن، کنایه از چابکی

تِک تِک : [عامیانه، اصطلاح] صدای کارکردن ساعت.

تک خال : [عامیانه، اصطلاح] به ترین در میان هم ردیف های خود.

تَک سرما شکستن: [عامیانه، کنایه ] از شدت سرما کاسته شدن.

تُک زبانی حرف زدن: [عامیانه، کنایه ] لکنت داشتن ، گرفتگی زبان داشتن.

تک و پو زدن : [عامیانه، کنایه ] به هر دری زدن، با تمام درماندگی کوشیدن.

تک مضراب زدن : [عامیانه، کنایه ] سخن ناموافق و ناهنجار گفتن.

تک و تو : [عامیانه، اصطلاح] توان و قدرت، شتاب.

تکه ی کسی بودن : [عامیانه، کنایه ] مناسب کسی بودن.

تکه پاره کردن : [عامیانه، کنایه ] پاره پاره کردن، تکه تکه کردن.

تکیه کلام: [عامیانه، اصطلاح] آن چه که در موضوع اثری ندارد ولی پی در پی تکرار کنند

تکه گرفتن برای کسی : [عامیانه، کنایه ] کاری برای کسی فراهم کردن.

تگری : [عامیانه، اصطلاح] بسیار خنگ، یخچالی

تک و دو : [عامیانه، اصطلاح] دوندگی، درماندگی

تل انبار : [عامیانه، اصطلاح] توده، انباشته.

تلخه : [عامیانه، اصطلاح] تریاک، سوخته

تلپی: [عامیانه، اصطلاح] برای نشان دادن افتادن بدون مقاومت به کار می رود.

تلق و تولوق : [عامیانه، اصطلاح] صدای ناهنجار.

تِلِک و پِلِک: [عامیانه، اصطلاح] رخت و وسائل ناچیز خانه.

تلقین گفتن : [عامیانه، اصطلاح] مسائل دینی که بر سر گور کسی می گویند.

تلکه بند شدن: [عامیانه، کنایه ] نگا. تلکه کردن.

تِلِک و تُلُک : [عامیانه، اصطلاح] کار مختصر و محقری داشتن.

تلنگ در رفتن : [عامیانه، کنایه ] باد صدادار در کردن، کنایه از ضعیف و ناتوان شدن.

تل و بل: [عامیانه، اصطلاح] جا به جا کردن، بالا و پایین کردن.

تله کاشتن پیش پای کسی: [عامیانه، کنایه ] به کسی کلک زدن، کسی را گیر انداختن.

تلیت کردن: [عامیانه، اصطلاح] خیساندن نان در غذاهای آبکی.

تمدن داشتن: [عامیانه، اصطلاح] دارای تربیت بودن.

تنبان درآر : [عامیانه، اصطلاح] بی حیا، دریده

تن به کار دادن : [عامیانه، کنایه ] زیر بار کار و مسئولیت رفتن، برای کار آماده شدن.

تنبان فاطی: [عامیانه، کنایه ] نگا. برای فاطی تنبان نشدن

تن خود را چرب کردن : [عامیانه، کنایه ] برای دردسری آماده شدن، پیه چیزی را به تن مالیدن.

تنبل خان: [عامیانه، اصطلاح] تن پرور.

تنگاب آمدن : [عامیانه، کنایه ] به جان آمدن.

تن کسی خاریدن: [عامیانه، کنایه ] خواهان آزار بودن، دنبال دردسر بودن.

تنقل انداختن: [عامیانه، کنایه ] جا خوش کردن، پلاس شدن.

تنگ آفتاب: [عامیانه، اصطلاح] درست در لحظه ی طلوع خورشید.

تنگ بودن وقت: [عامیانه، کنایه ] دیر شدن.

تنگ بودن قافیه : [عامیانه، کنایه ] مشکل بودن کار.

تنگ دل کسی نشستن بسیار نزدیک کسی نشستن، از کسی جدا نشدن.

تنگ شدن خلق: [عامیانه، کنایه ] عصبی شدن، بی حوصله شدن، خشمگین شدن. ( ( تنگ غروب بهار سردی که برای خودم آتشی تو بخاری دیواری افروخته بودم و سرگرم شن ...

تنگ کسی گرفتن : [عامیانه، کنایه ] احتیاج فوری به قضای حاجت داشتن.