پیشنهاد‌های علی باقری (٢٩,٩٠٩)

با ثروت: ثروتمند. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص۳۵۸ ) .

با بزن اهداب: سیخ مژه ها. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص ۱٠۱ ) .

با اندیشه: بیمناک. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص ۴۴ ) .

پدرود: دکتر کزازی در مورد واژه ی "پدرود " می نویسد : ( ( پدرود ریختی کهن تر از " بدرود" است و این هر دو ریخت های پساوندی از "درود" به معنی تندرستی و ...

یاور: دکتر کزازی در مورد واژه ی "یاور " می نویسد : ( ( یاور ریختی است برآمده از "یار ور" که ریخت پساوندی" یار " است و در همان معنی: یاریگر و کمک رسان ...

کُله: دکتر کزازی در مورد واژه ی "کله " می نویسد : ( ( کله kola به معنی کاکل و طرّه است و ریختی از" کلاله". می تواند بود که ستاک واژه همان باشد که در ...

یله: دکتر کزازی در مورد واژه ی " یله" می نویسد : ( ( یله به معنی" رها " است؛ "شیر یله" شیری است که از بند رسته است نیز شرزه و به نیرو است. می تواند ب ...

گیلان: گیلان را با سرزمینی که در اوستا وَر ِنه نامیده شده است سنجیده اند و یکی دانسته اند. ( ( اَبا گنج و پیلان و با خواسته پذیره شدن را، بیاراسته ...

ایمای عقل:اشارت کردن خرد. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص۶۵ ) .

ایمان غلاظ: سوگندهای شدید. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص۲۷۱ ) .

ایفای حق: تمام دادن حق. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص ۲۱۱ ) .

ایزد تعالی: خدای والا. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص۶۳ ) .

ایراد کردن: وارد نمودن. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص ۵۴۲ ) .

ایجاب طبیعت: وجوب طبع. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص ۳۸۵ ) .

ایثار کردن: بخشیدن. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص ۴۳۶ ) .

ایام نامرادی: روزگار ناکامی. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص ۱۱۶ ) .

ایام صبی: روزگار کودکی. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص ۲۷۷ ) .

ایام دولت: روزگار بختیاری. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص۱۵٠ ) .

ایام البیض کهولت: روزهای میانگین پیری. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص۴ ) .

اهم مهمات: ضروری ترین کارهای مهم ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص۱۱۱ ) .

اهمال ورزیدن: کاهلی کردن. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص ۴۸ ) .

اهمال رفتن: فروگذاشتن. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص۳۹۵ ) .

اهل عصر: مردم زمانه. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص۵ ) .

اهل کار: کاردان. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص۳۷۸ ) .

اهل ظلامات: دادخواهان. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص ۵۱۵ ) .

اهل دیوان: دیوانیان. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص ۵۱۴ ) .

اهل زمانه: مردم روزگار. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص ۴۳۷ ) .

اهل بیت: عیال و اولاد. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص ۲۳۳ ) .

اهل بصیرت:صاحب بینش. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص ) .

اهتزاز نمودن: شاد شدن. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص ۵۳۳ ) .

اهتزاز کردن: شادی نمودن. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص۲۹۷ ) .

اهانت باطل: خوار داشت باطل. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص۱۹۱ ) .

اول الفکر: اندیشه ی نخست ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص ۱۲ ) .

اول قدم: گام نخست. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص۵٠۶ ) .

اوقات عمر: گاه های زندگی. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص ۵۶ ) .

اوعیه ی ضمیر: ظرف های درون. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص ۲۶ ) .

اوضاع و اشراف:ج وضیع و شریف، فرومایگان و بلندپایگان. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص ۴۷۷ ) .

اوصاف حمیده: صفت های ستوده. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص۱۵۱ ) .

اوساط حشم: طبقات میانگین پیروان. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص ۴٠۹ ) .

اوتاد طالع و غارب: میخ های طلوع و غروب کننده، کنایه از ستارگان. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص ۲۵٠ ) .

اواخر عمر: پایان زندگی. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص ۸ ) .

انیاب نوایب: دندان های بلاها. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص۴۷ ) .

انها کردن: خیر رسانیدن. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص ۴۵٠ ) .

انهاض نمودن: برانگیختن. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص۴۷۲ ) .

انهار بیان: اضافه ی تشبیهی، جویهای فصاحت. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص ۷ ) .

انگشت نمای: مورد اشاره. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص ۴۸٠ ) .

انگشت ندامت خاییدن: پشیمان شدن. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص ۲۳۱ ) .

انگشت در دندان گرفتن: متحّیر شدن. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص۴۷۲ ) .

انگشت تحّیر در دندان ماندن: شگفت زده شدن. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص۴۲ ) .

انگشت. . . بر زمین نهادن: تواضع کردن. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص۷۴ ) .