گوش بریدن

معنی انگلیسی:

cozen

لغت نامه دهخدا

گوش بریدن. [ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) قطع کردن گوش. || قرض کردن به دسیسه به قصد پس ندادن. رجوع به گوش بر و گوش بری شود.

( مصدر ) ۱ - قطع کردن گوش کسی . ۲ - بحیله پول و مال دیگری را گرفتن مغبون کردن در معامله : پس این دو برادر هم گوش ترا بریده اند ?

(بُ دَ ) (مص م . ) (عا. ) با حیله و نیرنگ از کسی پول گرفتن .

fleece (فعل)

لخت کردن، پشم چیدن از، چاپیدن، گوش بریدن، سروکیسه کرد ن

صوف

گوش بریدن کسی : [عامیانه ، کنایه ] کلاه برداری کردن از کسی .