پیشنهاد‌های علی باقری (٢٩,٨٨٣)

خدمت کسی رسیدن: [عامیانه، کنایه ] به حضور کسی رسیدن، کسی را تنبیه کردن.

خدا و خرما را با هم خواستن : [عامیانه، ضرب المثل ] از دو محل سود بردن، دو سره بار کردن.

خدا وکیلی: [عامیانه، اصطلاح] صادقانه، راست و درست.

خدا نکرده: [عامیانه، اصطلاح] امیدوار این طور نباشد.

خدا کند : [عامیانه، اصطلاح] ای کاش.

خدا گرفتن : [عامیانه، اصطلاح] به عذاب خدا گرفتار شدن، بدبخت شدن.

خدا گرفته : [عامیانه، اصطلاح] بدبخت شده، به عذاب خدا گرفتار شده.

خدا قوت: [عامیانه، اصطلاح] خدا قوت بدهد، خسته نباشی.

خدا به سر شاهده : [عامیانه، کنایه ] خدا بالای سر شاهد است.

خدا را بنده نبودن: [عامیانه، کنایه ] بی نهایت عصبانی بودن، کفران کردن.

خدا رسانده: [عامیانه، کنایه ] مفت و مجانی به دست آمده.

خدا روز بد نده : [عامیانه، اصطلاح] چشم بد دور، روز بد نبینید.

خدا خدا کردن : [عامیانه، اصطلاح] بسیار آرزومند چیزی یا کسی بودن و آن را از خدا خواستن، پناه به خدا بردن.

خدا داده به فلانی : [عامیانه، اصطلاح] بختش یار بوده.

خدابیامرزی : [عامیانه، اصطلاح] درخواست بخشش.

خدا برکت بده: [عامیانه، اصطلاح] نگا. خدا برکت.

خدا به همراه: [عامیانه، اصطلاح] خدا خافظ.

خدا به رد : [عامیانه، اصطلاح] در پناه خدا.

خدا برکت: [عامیانه، اصطلاح] خدا بیش ترش کند.

خدا به دور : [عامیانه، اصطلاح] پناه بر خدا.

ختنه نکرده: [عامیانه، اصطلاح] آزمند، پول پرست، نامسلمان، پدر سوخته.

ختم گرفتن : [عامیانه، اصطلاح] نگا. ختم گذاشتن.

ختم شدن: [عامیانه، اصطلاح] پایان گرفتن.

ختم قرآن کردن: [عامیانه، اصطلاح] یک بار قرآن را از اول تا آخر خواندن.

خبرگزاری : [عامیانه، اصطلاح] موسسه ی خبرگیری و انتشار خبر.

خبر مرگش : [عامیانه، اصطلاح] خدا مرگش بدهد.

خبر کسی یا چیزی را آوردن : [عامیانه، کنایه ] مرگ و نابودی کسی یا چیزی را اعلام کردن، مردن، نابودی.

خایه مالی کردن: [عامیانه، کنایه ] چاپلوسی کردن، نگا. دستمال ابریشمی داشتن.

خایه قوچی: [عامیانه، اصطلاح] نوعی شیشه ی کوچک بیضی شکل.

خایه ی غول را شکستن: [عامیانه، کنایه ] به تمسخر برای کوچک کردن و ناچیز شمردن کار کسی می گویند.

خایه ی چپ کسی بودن : [عامیانه، کنایه ] به تمسخر: نزد کسی اعتبار و احترام داشتن.

خایه دستمال کردن : [عامیانه، کنایه ] چاپلوسی کردن، منت کشیدن.

خاور شناس: [عامیانه، اصطلاح] دانا به فرهنگ شرق.

خانه نشین شدن: [عامیانه، کنایه ] از کار بی کار شدن، معزول شدن.

غلام خانه زاد ؛ غلامی که والدینش در خانه ارباب او نیز غلامی کرده اند، غلامی که پدر و اجدادش غلامان پدر و اجداد ارباب او بوده اند. || لقب گونه ای است ...

خانه دار : [عامیانه، اصطلاح] زنی که اداره امور خانه را بر عهده دارد، کدبانو، زنی که شاغل نیست.

خانه خراب کن: [عامیانه، کنایه ] بدبخت کننده، زیان رساننده.

خانه خرابی : [عامیانه، اصطلاح] بدبختی، زیان بسیار.

خانه خمیر: [عامیانه، اصطلاح] نگا. خانه خراب.

خانه خراب: [عامیانه، اصطلاح] بدبخت شده، بی چیز شده، زیان دیده.

خانه خراب کردن : [عامیانه، کنایه ] بدبخت کردن، بی چیز کردن.

خانه خانه : [عامیانه، اصطلاح] سوراخ سوراخ، شطرنجی.

خانه تکانی: [عامیانه، اصطلاح] پاکیزه کردن خانه و وسایل خانه به صورتی اساسی در آغاز هر سال.

خانه ی خاله : [عامیانه، کنایه ] جای راحت و خودمانی، ملک شخصی.

خانه بستن : [عامیانه، اصطلاح] در بازی نرد دو مهره را در یک خانه قرار دادن تا حریف نتواند در آن جا بنشیند.

خانه به دوش : [عامیانه، کنایه ] بی خانمان، آواره.

خانه به دوشی: [عامیانه، کنایه ] بی خانمانی، آوارگی.

خانه آباد : [عامیانه، اصطلاح] عبارتی برای تحسین است.

خانه آبادان : [عامیانه، اصطلاح] عبارتی به عنوان سپاس.

خان خانم ها : [عامیانه، اصطلاح] محترم ترین خانم ها، بیش تر به دختر بچه گفته می شود.