پیشنهاد‌های علی باقری (٢٩,٨٨٣)

خلق کسی تنگ شدن : [عامیانه، کنایه ] عصبانی شدن، بی حوصله شدن.

خُل و چل : [عامیانه، اصطلاح] مثل دیوانه ها، ساده لوح.

خُلق تنگ: [عامیانه، اصطلاح] عصبانی، خشمگین.

خلق الله : [عامیانه، اصطلاح] مردم.

خل بازی : [عامیانه، اصطلاح] حرکات غیر منطقی و غیر عاقلانه.

خل بازی درآوردن: [عامیانه، کنایه ] مثل دیوانه ها رفتار کردن.

خلاص کردن: [عامیانه، کنایه ] تمام کردن، کشتن.

خفه شدن : [عامیانه، کنایه ] سکوت کردن، کسل شدن از تکرار حرفی.

خفه خون گرفتن: [عامیانه، کنایه ] دم بر نیاوردن، ساکت شدن.

خفه خون: [عامیانه، اصطلاح] خفقان.

خفت انداختن: [عامیانه، اصطلاح] تنگ کردن، در تنگنا قرار دادن.

خفتی: [عامیانه، اصطلاح] نوعی گردن بند از جواهرات، شلواری مانند چاقچور ولی بدون جوراب

خط یازده سوار شدن : [عامیانه، کنایه ] پیاده رفتن.

خفت افتادن: [عامیانه، اصطلاح] تنگ شدن، در تنگنا افتادن.

خط کشیدن دور چیزی: [عامیانه، کنایه ] چیزی را کنار نهادن، دست کشیدن از چیزی.

خط هوایی: [عامیانه، اصطلاح] راه هوایی، مسیر هواپیما.

خط در میان حرف زدن: [عامیانه، کنایه ] آرام آرام و شمرده سخن گفتن.

خط زدن : [عامیانه، اصطلاح] با خط کشیدن روی چیزی آن را باطل کردن.

خط دادن: [عامیانه، کنایه ] سرمشق دادن، فکر کسی را هدایت کردن.

خط خطی : [عامیانه، اصطلاح] درهم، خراب، متشنج، با خطوط زیاد روی آن ناخوانا شده.

خط خطی شدن اعصاب: [عامیانه، کنایه ] خرد شدن اعصاب، خراب شدن اعصاب.

خِطَب : [عامیانه، اصطلاح] جزیی از جهاز شتر.

خطب کسی کج بودن : [عامیانه، کنایه ] نگا. پالان کسی کج بودن.

خطایی : [عامیانه، اصطلاح] نوعی از آجر.

خط آوردن : [عامیانه، کنایه ] مدرک کتبی ارایه کردن.

خط افتادن: [عامیانه، کنایه ] خراش افتادن .

خشکه نان : [عامیانه، اصطلاح] نانی که بیش از اندازه در تنور مانده و خشک شده است.

خش و خش : [عامیانه، اصطلاح] نگا. خش خش.

خود را به کوچه ی علی چپ زدن: [عامیانه، کنایه ] خود را بی اطلاع نشان دادن.

خود را به ناخوشی زدن : [عامیانه، کنایه ] تمارض کردن.

خود را به موش مردگی زدن : [عامیانه، کنایه ] خود را ناتوان ( یا بی گناه ) معرفی کردن.

خود را جستن : [عامیانه، کنایه ] جست و جو در لباس خود برای یافتن و کشتن حشرات موذی مانند شپش.

خود را به نفهمی زدن : [عامیانه، کنایه ] تظاهر به نفهمیدن کردن.

خود را خوردن : [عامیانه، اصطلاح] رنج بردن.

خود را خراب کردن : [عامیانه، کنایه ] خود را کثیف کردن.

خود را سبک کردن : [عامیانه، کنایه ] خود را حقیر کردن، دست به کاری پایین تز از شان خود زدن.

خود را شناختن : [عامیانه، اصطلاح] به حد بلوغ رسیدن.

خود را گم کردن: [عامیانه، کنایه ] خود را برتر از آن که هست دانستن، سابقه ی خود را فراموش کردن.

خودکشی کردن : [عامیانه، اصطلاح] با رنج فراوان کاری را به پایان بردن.

خودکرده: [عامیانه، اصطلاح] کاری که بدون مشورت شده باشد.

خودم جا، خرم جا : [عامیانه، کنایه ] تکیه کلام کسانی که همه چیز را از دریچه ی منافع شخصی می بینند. من که دارم گور پدر بقیه.

خورد رفتن: [عامیانه، اصطلاح] از بین رفتن قسمت اضافی در خیاطی، جذب شدن و حل شدن در چیزی.

خورد کردن: [عامیانه، اصطلاح] ریز ریز کردن، له کردن.

خوردن بلا به جان: [عامیانه، اصطلاح] اصابت بلا با جان.

خوردن سر کسی : [عامیانه، اصطلاح] سبب مرگ کسی شدن، کسی را دق مرگ کردن، در نتیجه ی پرحرفی کسی را کلافه کردن.

خوردن حرف: [عامیانه، کنایه ] نگا. حرف را خوردن.

خوردن چیزی به چیزی: [عامیانه، کنایه ] جور بودن چیزی با چیزی

خوردن کسی با نگاه: [عامیانه، کنایه ] نگا. با نگاه کسی را خوردن.

خورد و خوراک : [عامیانه، اصطلاح] خوردنی، آذوقه.

خورش خوری : [عامیانه، کنایه ] ظرفی که در آن خورش می ریزند.