پیشنهاد‌های علی باقری (٢٩,٨٨٣)

کلمه ( سبق ) به معنای پیشی گرفتن از کسی است که می خواهد خود را به ما برساند.

کلمه ( سوأ ) به معنای عدالت و برابری است .

در مجمع البیان گفته : کلمه ( تشرید ) متفرق ساختن توام با اضطراب است .

در مجمع البیان گفته : کلمه ( ثقف ) به معنای پیروزی و دست یافتن به سرعت است.

کلمه ( جار ) از ( جوار ) است ، و جوار از سنت های عهد جاهلیت عرب است که زندگی قبیله ای داشته ، و از احکام جوار ( پناهندگی ) یکی این بوده که صاحب جار پ ...

راغب در باره کلمه ( بطر ) گفته : این کلمه به معنای غفلت و سبک مغزی است که در اثر سوء استفاده از نعمت و قیام ننمودن به حق آن و مصرف کردن آن در غیر مور ...

کلمه ( ریح ) بطوری که گفته شده به معنای عزت و دولت است ، راغب نیز گفته است که : کلمه ( ریح ) بطور استعاره به معنای غلبه نیز آمده است ، و وجه این استع ...

نزاع از ماده ( نزع ) که نوعی کندن را گویند گرفته شده است ، و اختلاف را از این باب تنازع می گویند که در حقیقت طرفین نزاع هر کدام می خواهند دیگری را از ...

کلمه ( فشل ) به معنای ضعف توام با اضطراب است .

( قصوی ) که گاهی آن را ( قصیا ) هم می گویند مونث ( اقصی ) است .

کلمه ( یتیم ) به معنای انسانی است که پدرش در حال خردسالی اش مرده باشد، و می گویند که در همه انواع حیوانات یتیم آن حیوانی است که مادر خود را از دست دا ...

کلمه سلوف به معنای تقدم است ، و سنت طریقه و روش را گویند. , و به معنی جلودار هم آمده و عرب به شتری که شتر های دیگر را به پشت سر او می بندند تا بقیه ی ...

حیوانکی : [عامیانه، اصطلاح] کلمه ای در مقام تاسف خوردن به حال کسی.

حیدری و نعمتی : [عامیانه، کنایه ] گروه های دشمن هم.

حول و ولا : [عامیانه، کنایه ] تقلا، دست و پا زنی.

حیا را خوردن و آبرو را قی کردن: [عامیانه، کنایه ] بسیار بی حیا و گستاخ بودن.

حوصله ی سر خاراندن نداشتن: [عامیانه، کنایه ] گرفتاری و کار زیاد داشتن.

حوصله ی کسی سر رفتن : [عامیانه، کنایه ] خسته و کسل شدن، بی تاب شدن.

حوصله داشتن: [عامیانه، کنایه ] حال مساعد داشتن، تحمل داشتن.

حواله ی سر خرمن: [عامیانه، کنایه ] وعده به آینده ی نامعلوم.

حواله ی روی یخ: [عامیانه، کنایه ] نگا. حواله ی سر خرمن.

حمله ور شدن: [عامیانه، اصطلاح] یورش بردن.

حنای کسی رنگ نداشتن اعتبار نداشتن، دارای نفوذ نبودن.

حمله ای : [عامیانه، اصطلاح] مبتلا به بیماری غش.

حمامک مورچه داره : [عامیانه، کنایه ] کنایه از تردید و دو دلی.

حلیم روغن: [عامیانه، اصطلاح] هریسه، غذایی از گوشت و گندم و روغن داغ کرده و شکر.

حلیله و ملیله : [عامیانه، اصطلاح] چیز موهوم، داروی بی خاصیت، روغن میخ طویله.

حلوا حلوا کردن نهایت احترام و حق شناسی را کردن.

حلوا جوزی : [عامیانه، اصطلاح] آدم ساده دل و سر به راه، پر حوصله و مطیع.

حلال و حرام کردن : [عامیانه، اصطلاح] پای بند نبودن به دستورات شرعی.

حلال وار : [عامیانه، اصطلاح] به صورت حلال.

حلال واری: [عامیانه، اصطلاح] نگا. خلال وار.

حلال طلبی: [عامیانه، اصطلاح] نگا. حلال یابی طلبیدن.

حلال بودی: [عامیانه، اصطلاح] نگا. حلال به زنده ای.

حلال به زنده ای: [عامیانه، اصطلاح] در پاسخ به حلالم کن می گویند، یعنی حلال می کنم و امیدوارم زنده باشی.

حلاجی کردن: [عامیانه، کنایه ] بررسی کردن، به تفصیل توضبح دادن.

حلال یابی: [عامیانه، اصطلاح] طلبیدن نزد دیگران تقاضای گذشتن از تقصیر خود را کردن.

حکیم جواب کرده : [عامیانه، اصطلاح] یتیم.

حکیم فرموده: [عامیانه، اصطلاح] فرمان قاطع و لازم الاجرا.

حِکِه ای : [عامیانه، اصطلاح] مردم آزار، کرمکی، ناراحت.

حکیم باشی را دراز کردن: [عامیانه، کنایه ] مجازات کردن بی گناه.

حکم حکم نادر و مرگ مفاجا : [عامیانه، ضرب المثل ] حکم صد در صد لازم الاجرا.

حقه زدن : [عامیانه، کنایه ] فریب دادن.

حقه به کار زدن: [عامیانه، کنایه ] نگا. حقه به کار بردن.

حقه به کار بردن : [عامیانه، کنایه ] کسی را فریب دادن.

حق کسی را کف دست کسی گذاشتن : [عامیانه، کنایه ] کسی را به سزای کار خود رساندن.

حق گرفتن: [عامیانه، کنایه ] نگا. حق بردن.

حق بردن: [عامیانه، کنایه ] رشوه بردن، از راه حق و حساب گرفتن، درآمدی منظم داشتن.

حق کسی بودن : [عامیانه، کنایه ] سزاوار و مستحق چیزی بودن.

حق کسی را دادن: [عامیانه، کنایه ] آن چه سزای کسی است به او دادن.