پیشنهاد‌های علی باقری (٣٧,٥١٤)

زرگر چرخ ؛ کنایه از آفتاب است. ( برهان ) ( آنندراج ) ( فرهنگ فارسی معین ) . || کتاب نحمیا 3:8 و 32 و کتاب اشعیا 40:19 و 41:7 و 46:6 و اصلاً مقصود از ...

زرق و برق ؛ جلوه ظاهری. جلا و شفافی. ( فرهنگ فارسی معین ) .

زردآلو غوله ؛ زردآلو غوره. زردآلوی نارس. اخکوک. ( فرهنگ فارسی معین ) .

زردآلوی پیش رس ؛ گونه ای از زردآلو که دارای میوه ریزه و نامرغوب است و میوه اش زودتر می رسد. ( فرهنگ فارسی معین ) .

زردآلوی شکرپاره ؛ گونه ای زردآلو که میوه اش بسیار شیرین ، درشت و معطر و در خراسان فراوان است. ( فرهنگ فارسی معین ) .

روی و رخ و رخسار زرد ؛ از علائم حسد و رنج : ز مریم همی بود شیرین بدرد همیشه ز رشکش دو رخساره زرد. فردوسی. - || از علائم ترس و نگرانی : لب موبدان خ ...

- زردآلو انک ؛ گونه ای زردآلو که میوه اش نامرغوب و دارای هسته تلخ و ریزتر از انواع دیگر است. ( فرهنگ فارسی معین ) .

آب زرد ؛ اشک خون آلود. سرشکی دردآلود و آمیخته به خون. اشک تلخ. اشک خونابه گون. زردابه : همی گفت با لب پر از باد سرد فروریخت از دیدگان آب زرد. فردوسی ...

قَالَ لَهُ مُوسَیٰ هَلْ أَتَّبِعُکَ عَلَیٰ أَنْ تُعَلِّمَنِ مِمَّا عُلِّمْتَ رُشْدًا ترجمه : قَالَ لَهُ مُوسَیٰ موسی به او ( خضر ) گفت :هَلْ أَتَّبِع ...

فَوَجَدَا عَبْدًا مِنْ عِبَادِنَا آتَیْنَاهُ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنَا وَعَلَّمْنَاهُ مِنْ لَدُنَّا عِلْمًا ترجمه : فَوَجَدَا عَبْدًا مِنْ عِبَادِنَا پ ...

زر پیش زر می رود. ( آنندراج ) ، نظیر: روغن روی روغن می رود، بلغور خشک ماند.

زر زر کشد. ( امثال و حکم دهخدا ) ؛ کنایه از آن است که مال و ثروت بیشتر نصیب ثروتمندان می شود. زر دادن و دردسر خریدن ، نظیر: تره خریدم قاتق نانم بشود ...

زر فکندن و پشیز گرفتن ، نظیر: خر دادن و خیار ستدن. کلند به امید سوزن گم کردن. ده فروختن و در دیه دیگری کدخدا شدن. ( از امثال و حکم ج 2 ص 905 ) .

زر ازمعدن به کان کندن برآید ، نظیر: مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد. رجوع به امثال و حکم دهخدا ( از تو حرکت. . . ) شود.

زر بر سر پولاد نهی نرم شود. ( آنندراج ) ؛ کنایه از آن است که زر قویترین راه حل مشکلات است و سخت ترین کسان را تسلیم می سازد. رجوع به ای زر تو خدا. . . ...

زر به جهنم برد ، نظیر: زر به کشتن دهد. کنایه از پایان زشت حرص و گردآوری زر و مال است. زر پاک از محک نمی ترسد ، نظیر: زر پاک از محک چه دارد باک. زر خ ...

- زر و سیم ؛ طلا ونقره. ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ فارسی معین ) . - || دینار و درهم. ( فرهنگ فارسی معین ) . پول و ثروت : زر و سیم و آنچه آورده بودند ...

زر و زیور ؛ تجمل. طلا و سنگهای گرانبها که بر سر و دست و سینه و گردن آویزند تجمل و زینت را. آنچه از طلا و احجار کریمه که آرایش و زینت را بکار آید : سف ...

غلام زر ؛ غلام به زر خریده. زرخرید. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) : کدام شمس بود، شمس زرگر آنکه بود غلام زر بر او شمس آسمان بلند. سوزنی ( یادداشت ای ...

زر نثار ؛ زری که در عید یا عروسی یا دیگر مراسم در میان مردم می افشاندند. سکه های طلای افشانده و پراکنده : نکنم زر طلب که طالب زر همچو زر نثار پی سپرا ...

زر نرگس ؛ به اضافت تشبیهی و به اعتبار زردی و سفیدی رگهای آن. ( بهار عجم ) ( آنندراج ) .

زر نشابوری ؛ در دو شاهد زیر ظاهراً نوعی از طلای بی آمیغ و پاک بوده است : زر نشابوری ، هزارهزار دینار. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 468 ) . اطلس رومی عبا، ...

زر و زور ؛ ثروت و قدرت. ثروت. تمول. پول و توانایی : می گفتم از سخن زر و زوری به کف کنم امید زر و زور مرا زیر و زار کرد. خاقانی. رجوع به زور شود.

زر ناب ؛طلای خالص. طلای بی غش : خوش خوش این گنده پیر بیرون کرد از دهان تو درهای خوشاب وآن نقاب عقیق رنگ ترا کرد خوش خوش به زر ناب خضاب. ناصرخسرو ( د ...

زر مغشوش ؛ زر ناخالص. طلای غش دار : بادیه بوته ست ما چون زر مغشوشیم راست چون بپالودیم از او خالص چو زر کان شدیم. سنائی. رجوع به تذکرة الملوک چ 2 ص ...

زر ناخنی ؛ زری را گویند بغایت خالص که چون ناخن بر آن نهاده زور کنند، فرورود. ( برهان ) ( آنندراج ) ( از فرهنگ فارسی معین ) ( از ناظم الاطباء ) : دیده ...

زر مصر ؛ زر خالص در ملک مغرب کانی است که زر بهتر از آن حاصل نمیشود. چون مصربه ملک مغرب قرب دارد بیشتر از مغرب به مصر فروخته میشود، لهذا زر مذکور را ب ...

زر مصری ؛ زر خالص. ( آنندراج ) ( شرفنامه منیری ) . زر خالص تمام عیار. ( ناظم الاطباء ) . زر شش سری. ( مجموعه مترادفات ) : ز من مصر باید نه زر خواستن ...

زر مغربی ؛ کنایه از زر خالص باشد. ( برهان ) . زر خالص ، چه در ملک مغرب کانی است که از آنجا زر بهتر حاصل می شود. ( غیاث اللغات ) . زر خالص. ( فرهنگ رش ...

زر مشت افشار ؛ زری بود که چون کسری ̍ بدست بیفشردی نرم شدی. ( لغت فرس اسدی چ اقبال ص 159 ) . همان طلای دست افشار است که در خزانه پرویز بود و مانند موم ...

زر کامل عیار ؛ زر خالص. ( آنندراج ) .

زر مذاب ؛ زر گداخته. ( ناظم الاطباء ) .

زر مسکوک ؛ پول طلا. ( ناظم الاطباء ) .

زر کانی ؛ زری که نو از کان برآورده باشند. ( آنندراج ) : دو چیز است کو را به بند اندرآرد یکی تیغ هندی یکی زر کانی . دقیقی. اگر نیستی کوه غزنی توانگر ...

زر عیار ؛ مرادف زر طلا. ( آنندراج ) . طلای خالص. ( فرهنگ فارسی معین ) : چو مرد باشد بر کار و بخت باشد یار ز خاک تیره نماید به خلق زر عیار. ابوحنیفه ...

زر طلی ؛ زر خالص. ( ناظم الاطباء ) . زر طلا : وجود مردم دانا مثال زر طلی است بهر کجا که رود قدر و قیمتش دانند. سعدی. آتش چو با عیار تو در نیستان فت ...

زر صامت ؛ زر خاموش که همین طلا و نقره باشدو صامت مقابل ناطق ، چنانکه مال صامت ، زر و نقره است. و مال ناطق ، غلام و کنیز و اسب و فیل. ( غیاث اللغات ) ...

زر صرف ؛ زر خالص. ( فرهنگ فارسی معین ) .

زر طلا ؛ زر خالص. ( آنندراج ) . زر نرم اعلا که در تذهیب و طلاکاری بکار می برند. ( ناظم الاطباء ) . زر طلی. از: زر ( فارسی ) ، بمعنی ذهب ( فلز معروف ) ...

زر شاو ؛ بمعنی زر خالص. ( غیاث اللغات ) .

زر شش سری ؛ زر خالص تمام عیار را گویند. ( برهان ) ( فرهنگ فارسی معین ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) . زر خالص. ( جهانگیری ) ( غیاث اللغات ) . زر دهده ...

زر شکسته ؛ زر کم عیار. ( آنندراج ) . رواج ساختگیهای روزگار نداشت زر شکسته دل بیش از این عیار نداشت. جلال اسیر ( از آنندراج ) .

زر سرخ ؛ طلا و اشرفی. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ) . زر مسکوک و اشرفی. ( ناظم الاطباء ) : خموش حافظ وین نکته های چون زر سرخ نگاهدار که قلاب شهر صراف ا ...

زر سرخ سپهر ؛ زردکف ، زردمی ، زرگرچرخ ، زرین زنخ ، زرین کاسه و زرین کلاه کنایه از آفتاب باشد. ( آنندراج ) .

زر سفید ؛ سیم و روپیه . ( غیاث اللغات ) . نقره و نقره مسکوک مانند قران . ( ناظم الاطباء ) . رجوع به تذکرة الملوک چ 4 ص 34 شود.

زر ساو ؛ زر خالص تمام عیار را گویند که ریزه و کوچک باشد همچو بیستی و پاره و امثال آن. ( برهان ) ( از فرهنگ فارسی معین ) . زرخالص تمام عیار را گویند. ...

زر سارا ؛ زر خالص. ( بهار عجم ) ( آنندراج ) .

زر ساوه ؛ زر سرخ خرده باشد چون گاورسه. ( لغت فرس اسدی چ دبیرسیاقی ص 172 ) . براده و سونش طلا و نقره باشد و زر ریزه و خرده و شکسته را نیز گویند. ( بره ...

زر زده ؛ طلای از حدیده گذشته. آراسته : سمن سرخ بسان دو لب طوطی نر که زبانش بود از زر زده در دهنا. منوچهری. بی سکه شاه آمد، زآن خوار و خجل رفت زر زد ...

زر رومی سرخ سپهر ؛ کنایه از آفتاب عالمتاب است. ( برهان ) ( آنندراج ) ( از فرهنگ فارسی معین ) .