پیشنهاد‌های علی باقری (٣٨,٢٧١)

کم همت ؛ پست همت و دون حوصله. ( آنندراج ) . بی هوس و بی همت و بدون مردانگی و پست طبع. ( ناظم الاطباء ) . دون همت. پست همت. ( فرهنگ فارسی معین ) . مقا ...

کم و کسر داشتن یا نداشتن ؛ نقصان و کمی داشتن یا نداشتن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) .

کم هش ؛ کم هوش : شنیده ای که چه دیده ست رای زو و چه دید شه مخالف بی رای کم هش گمراه. فرخی. و رجوع به ترکیب کم هوش شود.

کم و کاست کردن ؛ اندک کردن. ناقص کردن. محو کردن. از بین بردن : کردی ز جهان نظام عثمان کم و کاست تا خود بنشینی اندرین ملکت راست. ( المضاف الی بدایع ...

کم و کاست گردیدن ؛ کم شدن. نقصان یافتن. از شدت چیزی کاستن : دوزخ است این نفس و دوزخ اژدهاست کو به دریاها نگردد کم و کاست.

کم و کسر ؛ نقص. نقصان. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) .

کم و زیاد ؛ اندک و بسیار. کم و بیش

کم و زیاد کردن ؛ اندک و بسیار کردن. کاستن و افزودن.

کم و کاست ؛ کمی. نقصان. ( فرهنگ فارسی معین ) . نقصان. ( ناظم الاطباء ) . - || زیان. ( ناظم الاطباء ذیل کم ) . - || عیب. ( ناظم الاطباء ذیل کم ) . ...

کم وَز ؛ نسیمی که به آهستگی بوزد. ( ناظم الاطباء ) .

کم وَزن ؛ که وزن آن اندک است. سبک وزن : دستگاه تخش کنی ، که به میزان نظر، عباسی کم وزن را جدا نموده مجدداً می گذرانند. ( تذکرةالملوک چ دبیرسیاقی ص 22 ...

کم وزنی ؛ حالت و چگونگی کم وزن. و رجوع به ترکیب قبل شود.

کم نمودن ؛کم کردن ؛ مکس ؛ کم نمودن ثمن. ( منتهی الارب ) .

کم وَر ؛ که عریض نیست. که عرض آن کم است. کم پهنا. کم عرض. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) .

کم نور ؛ کم سو ( چراغ و جز آن ) ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . بی روشنی. ( ناظم الاطباء ) . و رجوع به ترکیب کم سو شود. - || تیره چشم و نزدیک به کو ...

- کم نگاهی ؛ غفلت و بی خبری وبی التفاتی و تغافل. ( ناظم الاطباء ) . و رجوع به ترکیب قبل شود.

کم نم ؛ مقابل پرنم. تنباکوی قلیان که کمتر نم داشته باشد: پرنم می کشید یا کم نم ؟ ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) .

- کم نمک ؛ غذا یا پنیر و مانند آن که نمکش اندک باشد - || کسی که ملاحت او اندک باشد.

کم نظیری ؛ کم مانندی. کم مثلی. ( فرهنگ فارسی معین ) . - || بی مانندی. بی مثلی. ( فرهنگ فارسی معین ) .

کم نعمت ؛ کم محصول. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) : جرمنکان. . . جایی است کم نعمت و اندک خواسته. ( حدود العالم ) . کسان ، شهری است از راه دور، جایی ک ...

کم نگاه ؛ تیره چشم و غافل و بی خبر. ( ناظم الاطباء ) .

کم نظر ؛ تاریک چشم و ضعیف چشم. ( ناظم الاطباء ) .

- کم نظیر ؛ کم مانند. کم مثل. ( فرهنگ فارسی معین ) . - || بی مانند. بی مثل. ( فرهنگ فارسی معین ) .

کم نام ؛ مجهول و نامعلوم و بی نام. ( ناظم الاطباء ) .

- کم نام ؛ مجهول و نامعلوم و بی نام. ( ناظم الاطباء ) . - || کم احترام و بی آبرو. ( ناظم الاطباء ) .

کم نام ؛ مجهول و نامعلوم و بی نام. ( ناظم الاطباء ) . - || کم احترام و بی آبرو. ( ناظم الاطباء ) . - کم نامی ؛ بدنامی و عدم اشتهار و گمنامی و نام ...

- کم میدانی ؛ دارای حوزه و وسعت اندک بودن. ( فرهنگ فارسی معین ) : نمکین شد لب شیرین تو از چسبانی پر بهاتر شود این لعل ز کم میدانی. اسماعیل ایما ( از ...

- کم مغزی ؛ حالت و چگونگی کم مغز و رجوع به ترکیب بعد شود. کم مغز ؛ نادان. جاهل. کم عقل. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . - || بی معنی ( سخن ) ( یا ...

کم موی ؛ مقابل پرموی. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . آنکه بر رخسار و تن ، موی اندک داشته باشد : و این [ خرخیزیان ] مردمانیند که طبع ددگان دارند درشت ...

کم مغز ؛ نادان. جاهل. کم عقل. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . - || بی معنی ( سخن ) ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) .

- کم مردم ؛ کم سکنه. کم جمعیت. قلیل السکنه. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) : زینور شهرکی است با کشت و برز بسیار و کم مردم. ( حدود العالم ) . منصور و ق ...

کم معاشرت ؛ کسی که کمتر با دیگران رفت و آمد و گفتگو کند. ( فرهنگ فارسی معین ) .

- کم معاشرتی ؛ کمتر با دیگران رفت و آمد و گفتگو داشتن. ( فرهنگ فارسی معین ) . حالت و چگونگی کم معاشرت. و رجوع به ترکیب بعدشود. - کم معاشرت ؛ کسی که ...

کم محلی کردن ؛ کم اعتنایی کردن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) .

کم مدد ؛ کسی که دارای مدد و کمک اندک باشد. ( فرهنگ فارسی معین ) .

کم مددی ؛ دارای مدد و کمک اندک بودن. ( فرهنگ فارسی معین ) . - || مدد نکردن با کسی. ( آنندراج ) ( فرهنگ فارسی معین ) . - || کم روان شدن سیاهی مرکب ...

کم محل ؛ کسی که دارای اعتبار و اهمیت اندک باشد. ( فرهنگ فارسی معین ) .

کم محل ؛ کسی که دارای اعتبار و اهمیت اندک باشد. ( فرهنگ فارسی معین ) . - || کم توجه ( نسبت به دیگران ) . کم لطف. ( فرهنگ فارسی معین ) . و رجوع به ت ...

کم محلی ؛ دارای اعتبار و اهمیت اندک بودن. ( فرهنگ فارسی معین ) . - || کم توجهی. کم لطفی. ( فرهنگ فارسی معین ) . در تداول عامه ، عدم اعتناء. بی اعتن ...

کم مایه ؛ کسی که سرمایه اش اندک باشد. ( فرهنگ فارسی معین ) . قلیل سرمایه. ( ناظم الاطباء ) . - || آنچه که مواد اولیه اندک داشته باشد. مقابل پرمایه ...

کم مایگی ؛ قلت سرمایه. ( ناظم الاطباء ) . کم مایه بودن. مقابل پرمایگی. ( فرهنگ فارسی معین ) . حالت و چگونگی کم مایه. و رجوع به ترکیب بعد شود. - || ...

کم لطف ؛ کسی که نسبت به دیگری کمتر لطف و توجه ابراز دارد: شما مدتی است که نسبت به بنده کم لطف شده اید. ( فرهنگ فارسی معین ) .

- کم لطفی ؛ بی لطفی. کمتر لطف و توجه ابراز داشتن. ( از فرهنگ فارسی معین ) . حالت و چگونگی کم لطف. و رجوع به ترکیب بعئ شود. - کم لطف ؛ کسی که نسبت ب ...

کم گوشت ؛ لاغر. ( ناظم الاطباء ) : عَش ؛ مرد کم گوشت درازقامت. ( منتهی الارب ) .

- کم گویی ؛ کم گفتاری. ( فرهنگ فارسی معین ) . کم سخنی. قلت کلام. بَکاء. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . حالت و چگونگی کم گو. و رجوع به ترکیب کم گو شو ...

کم گوی ؛ کم گو. ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ فارسی معین ) . مقابل پرگوی. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) : و بسیاردان و کم گوی باش ، نه کم دان بسیارگوی. ( ...

کم گفتاری ؛ کم سخنی. کم گویی. ( فرهنگ فارسی معین ) . حالت و چگونگی کم گفتار. و رجوع به ترکیب قبل شود. - || سکوت. خاموشی. ( فرهنگ فارسی معین ) . و ر ...

کم گو ؛ کم گوی. کسی که کمتر سخن گوید. ( ناظم الاطباء ) . کم گفتار. ( فرهنگ فارسی معین ) . و رجوع به ترکیب کم گفتار شود. - || خاموش و ساکت. ( ناظم ا ...

کم گفتن ؛ اندک گفتن. رعایت ایجاز و اختصار در کلام کردن. اندک حرف زدن : کم گوی و گزیده گوی چون دُر تا ز اندک تو جهان شود پر. نظامی. و رجوع به ترکیبه ...

کم گردیدن ؛ کم شدن : خر چو هست آید یقین پالان ترا کم نگرددنان چو باشد جان ترا. مولوی. کم نگردد فضل استاد از علو گر الف چیزی ندارد گوید او. مولوی. ...