پیشنهاد‌های علی باقری (٣٨,٢٧١)

نیش خوردن ؛ نیش جانوری بجسمی یا بدنی اصابت کردن : درخشنده خورشید گردون نورد ز باد خزان نیش عقرب نخورد. نظامی. گفتن از زنبور بی حاصل بود با یکی در ع ...

هدف خوردن ؛به هدف اصابت کردن. به آماج رسیدن.

آتش خوردن ؛ از آتش بهره گرفتن. از آتش گرم شدن. کنایه از عبادت ِ آتش کردن : روی بسته پرستشی می کرد آب می داد و آتشی می خورد. نظامی.

دست خوردن ؛ دست بچیزی اصابت کردن. کنایه از از بین رفتن حالت اول چیزی است.

نشتر خوردن ؛ اصابت کردن نشتر ببدن و جسمی : زنهار که خون میچکد از گفته سعدی هر کاینهمه نشتر بخورد خون بچکاند. سعدی.

زمین خوردن ؛ بزمین افتادن. افتادن و با زمین اصابت کردن.

دست خوردن به چیزی یا کسی ؛ بدون آگاهی و عمد دست به چیزی یا کسی اصابت کردن.

دست خوردن بردن ؛ آغاز خوردن کردن. به تناول غذا آغازیدن : که ای شاه نیک اختر دادگر تو بی چاشنی دست خوردن مبر. فردوسی.

زنگار خوردن ؛ زنگ گرفتن و از بین رفتن.

زنگ خوردن ؛ زنگ گرفتن آهن و از بین رفتن آن : آری بخورد زنگ همی آهن را هرچند که زنگ هم از آهن خیزد. ابوالفرج رونی.

خاک خوردن ؛ از بین بردن ِ خاک ْ چیزی را. کنایه از مردن.

مشت خوردن ؛ مشت زده شدن. مشت بر چیزی فرودآورده شدن : از دست تو مشت بر دهان خوردن خوشتر که ز دست خویش نان خوردن. سعدی ( گلستان ) . بخوردم یکی مشت زو ...

نیزه خوردن ؛ نیزه زده شدن.

مشت بر دهان خوردن ؛ اصابت مشت بر دهان : از دست تو مشت بر دهان خوردن خوشتر که ز دست خویش نان خوردن. سعدی.

گوشمال خوردن ؛ گوشمال یافتن : چو آهنگ بربط بود مستقیم کی از دست مطرب خورد گوشمال ؟ ( گلستان ) . سعدیا گر در برش خواهی چو چنگ گوشمالت خورد باید چون ...

گلوله خوردن ؛ گلوله اصابت کردن. اصابت کردن گلوله بچیزی.

کارد خوردن ؛ کارد زده شدن.

کتک خوردن ؛ کتک چوبدست است و کتک خوردن یعنی چوبدست خوردن ولی امروز اطلاق بر ضربه خوردن با دست میشود.

کشیده خوردن ؛ سیلی خوردن.

طپانچه خوردن ؛ سیلی خوردن. تپانچه خوردن.

قمه خوردن ؛قمه زده شدن.

ضربت خوردن ؛ ضربه شمشیر زده شدن ، چون : ضربت خوردن علی علیه السلام.

ضرب خوردن ؛ ضربه خوردن.

سیخ خوردن ؛ سیخ زده شدن. سیخکی خوردن.

سیخکی خوردن ؛ سیخ خوردن.

سیلی خوردن ؛ تپانچه خوردن. به سیلی زده شدن : که سیلی خورد مرکب بدلگام. نظامی. بسفر گرچه آب و دانه خوری بی ادب سیلی زمانه خوری. اوحدی. چو ریزد شیر ...

سنبه خوردن ؛ سنبه زده شدن.

سنگ خوردن ؛ سنگ زده شدن : هزار سنگ پریشان بیگنه بخورم که اوفتاده نبینی بر ابروان چینم. سعدی ( صاحبیه ) . بیش احتمال سنگ جفا خوردنم نماند کز رقت اند ...

سوزن خوردن ؛ سوزن زده شدن.

سُقُلْمه خوردن ؛ مشت خوردن.

چَک خوردن ؛ سیلی خوردن.

حد خوردن ؛ حد زده شدن ( حد نوعی مجازات بدنی است که از طرف شرع در مقابل ارتکاب جرائم تعیین شده است ) .

توکونی خوردن ؛ اردنگ خوردن.

تیپا خوردن ؛ نوک پا خوردن. ضربه از نوک پا خوردن. لگد خوردن.

چاقو خوردن ؛ چاقو زده شدن.

توسری خوردن ؛ قبول مشت و ضربه بسر خود کردن.

تازیانه خوردن ؛ شلاق خوردن : ملاح بخندید و گفت اینچه تو گفتی یقین است و دیگر میل خاطر من برهانیدن این یکی بیشتر بود که وقتی در بیابانی مانده بودم او ...

تنه خوردن ؛ ضربه بدن کسی را تحمل کردن.

پشت گردنی خوردن ؛ قفا خوردن. قبول ضربه در پشت گردن نمودن.

بر سر خوردن ؛ ضربه بر سر فرودآمدن : چو سندان کسی سخت رویی نکرد که خایسک تأدیب بر سر نخورد. سعدی ( بوستان ) .

بیل خوردن ؛ با بیل زده شدن. کنایه از رفتن و مردن.

بام خوردن ؛ مشت بر سر خوردن. بامبه خوردن. توسری خوردن.

مال مردم خوردن ؛ مال دیگران را بنفع خود ضبط کردن و خرج کردن و تلف کردن : یکی مال مردم بتلبیس خورد چو برخاست لعنت بر ابلیس کرد. سعدی.

اردنگ خوردن ؛ لگد خوردن از طریق کاسه زانو.

بامبه خوردن ؛ بام خوردن. توسری خوردن.

باقیمانده خوردن ؛ باقیمانده طلبی را اخذ کردن و خرج کردن.

تتمه خوردن ؛ باقیمانده خوردن. باقیمانده طلبی یا ثروتی را خرج کردن.

سر کسی را خوردن ؛ موجب تلف شدن او از شومی.

مسکر خوردن ؛ نوشیدن مسکر. آشامیدن مسکر.

مشروب خوردن ؛ آشامیدن مشروب.