پیشنهاد‌های امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٣,٥٤٤)

خاراستیز. [ س ِ ] ( نف مرکب ) زورمند. شجاع. محکم. صلب : ز بس زخم کوپال خاراستیز زمین را شده استخوان ریزریز.

خاراستیز. [ س ِ ] ( نف مرکب ) زورمند. شجاع. محکم. صلب : ز بس زخم کوپال خاراستیز زمین را شده استخوان ریزریز.

بیرون جا

بیرون جا

بیرون جا

قنجوغه ، قنجوقه ، قنجغه ، ترگون ، فتراک

پس بند

ترک بند

ترک بند

گرده نان

دست خالی

دست خالی

بی خویشتن ، بی خویش

بی خویشتن

بی خویش

بی خویشتن ، بی خویش

کاشک. ( ق ) کاش. مخفف کاشکی. ای کاش که. کاش که. کاش کی. کاچ : کاشک آن گوید که باشد بیش نه بر یکی بر چند نفزاید فره. رودکی. کاشک هرگز این سودا در دی ...

در هراس افکندن در هراسم افکندی= هراسم دادی

در هراس افکندن در هراسم افکندی= هراسم دادی

در هراس افکندن در هراسم افکندی= هراسم دادی

در هراس افکندن در هراسم افکندی= هراسم دادی

در هراس افکندن در هراسم افکندی= هراسم دادی

در هراس افکندن در هراسم افکندی= هراسم دادی

در هراس افکندن در هراسم افکندی= هراسم دادی

در هراس افکندن در هراسم افکندی= هراسم دادی

در هراس افکندن در هراسم افکندی= هراسم دادی

اخم و رو کردن . [ اَ م ُ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) عُبوس کردن .

- روکردن به ؛ توجه کردن به. متوجه کسی شدن : رو کرد به من و گفت. . . ( یادداشت بخط مؤلف ) : رو به آتش کرد شه کای تندخو آن جهان سوز طبیعی خوت کو مولوی ...

- روکردن به ؛ توجه کردن به. متوجه کسی شدن : رو کرد به من و گفت. . . ( یادداشت بخط مؤلف ) : رو به آتش کرد شه کای تندخو آن جهان سوز طبیعی خوت کو مولوی ...

نورسیده ، نو رسیده

- نورسیده به کار ؛ تازه کار. کم تجربه : تو برنائی و نورسیده به کار چو خواهی که بر یابی از روزگار. فردوسی.

- نورسیده به کار ؛ تازه کار. کم تجربه : تو برنائی و نورسیده به کار چو خواهی که بر یابی از روزگار. فردوسی.

نوآمد. [ ن َ / نُو م َ ] ( ن مف مرکب ) نوآمده. تازه وارد.

نوآمد. [ ن َ / نُو م َ ] ( ن مف مرکب ) نوآمده. تازه وارد.

نوآمد. [ ن َ / نُو م َ ] ( ن مف مرکب ) نوآمده. تازه وارد.

جا داشتن

جا داشتن

سکندری خوران

تخت مرده

تابوت

شمشیر کش دویدن / جهیدن

پیروزی یافتن بر . . . . . . . .

تخت گیر. [ ت َ ] ( نف مرکب ) کنایه از پادشاه. پادشاه قادر و توانا. ( ناظم الاطباء ) . که تخت گیرد و پادشاهی کند. پادشاه فاتح و پیروز : سپه راند از آن ...

تخت گیری. [ ت َ ] ( حامص مرکب ) تخت گرفتن. پیروزی یافتن بر پادشاهی. عمل تخت گیر. پیروزی بر سلطانی : جمشید یکم به تخت گیری خورشید دوم به بی نظیری. نظ ...

تختگاه

روز واقعه. [ زِ ق ِ ع َ / ع ِ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) روز مرگ : به روز واقعه تابوت ما ز سرو کنید که میرویم به داغ بلندبالایی. حافظ. به خاک پای ت ...

روز واقعه. [ زِ ق ِ ع َ / ع ِ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) روز مرگ : به روز واقعه تابوت ما ز سرو کنید که میرویم به داغ بلندبالایی. حافظ. به خاک پای ت ...

روز واقعه. [ زِ ق ِ ع َ / ع ِ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) روز مرگ : به روز واقعه تابوت ما ز سرو کنید که میرویم به داغ بلندبالایی. حافظ. به خاک پای ت ...

شمشیر کش || ( ن مف مرکب ) با شمشیر کشیده. با تیغ آخته : شمشیرکش بر او تاخت. رجوع به ماده ٔ شمشیرزن و شمشیرکشیدن شود.

Drawn Sword