پیشنهاد‌های امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٣,٥٤٤)
نگر ؛ بدان، آگاه باش، هوشیار باش
|| ( اِ مرکب ) روز تیره. احوال پریشان. اوضاع نابسامان و نامطلوب و سخت. روزگار پریشان و تیره و تار. بدبختی. مصیبت : بگویش که از گردش تیره روز تو گشتی ...
|| ( اِ مرکب ) روز تیره. احوال پریشان. اوضاع نابسامان و نامطلوب و سخت. روزگار پریشان و تیره و تار. بدبختی. مصیبت : بگویش که از گردش تیره روز تو گشتی ...
تیره روز. [ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) تیره بخت و تیره کوکب و تیره سرانجام، کنایه از مدبر و بدبخت. ( آنندراج ) . تیره روزگار. بدبخت. ( ناظم الاطباء ) : یکی ...
تیره روز. [ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) تیره بخت و تیره کوکب و تیره سرانجام، کنایه از مدبر و بدبخت. ( آنندراج ) . تیره روزگار. بدبخت. ( ناظم الاطباء ) : یکی ...
تیره بازار. [ رَ / رِ ] ( اِ مرکب ) اوضاع برهم. بدبختی. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) . آشفتگی. درهم ریختگی اوضاع اجتماعی : به لشکر چنین گفت پس پهلوان ...
تیره بازار. [ رَ / رِ ] ( اِ مرکب ) اوضاع برهم. بدبختی. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) . آشفتگی. درهم ریختگی اوضاع اجتماعی : به لشکر چنین گفت پس پهلوان ...
تیره بازار. [ رَ / رِ ] ( اِ مرکب ) اوضاع برهم. بدبختی. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) . آشفتگی. درهم ریختگی اوضاع اجتماعی : به لشکر چنین گفت پس پهلوان ...
آشفته بازار
تیره بازار. [ رَ / رِ ] ( اِ مرکب ) اوضاع برهم. بدبختی. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) . آشفتگی. درهم ریختگی اوضاع اجتماعی : به لشکر چنین گفت پس پهلوان ...
تیره بصر. [ رَ / رِ ب َ ص َ ] ( ص مرکب ) کور. نابینا. تیره بین. تیره چشم : در فراق تو از آن سوخته تر باد پدر بی چراغ رخ تو تیره بصر باد پدر. خاقانی. ...
تیره بصر. [ رَ / رِ ب َ ص َ ] ( ص مرکب ) کور. نابینا. تیره بین. تیره چشم : در فراق تو از آن سوخته تر باد پدر بی چراغ رخ تو تیره بصر باد پدر. خاقانی. ...
تیره اصل. [ رِ / رَ اَ ] ( اِ مرکب ) تخمه ٔ ناپاک و پست : نه روشن دلی زاید از تیره اصلی نه نیلوفری روید از شوره قاعی. خاقانی.
تیره اصل. [ رِ / رَ اَ ] ( اِ مرکب ) تخمه ٔ ناپاک و پست : نه روشن دلی زاید از تیره اصلی نه نیلوفری روید از شوره قاعی. خاقانی.
تیره اصل. [ رِ / رَ اَ ] ( اِ مرکب ) تخمه ٔ ناپاک و پست : نه روشن دلی زاید از تیره اصلی نه نیلوفری روید از شوره قاعی. خاقانی.
تیره راه. [ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) راه تاریک. || بدراه. بددین. منحرف : زمانی همی گفت بر ساوه شاه چه سود آمد از جادوی تیره راه. فردوسی.
تیره راه. [ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) راه تاریک. || بدراه. بددین. منحرف : زمانی همی گفت بر ساوه شاه چه سود آمد از جادوی تیره راه. فردوسی.
تیره راه
تیره راه/تیره ره. [ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) راه تاریک. || بدراه. بددین. منحرف : زمانی همی گفت بر ساوه شاه چه سود آمد از جادوی تیره راه. فردوسی.
سر برافروختن طغیان کردن یا افتخار کردن مباهات کردن .
موم برافروختن. [ ب َ اَ ت َ] ( مص مرکب ) شمع برافروختن. ( آنندراج ) : نیوشنده از گرمی شاه روم به روغن زبانی برافروخت موم . نظامی.
موم برافروختن. [ ب َ اَ ت َ] ( مص مرکب ) شمع برافروختن. ( آنندراج ) : نیوشنده از گرمی شاه روم به روغن زبانی برافروخت موم . نظامی.
سر برافروختن طغیان کردن یا افتخار کردن مباهات کردن .
سر برافروختن طغیان کردن یا افتخار کردن مباهات کردن .
- برافروختن نام ؛ کنایه از مشهور وبلندآوازه کردن : بخاک اندر افکند ارجاسب را برافروخت او نام گشتاسب را. فردوسی.
- برافروختن نام ؛ کنایه از مشهور وبلندآوازه کردن : بخاک اندر افکند ارجاسب را برافروخت او نام گشتاسب را. فردوسی.
- برافروختن نام ؛ کنایه از مشهور وبلندآوازه کردن : بخاک اندر افکند ارجاسب را برافروخت او نام گشتاسب را. فردوسی.
- برافروختن نام ؛ کنایه از مشهور وبلندآوازه کردن : بخاک اندر افکند ارجاسب را برافروخت او نام گشتاسب را. فردوسی.
برفروختن. [ ب َ ف ُ ت َ ] ( مص مرکب ) مخفف برافروختن. روشن کردن. مشتعل ساختن. شعله ور ساختن : هر آن شمعی که ایزد برفروزد هر آن کس پف کند سبلت بسوزد. ...
برفروختن. [ ب َ ف ُ ت َ ] ( مص مرکب ) مخفف برافروختن. روشن کردن. مشتعل ساختن. شعله ور ساختن : هر آن شمعی که ایزد برفروزد هر آن کس پف کند سبلت بسوزد. ...
پیمان داشتن. [ پ َ / پ ِ ت َ ] ( مص مرکب ) عهد داشتن : عمری است که با عشق تو پیمان دارم خون دل و غم بسینه مهمان دارم چون کوه بسودای تو در وادی غم آتش ...
از جان گذشته
از جان گذشته
از جان گذشته
از جان گذشته
تو را خدا نگهدار
شما را خدانگهدار
خدا نگهدارت
تو را خدا نگهدار
دل برداشتن. [ دِ ب َ ت َ ] ( مص مرکب ) دل برگرفتن. دل کندن. دست کشیدن. قطع علاقه کردن. صرف نظر نمودن. قطع امید کردن. امیدی نداشتن : دل از دنیا بردار ...
دل برداشتن. [ دِ ب َ ت َ ] ( مص مرکب ) دل برگرفتن. دل کندن. دست کشیدن. قطع علاقه کردن. صرف نظر نمودن. قطع امید کردن. امیدی نداشتن : دل از دنیا بردار ...
دل برداشتن. [ دِ ب َ ت َ ] ( مص مرکب ) دل برگرفتن. دل کندن. دست کشیدن. قطع علاقه کردن. صرف نظر نمودن. قطع امید کردن. امیدی نداشتن : دل از دنیا بردار ...
دل برداشتن. [ دِ ب َ ت َ ] ( مص مرکب ) دل برگرفتن. دل کندن. دست کشیدن. قطع علاقه کردن. صرف نظر نمودن. قطع امید کردن. امیدی نداشتن : دل از دنیا بردار ...
دل برداشتن. [ دِ ب َ ت َ ] ( مص مرکب ) دل برگرفتن. دل کندن. دست کشیدن. قطع علاقه کردن. صرف نظر نمودن. قطع امید کردن. امیدی نداشتن : دل از دنیا بردار ...
دل برداشتن. [ دِ ب َ ت َ ] ( مص مرکب ) دل برگرفتن. دل کندن. دست کشیدن. قطع علاقه کردن. صرف نظر نمودن. قطع امید کردن. امیدی نداشتن : دل از دنیا بردار ...
دل برداشتن. [ دِ ب َ ت َ ] ( مص مرکب ) دل برگرفتن. دل کندن. دست کشیدن. قطع علاقه کردن. صرف نظر نمودن. قطع امید کردن. امیدی نداشتن : دل از دنیا بردار ...
شوق در سر داشتن
شوق در سر داشتن
دل در کسی/چیزی داشتن
دل در کسی/چیزی داشتن