پیشنهاد‌های امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٣,٥٤٤)

کوته آستین . [ ت َه ْ ] ( ص مرکب ) کوتاه آستین . کسی که آستینهای جامه اش کوتاه باشد. ( فرهنگ فارسی معین ) . رجوع به کوتاه آستین شود. || کنایه از صوفی ...

گنبد گل . [ گُم ْ ب َ دِ گ ُ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) غنچه ٔ گل . ( برهان ) ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ) : فریب گنبد نیلوفری مخور که کنون اجل چو گن ...

بالغ بر. . . ؛ رسنده و اندازه. ( فرهنگ نظام ) :در حمله فلان بالغ بر دوهزار لشکر بود. ( فرهنگ نظام ) . بالغ بر فلان مبلغ؛ به اندازه فلان مبلغ.

بالغ بر. . . ؛ رسنده و اندازه. ( فرهنگ نظام ) :در حمله فلان بالغ بر دوهزار لشکر بود. ( فرهنگ نظام ) . بالغ بر فلان مبلغ؛ به اندازه فلان مبلغ.

کؤوس . [ک ُ ئو ] ( ع اِ ) ج ِ کأس . ( ترجمان القرآن ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) . جامها. پیاله ها : از شام تا فلق و از بام تا شفق به معاط ...

کؤوس . [ک ُ ئو ] ( ع اِ ) ج ِ کأس . ( ترجمان القرآن ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) . جامها. پیاله ها : از شام تا فلق و از بام تا شفق به معاط ...

کؤوس . [ک ُ ئو ] ( ع اِ ) ج ِ کأس . ( ترجمان القرآن ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) . جامها. پیاله ها : از شام تا فلق و از بام تا شفق به معاط ...

کؤوس . [ک ُ ئو ] ( ع اِ ) ج ِ کأس . ( ترجمان القرآن ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) . جامها. پیاله ها : از شام تا فلق و از بام تا شفق به معاط ...

گل آگین کردن . [ گ ُ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از لبریز کردن یعنی پر ساختن پیاله و صراحی باشد از شراب لعلی . ( برهان ) ( آنندراج ) : گل آگین کند چشم ...

جام ملک شرق . [ م ِ م َ ل ِ ک ِ ش َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) پیاله ٔ پادشاه شرق . || کنایه از قرص آفتاب .

نوش جام . ( اِ مرکب ) پیاله ٔ شراب خوری . ( ناظم الاطباء ) . جام می گساری . ( تعلیقات وحید بر شرفنامه ٔ نظامی ) . پیاله ٔ شراب . ( فرهنگ فارسی معین ) ...

ایچاایچ . ( ترکی ، اِ مرکب ) نوشانوش پیاله ٔ شراب . ( آنندراج ) ( بهار عجم ) . گردش مدام پیاله ٔ شراب . ( ناظم الاطباء ) : از فقیهان شد و مدی منع جام ...

ایچاایچ . ( ترکی ، اِ مرکب ) نوشانوش پیاله ٔ شراب . ( آنندراج ) ( بهار عجم ) . گردش مدام پیاله ٔ شراب . ( ناظم الاطباء ) : از فقیهان شد و مدی منع جام ...

ایچاایچ . ( ترکی ، اِ مرکب ) نوشانوش پیاله ٔ شراب . ( آنندراج ) ( بهار عجم ) . گردش مدام پیاله ٔ شراب . ( ناظم الاطباء ) : از فقیهان شد و مدی منع جام ...

شیرکخانه/شیرکخونه. [ رَ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) میخانه. ( ناظم الاطباء ) ( یادداشت مؤلف ) . || شیره کش خانه. شیره خانه. آنجای که در آن شیره تریاک کش ...

پیاله گل آگین کردن . [ ل َ / ل ِ گ ُ ک َدَ ] ( مص مرکب ) پَر می کردن پیاله . پُر کردن جام .

پیاله کاری . [ ل َ / ل ِ ] ( حامص مرکب ) پیمودن شراب . شراب دادن . نظیر: لاله کاری . ( آنندراج ) . || مشحون از پیاله کردن : هم کرد باغها را نرگس پیال ...

پیاله ٔ زر. [ ل َ / ل ِ ی ِ زَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آفتاب . ( مجموعه ٔ مترادفات ص 12 ) .

پیاله ٔ زر. [ ل َ / ل ِ ی ِ زَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آفتاب . ( مجموعه ٔ مترادفات ص 12 ) .

جاندرازی . [ دَ / دِ ] ( حامص مرکب ) عمردرازی . ( آنندراج ) . درازی عمر. ( ناظم الاطباء ) . طول عمر : از پی جاندرازی شه شرق کردم آفاق را بشادی غرق . ...

کرانه شدن . [ ک َ ن َ / ن ِ ش ُ دَ ] ( مص مرکب ) مردن . ( یادداشت مؤلف ) : و احمد بگفت خوارزمشاه را که بی تو چه کردم هرچند به تن خویش مشغول بود و آن ...

کرانه شدن . [ ک َ ن َ / ن ِ ش ُ دَ ] ( مص مرکب ) مردن . ( یادداشت مؤلف ) : و احمد بگفت خوارزمشاه را که بی تو چه کردم هرچند به تن خویش مشغول بود و آن ...

کرانه شدن . [ ک َ ن َ / ن ِ ش ُ دَ ] ( مص مرکب ) مردن . ( یادداشت مؤلف ) : و احمد بگفت خوارزمشاه را که بی تو چه کردم هرچند به تن خویش مشغول بود و آن ...

کرانه شدن . [ ک َ ن َ / ن ِ ش ُ دَ ] ( مص مرکب ) مردن . ( یادداشت مؤلف ) : و احمد بگفت خوارزمشاه را که بی تو چه کردم هرچند به تن خویش مشغول بود و آن ...

کرانه شدن . [ ک َ ن َ / ن ِ ش ُ دَ ] ( مص مرکب ) مردن . ( یادداشت مؤلف ) : و احمد بگفت خوارزمشاه را که بی تو چه کردم هرچند به تن خویش مشغول بود و آن ...

خلقان . [ خ َ ] ( اِ ) ج ِ خَلق : تا حشر کرد دهر بملکت ضمان از آنک جودت همی بروزی خلقان ضمان کند. مسعودسعد. کوتوال را گفت تا پیاده تمام گمارد از پس خ ...

خلقان . [ خ َ ] ( اِ ) ج ِ خَلق : تا حشر کرد دهر بملکت ضمان از آنک جودت همی بروزی خلقان ضمان کند. مسعودسعد. کوتوال را گفت تا پیاده تمام گمارد از پس خ ...

خلقان . [ خ َ ] ( اِ ) ج ِ خَلق : تا حشر کرد دهر بملکت ضمان از آنک جودت همی بروزی خلقان ضمان کند. مسعودسعد. کوتوال را گفت تا پیاده تمام گمارد از پس خ ...

دعوی داشتن . [ دَع ْ ت َ ] ( مص مرکب ) ادعا داشتن : چون تو دعوی ّ زور و زر داری دیده را کور و گوش کر داری . سنائی . - دعوی با کسی داشتن ؛ بر او ...

خلقان . [ خ َ ] ( اِ ) ج ِ خَلق : تا حشر کرد دهر بملکت ضمان از آنک جودت همی بروزی خلقان ضمان کند. مسعودسعد. کوتوال را گفت تا پیاده تمام گمارد از پس خ ...

دعوی آوردن . [ دَع ْ وی وَ دَ ] ( مص مرکب ) ادعا کردن : وگر دعوی آرم به پیغمبری چه حجت کند خلق را رهبری . نظامی . نقض همت بین که از میدان نزهتگاه حشر ...

ردزده . [ رَ زَ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) مردود. ( آنندراج ) : کسی که ردزده ٔ تست روز حشر او راشفاعت همه پیغمبران ندارد سود. بدر چاچی ( از آنندراج ) .

ردزده . [ رَ زَ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) مردود. ( آنندراج ) : کسی که ردزده ٔ تست روز حشر او راشفاعت همه پیغمبران ندارد سود. بدر چاچی ( از آنندراج ) .

حشر گردیدن . [ ح َگ َ دی دَ ] ( مص مرکب ) دوباره زنده شدن : آن ستون را دفن کرد اندر زمین تا چو مردم حشر گردد یوم دین . مولوی .

حشر گردیدن . [ ح َگ َ دی دَ ] ( مص مرکب ) دوباره زنده شدن : آن ستون را دفن کرد اندر زمین تا چو مردم حشر گردد یوم دین . مولوی .

بی زوال. [زَ ] ( ص مرکب ) ( از: بی زوال ) دایم. همیشگی. باقی. مستمر. زایل نشدنی. جاوید. جاویدان. بدون تغییر. تغییرناپذیر. ابدی و دائمی. ( ناظم الاطبا ...

بی زوال. [زَ ] ( ص مرکب ) ( از: بی زوال ) دایم. همیشگی. باقی. مستمر. زایل نشدنی. جاوید. جاویدان. بدون تغییر. تغییرناپذیر. ابدی و دائمی. ( ناظم الاطبا ...

بی زوال. [زَ ] ( ص مرکب ) ( از: بی زوال ) دایم. همیشگی. باقی. مستمر. زایل نشدنی. جاوید. جاویدان. بدون تغییر. تغییرناپذیر. ابدی و دائمی. ( ناظم الاطبا ...

بی زوال. [زَ ] ( ص مرکب ) ( از: بی زوال ) دایم. همیشگی. باقی. مستمر. زایل نشدنی. جاوید. جاویدان. بدون تغییر. تغییرناپذیر. ابدی و دائمی. ( ناظم الاطبا ...

بی زوال. [زَ ] ( ص مرکب ) ( از: بی زوال ) دایم. همیشگی. باقی. مستمر. زایل نشدنی. جاوید. جاویدان. بدون تغییر. تغییرناپذیر. ابدی و دائمی. ( ناظم الاطبا ...

بی زوال. [زَ ] ( ص مرکب ) ( از: بی زوال ) دایم. همیشگی. باقی. مستمر. زایل نشدنی. جاوید. جاویدان. بدون تغییر. تغییرناپذیر. ابدی و دائمی. ( ناظم الاطبا ...

گذرگاه مرزی

گذرگاه مرزی

دست به دست گشتن/شدن

خوش خال . [ خوَش ْ / خُش ْ ] ( ص مرکب ) که خال نیکو دارد. || معشوق . نگار. شاهد. ( ناظم الاطباء ) .

خوش خال . [ خوَش ْ / خُش ْ ] ( ص مرکب ) که خال نیکو دارد. || معشوق . نگار. شاهد. ( ناظم الاطباء ) .

خوش خال . [ خوَش ْ / خُش ْ ] ( ص مرکب ) که خال نیکو دارد. || معشوق . نگار. شاهد. ( ناظم الاطباء ) .

خوش حنین . [ خوَش ْ/ خُش ْ ح َ ] ( ص مرکب ) خوش صدا. خوش آواز : گفت ای طوطی خوب خوش حنین هین چه بودت این چرا گشتی چنین . مولوی .

خوش حنین . [ خوَش ْ/ خُش ْ ح َ ] ( ص مرکب ) خوش صدا. خوش آواز : گفت ای طوطی خوب خوش حنین هین چه بودت این چرا گشتی چنین . مولوی .

خوش پیشانی . [ خوَش ْ / خُش ْ ] ( ص مرکب ) آنکه پیشانی زیبا دارد. || آنکه طالع خوش دارد. خوش اقبال . خوب طالع.