پیشنهاد‌های امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٣,٥٤٤)

خوناب چشیدن. [ چ َ / چ ِ دَ ] ( مص مرکب ) جان تسلیم کردن. مردن. ( ناظم الاطباء ) .

خوناب جگر ؛ خون جگر : خوناب جگر خورد چه سود است چون غصه دل نمی گوارد. خاقانی. صبر اگررنگ جگر داشت جگر صبر نداشت اهل کو تا سر خوناب جگر باز کنم. خا ...

خوناب زرد ؛ کنایه از اشک است. ( یادداشت مؤلف ) . - خوناب سیاه ؛ اشک : چون قلم سرزده گرییم بخوناب سیاه زیوری چون قلم از دودجگر بربندیم. خاقانی. ...

خوناب خم ؛ کنایه از شراب : بمن ده که این هر دو گم کرده ام قناعت بخوناب خم کرده ام. نظامی.

خوش آمدگوی . [ خوَش ْ / خُش ْ م َ ] ( نف مرکب ) خوش آمدگو. متملق . چاپلوس . متبصبص . مزاج گوی . ( یادداشت مؤلف ) : ضیافت خور خوش آمدگوی باشد. ( جامع ...

خوش آرزو. [ خوَش ْ / خُش ْ رِ ] ( ص مرکب ) خوش سلیقه . خوب آرزو. - ریدک خوش آرزو ؛ ریدک خوش سلیقه .

خوش آمدگوی . [ خوَش ْ / خُش ْ م َ ] ( نف مرکب ) خوش آمدگو. متملق . چاپلوس . متبصبص . مزاج گوی . ( یادداشت مؤلف ) : ضیافت خور خوش آمدگوی باشد. ( جامع ...

خوش آمدگوی . [ خوَش ْ / خُش ْ م َ ] ( نف مرکب ) خوش آمدگو. متملق . چاپلوس . متبصبص . مزاج گوی . ( یادداشت مؤلف ) : ضیافت خور خوش آمدگوی باشد. ( جامع ...

خوش گریستن . [ خوَش ْ / خُش ْ گ ِ ت َ ] ( مص مرکب ) بسیار گریه کردن . زاریدن . ( ناظم الاطباء ) . || زود گریستن . بزودی به گریه افتادن .

خوش آداب . [ خوَش ْ / خُش ْ ] ( ص مرکب ) رسم و آداب دان . مؤدب . خوش رفتار. ( یادداشت مؤلف ) .

باد خوش . [ دِخوَ / خُش ْ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نسیم . ( دهار ) ( دستور اللغه ) ( زمخشری ) . طَلّة. طِلا. ( منتهی الارب ) .

نیم زال . ( ص مرکب ) زنی که به نصف عمر رسیده . ( فرهنگ فارسی معین ) زن میانه عمر. ( آنندراج ) . زن نصف عمر. ( ناظم الاطباء ) . رجوع به فرهنگ شعوری ج ...

کون پاره . [ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) امرد. مخنث . || مفتضح . رسوا. ( فرهنگ فارسی معین ) . || نوعی دشنام است کنایه ازمفعول بودن طرف . ( فرهنگ لغات عامیان ...

نه طبیعی . [ ن َ طَ ] ( ص مرکب ) غیرطبیعی . مقابل طبیعی . ( فرهنگ فارسی معین ) : هم به کیفیت و هم به کمیت برون آمدن وی نه طبیعی بود. ( هدایةالمتعلمین ...

کون پاره . [ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) امرد. مخنث . || مفتضح . رسوا. ( فرهنگ فارسی معین ) . || نوعی دشنام است کنایه ازمفعول بودن طرف . ( فرهنگ لغات عامیان ...

کوه سنب . [ سُمْب ْ ] ( نف مرکب ) کوه سنبنده . آنکه کوه را سوراخ کند. ( فرهنگ فارسی معین ) : کوه سنب از خدنگ قاف شکاف چرخ دوز از سنان ناوک لاف . سنائ ...

کون پاره . [ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) امرد. مخنث . || مفتضح . رسوا. ( فرهنگ فارسی معین ) . || نوعی دشنام است کنایه ازمفعول بودن طرف . ( فرهنگ لغات عامیان ...

کولی خانه . [ ک َ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) خانه ٔ کولیان . ( فرهنگ فارسی معین ) . و رجوع به کولی ( معنی اول ) شود. || جای پر ازدحام و هیاهو. ( فرهنگ ف ...

کولی خانه . [ ک َ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) خانه ٔ کولیان . ( فرهنگ فارسی معین ) . و رجوع به کولی ( معنی اول ) شود. || جای پر ازدحام و هیاهو. ( فرهنگ ف ...

کمپانی باشی . [ ک ُ ] ( اِ مرکب ) رئیس کمپانی . مدیر شرکت . ( فرهنگ فارسی معین ) : دیشب آمده اند در خانه ٔ کمپانی باشی سر خودش و سر پسر و یک کنیزش را ...

کمپانی باشی . [ ک ُ ] ( اِ مرکب ) رئیس کمپانی . مدیر شرکت . ( فرهنگ فارسی معین ) : دیشب آمده اند در خانه ٔ کمپانی باشی سر خودش و سر پسر و یک کنیزش را ...

کمپانی باشی . [ ک ُ ] ( اِ مرکب ) رئیس کمپانی . مدیر شرکت . ( فرهنگ فارسی معین ) : دیشب آمده اند در خانه ٔ کمپانی باشی سر خودش و سر پسر و یک کنیزش را ...

بی چون . ( ص مرکب ) بی نظیر و بی مانند. ( آنندراج ) . بی مثال و بی نظیر و بی شبیه . ( ناظم الاطباء ) . بی مانند و بی نظیر. ( فرهنگ فارسی معین ) .

اعلامات . [ اِ ] ( ع اِ ) ج ِ اِعلام ، آگاهانیدن . ( از فرهنگ فارسی معین ) .

نای روئین مجازاً، آلت مردی : نای روئین در آن قبیله نهاد. سعدی

سمسول ورزیدن. [ س َ وَ دَ ] ( مص مرکب ) بیشرمی کردن. شوخی کردن. ( فرهنگ فارسی معین ) : تا به پنج رسید [ شربت شراب ] نشاط در ایشان آمد و رقص و کچول آغ ...

سمسول ورزیدن. [ س َ وَ دَ ] ( مص مرکب ) بیشرمی کردن. شوخی کردن. ( فرهنگ فارسی معین ) : تا به پنج رسید [ شربت شراب ] نشاط در ایشان آمد و رقص و کچول آغ ...

ریچه . [ چ َ / چ ِ ] ( اِ مصغر ) راه چه . راه باریک و کوچک . ( فرهنگ لغات عامیانه ) .

ریچه . [ چ َ / چ ِ ] ( اِ مصغر ) راه چه . راه باریک و کوچک . ( فرهنگ لغات عامیانه ) .

ریچه . [ چ َ / چ ِ ] ( اِ مصغر ) راه چه . راه باریک و کوچک . ( فرهنگ لغات عامیانه ) .

ریچه . [ چ َ / چ ِ ] ( اِ مصغر ) راه چه . راه باریک و کوچک . ( فرهنگ لغات عامیانه ) .

تارک شدن. [ رِ ش ُ دَ ] ( مص مرکب ) چیز آموخته را فراموش کردن. ( فرهنگ نظام ) .

تارک شکاف. [ رَ ش ِ ] ( نف مرکب ) شکافنده تارک. شکننده فرق : یلان را بمنقار درّنده ناف سران را بچنگال تارک شکاف. اسدی ( گرشاسبنامه ) .

والیسیدن . [ دَ ] ( مص مرکب ) لیسیدن . || دوباره لیسیدن . ( فرهنگ فارسی معین ) .

کورنگاه . [ ن ِ ] ( ص مرکب ) کورچشم . ( آنندراج ) ( فرهنگ فارسی معین ) .

کورچشمی . [ چ َ / چ ِ ] ( حامص مرکب ) نابینایی . کوری . ( فرهنگ فارسی معین ) .

کورچشمی . [ چ َ / چ ِ ] ( حامص مرکب ) نابینایی . کوری . ( فرهنگ فارسی معین ) .

کندجوابی ≠ حاضرجوابی کندجوابی . [ ک ُ ج َ ] ( حامص مرکب ) کند بودن در پاسخ دیگران . مقابل حاضرجوابی . ( فرهنگ فارسی معین ) .

کندزبانی . [ ک ُزَ ] ( حامص مرکب ) لکنت زبان . ( فرهنگ فارسی معین ) .

کندزبانی . [ ک ُزَ ] ( حامص مرکب ) لکنت زبان . ( فرهنگ فارسی معین ) .

راز بیرون کشیدن ؛ فاش کردن. آشکار کردن : سیاوش ز رستم بپرسید و گفت که این راز بیرون کشیم از نهفت. فردوسی.

راز بیرون کشیدن ؛ فاش کردن. آشکار کردن : سیاوش ز رستم بپرسید و گفت که این راز بیرون کشیم از نهفت. فردوسی.

راز بیرون کشیدن ؛ فاش کردن. آشکار کردن : سیاوش ز رستم بپرسید و گفت که این راز بیرون کشیم از نهفت. فردوسی.

راز بیرون کشیدن ؛ فاش کردن. آشکار کردن : سیاوش ز رستم بپرسید و گفت که این راز بیرون کشیم از نهفت. فردوسی.

بیرون کشیدن از جائی ؛ خود و گروهی را از آنجای بجای دیگر بردن. ( یادداشت مؤلف ) . خارج کردن و خارج شدن. بیرون رفتن و بیرون بردن : شهنشه چو از گنگ بیر ...

بیرون کشیدن از جائی ؛ خود و گروهی را از آنجای بجای دیگر بردن. ( یادداشت مؤلف ) . خارج کردن و خارج شدن. بیرون رفتن و بیرون بردن : شهنشه چو از گنگ بیر ...

راز بیرون کشیدن ؛ فاش کردن. آشکار کردن : سیاوش ز رستم بپرسید و گفت که این راز بیرون کشیم از نهفت. فردوسی.

راز بیرون کشیدن ؛ فاش کردن. آشکار کردن : سیاوش ز رستم بپرسید و گفت که این راز بیرون کشیم از نهفت. فردوسی.

راز بیرون کشیدن ؛ فاش کردن. آشکار کردن : سیاوش ز رستم بپرسید و گفت که این راز بیرون کشیم از نهفت. فردوسی.

بیرون کشیدن از جائی ؛ خود و گروهی را از آنجای بجای دیگر بردن. ( یادداشت مؤلف ) . خارج کردن و خارج شدن. بیرون رفتن و بیرون بردن : شهنشه چو از گنگ بیر ...