پیشنهاد‌های صمد توحیدی(شهرام) (٧٩٧)

پیش تاز.

foreward:" تازش "واتاخت. بازتاخت. بازتاز. . بازتازش. واتازش. واتاز. واتاخت وتاز. واتاز وتاخت. تاختش. تاخت وتازش.

" بند هشن. ":پند گُشَند . پند:آموزش، " هشند ":گشند، گشادن ، نمودن و ساختن. " بند هشن ":آموزش جهان آفرینی. آفرینش شناسی.

برف: راه رفتن بر روی برف وصدای آن " نام کار " ویا " اسم فعل " آن را به دست داده است. به لکی: " وِیَر".

*اگر اشک من سرخ بیرون زند سواریست بر باد پا خَنگ تو شهرام*

" اِیسِه ":این سان. " اَسَه " :آن سان هر دو به زبان لکی.

" گرایش ":ارادت

*نوشتهء؛ " ساز بزرگ " از؛ فرزانه بابایار فارابی، گردانیده وبررسی به فارسی از؛ دکتر مهدی برکشلی. * *ویا " کتاب الموسیقی الکبیر " اثر؛ ابونصر فا ...

" نگاشا ":گرافیک.

:آماتور ، کسی که خام وارانه به کار وباری روی آورد و چشم داشت ندارد. خام انگاری. خام پردازی. خام درآیی. خام شناسی. خامکی. خام وارانه. خام داوری. خام ...

چامه:چم وخم دار و دارای چم وخم که؛ " سبک نو نیمایی" را گوییم. خطی دارای یک واژه و خطی دیگر دارای چندین واژه می باشد. چامک:جا افتاده ودارای شیوه و سب ...

" نوشتک ":گرافیک.

گیرایی و رهایی:" جاذبه و دافعه ".

جاذبه و دافعه:" گیرایی و رهایی. "

" خانهء آموزگاران دیباچه ای ":دارالمعلمین مقدماتی.

" دانشسرای دیباچه ای":دانشسرای مقدماتی.

*از من بر دوستان رسانید سلام وآنگاه بگویید زمن این پیغام طعنه نزنید به اجتماع و فردش زیرا به زبان دین هم گشت حرام شهرام*

*ای مز بنما که داوری ناب نهیم* یامز بنما که داوری تاب نهیم* یا مز ننما که داوری خواب نهیم* ای مز ننما که داوری قاب نهیم* شهرام*

جبران#خسران.

در شعر مپیچ و در فن او* چون اکذب اوست احسن او نظامی گنجوی. در اینجا باید دانست که شعر دروغ است باآنکه شاعر و سراینده درست می باشند . ( واز سرود است ...

" ناشناختگی ":مجهول الهویه.

" دُورهم ": اشتقاق. " دَرهم " :ترکیب.

روزی که بر پایهء پیشرفت تمدن ها در هفت آسمان به هم برسند و آشنا گردند.

برخی با نظم شعر سپید نیمایی می سرایند . چه توان سرودن شعر نیمایی را داشته باشند ، چه توان آن را نداشته باشند. و برخی با نظم رودکیایی و کهن می سرایند ...

در لری شعر را شیر می گویند. شیر به لهجهء لری.

جُلّا ، جُلاو:جُل آو ( آب ) ؛جُلِ آب:کریکودیل. ( جُلّاب ) به لری .

اسب شیهی است. اسب جانور شیهه کش است.

شیهه:صهّال اسب شیهه کشید، اسب شیهه می کشد. اسب جانور شیهه کش است. الاغ یا خر عرّه می کند که به لری" هَرَّه " گفته می شود.

" گوهرهای رسایی ":جواهر البلاغه. " گوهرهای شیوایی":جواهر الفصاحه. گوهر های شیوا ورسا: جواهرالفصاحه والبلاغه.

پردازش های رسایی و شیوایی در قلم و زبان در گفته و نوشته.

" بدیع ":نوآوری. " بدعت ":نودر آوری.

" تازه و تازگی ": بدیع و بدعت. " تازه ":بدیع. " تازگی ": بدعت. به هنگام بدعت تازگی را به کار می بریم. و به هنگام بدیع تازه را به کار می بریم.

*ای زبان فارسی تویی زبان منی سپاسگذار خدایم که در دهان منی نگر چو یاد خدا در دلم زبانه کشد سپاسگذار خدایم که بر لبان منی اگر چه لکی و لری دو لهجه های ...

لیر لکی:خانه. لیز لری:خانه.

"اوجه الاختلاف":"بازنمای ناهمخوان". "سخن نمای ناهمخوان". ( ناهمخوانها ) .

یِهو و یَواش:آهسته و پیوسته.

*جمع السواء لظهوره کتب الحق لحضوره و سرور نا لسروره ورای العین لمروره شهرام*

*هرچامه چو سکه ای بهایی دارد وز برگ وبر خویش نوایی دارد باید که به پشتوانه اش کوشا شد ورنی نه روند ونی روایی دارد شهرام*

خسر وکسر مانند خسرو و کسرا

*استاد بشر خواجه نصیرالدین است واز اهل تقرب به جهل غمگین است با آن همه کارها به دانش پرداخت دانست گشایش ورهایش این است شهرام*

*ای دوست بیا سخن بگو ازمی گو از جام بگو از جم بگو از کی گو هر کو که بود یار بود از وی گو از جی سخنی آر و دگر از ری گو شهرام*

*آیین نیاکان من آیین من است وین نسل ونیا و میهن و دین من است یلدا و چهارشنبه سوری ونوروزش پیروزی وبهروزی وفرزین من است شهرام*

*ما بر سر سفرهء خداوندستیم جاوید نگر نگو که تا چندستیم هم نیز خوریم روزی پاکش را این میوه واین چای و این قندستیم شهرام*

*پا سال بهار فصل شِهر است. گاه سرود و فصل مِهراست انگیزهء زندگی همین است بر یار نگر چهره به چِهر است شهرام*

*زیان دو جهان. زیان این جهان وآن جهان:آسیب دوجهان. آسیب دیده در دوجهان. آسیب این جهان و آن جهان. :خسرالدنیا و الآخره. *

سلامی چون نسیم باد نوروز درودی چون بهاران گلشن افروز سلامی چون گل نوروز پیروز زدیروز و زفردا و زامروز از آن فرزانگان باستانی از آن راز آوران زندگانی ...

چه یک جا چه همه جا. شهرام.

*هزاران سخن صفر یک کار بیست ( دوصد گفته چون نیم کردار نیست ) شهرام*

خنجر: خنج کننده. خنج در لری یعنی بریدن. خنجش کرد یعنی انداختش. خنج ر=خنجر: برنده.

" درنگش ":اعتکاف. در هر جایگاهی.