پیشنهاد‌های امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٢,٤١٧)

کسبی باز. [ ک َ ] ( نف مرکب ) روسپی باره و زناکار. ( ناظم الاطباء ) .

کسبی باز. [ ک َ ] ( نف مرکب ) روسپی باره و زناکار. ( ناظم الاطباء ) .

کسبی باز. [ ک َ ] ( نف مرکب ) روسپی باره و زناکار. ( ناظم الاطباء ) .

کسبی باز. [ ک َ ] ( نف مرکب ) روسپی باره و زناکار. ( ناظم الاطباء ) .

کسبی باز. [ ک َ ] ( نف مرکب ) روسپی باره و زناکار. ( ناظم الاطباء ) .

کسبی باز. [ ک َ ] ( نف مرکب ) روسپی باره و زناکار. ( ناظم الاطباء ) .

کسبی باز. [ ک َ ] ( نف مرکب ) روسپی باره و زناکار. ( ناظم الاطباء ) .

کسبی بازی. [ ک َ ] ( حامص مرکب ) عمل کسبی باز. || روسپی گری. ( ناظم الاطباء ) .

کسبی بازی. [ ک َ ] ( حامص مرکب ) عمل کسبی باز. || روسپی گری. ( ناظم الاطباء ) .

کسبی باز. [ ک َ ] ( نف مرکب ) روسپی باره و زناکار. ( ناظم الاطباء ) .

کسبی بازی. [ ک َ ] ( حامص مرکب ) عمل کسبی باز. || روسپی گری. ( ناظم الاطباء ) .

کسبی بازی. [ ک َ ] ( حامص مرکب ) عمل کسبی باز. || روسپی گری. ( ناظم الاطباء ) .

کسبی بازی. [ ک َ ] ( حامص مرکب ) عمل کسبی باز. || روسپی گری. ( ناظم الاطباء ) .

کسبی بازی. [ ک َ ] ( حامص مرکب ) عمل کسبی باز. || روسپی گری. ( ناظم الاطباء ) .

کسبی بازی. [ ک َ ] ( حامص مرکب ) عمل کسبی باز. || روسپی گری. ( ناظم الاطباء ) .

کسبی بازی. [ ک َ ] ( حامص مرکب ) عمل کسبی باز. || روسپی گری. ( ناظم الاطباء ) .

کسبی بازی. [ ک َ ] ( حامص مرکب ) عمل کسبی باز. || روسپی گری. ( ناظم الاطباء ) .

کسبی. [ ک َ ] ( ص نسبی ) منسوب به کسب. آنچه شخصی از کسب و ورز و جد و جهد تحصیل کرده باشد. ( ناظم الاطباء ) . مکتسب. ( یادداشت مؤلف ) . آنچه به وسیله ...

کسبی. [ ک َ ] ( ص نسبی ) منسوب به کسب. آنچه شخصی از کسب و ورز و جد و جهد تحصیل کرده باشد. ( ناظم الاطباء ) . مکتسب. ( یادداشت مؤلف ) . آنچه به وسیله ...

کسبی. [ ک َ ] ( ص نسبی ) منسوب به کسب. آنچه شخصی از کسب و ورز و جد و جهد تحصیل کرده باشد. ( ناظم الاطباء ) . مکتسب. ( یادداشت مؤلف ) . آنچه به وسیله ...

کسبی. [ ک َ ] ( ص نسبی ) منسوب به کسب. آنچه شخصی از کسب و ورز و جد و جهد تحصیل کرده باشد. ( ناظم الاطباء ) . مکتسب. ( یادداشت مؤلف ) . آنچه به وسیله ...

کسبی. [ ک َ ] ( ص نسبی ) منسوب به کسب. آنچه شخصی از کسب و ورز و جد و جهد تحصیل کرده باشد. ( ناظم الاطباء ) . مکتسب. ( یادداشت مؤلف ) . آنچه به وسیله ...

کسبی. [ ک َ ] ( ص نسبی ) منسوب به کسب. آنچه شخصی از کسب و ورز و جد و جهد تحصیل کرده باشد. ( ناظم الاطباء ) . مکتسب. ( یادداشت مؤلف ) . آنچه به وسیله ...

کسبی. [ ک َ ] ( ص نسبی ) منسوب به کسب. آنچه شخصی از کسب و ورز و جد و جهد تحصیل کرده باشد. ( ناظم الاطباء ) . مکتسب. ( یادداشت مؤلف ) . آنچه به وسیله ...

کسبی. [ ک َ ] ( ص نسبی ) منسوب به کسب. آنچه شخصی از کسب و ورز و جد و جهد تحصیل کرده باشد. ( ناظم الاطباء ) . مکتسب. ( یادداشت مؤلف ) . آنچه به وسیله ...

کسبی. [ ک َ ] ( ص نسبی ) منسوب به کسب. آنچه شخصی از کسب و ورز و جد و جهد تحصیل کرده باشد. ( ناظم الاطباء ) . مکتسب. ( یادداشت مؤلف ) . آنچه به وسیله ...

ایراد کس بی مو گرفتن

ایراد کس بی مو گرفتن

گربه دله. [ گ ُ ب َ / ب ِ دَ ل َ / ل ِ ] ( اِ مرکب ) راسو. ( ناظم الاطباء ) .

گربه در زندان کردن. [ گ ُ ب َ / ب ِ دَزِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از بخل و نهایت خست باشد. ( برهان ) ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) . یعنی از غایت بخل گ ...

گربه در زندان کردن. [ گ ُ ب َ / ب ِ دَزِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از بخل و نهایت خست باشد. ( برهان ) ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) . یعنی از غایت بخل گ ...

گربهٔ مرتضی علی. [گ ُ ب َ / ب ِ ی ِ م ُ ت ِ ضا ع َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از ابن الوقت. کسی که نان به نرخ روز خورد.

گربهٔ مرتضی علی. [گ ُ ب َ / ب ِ ی ِ م ُ ت ِ ضا ع َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از ابن الوقت. کسی که نان به نرخ روز خورد.

گربهٔ مرتضی علی. [گ ُ ب َ / ب ِ ی ِ م ُ ت ِ ضا ع َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از ابن الوقت. کسی که نان به نرخ روز خورد.

گربهٔ مرتضی علی. [گ ُ ب َ / ب ِ ی ِ م ُ ت ِ ضا ع َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از ابن الوقت. کسی که نان به نرخ روز خورد.

سنوره. [ س ِن ْ ن َ رَ ] ( ع اِ ) گربه ماده. ( ناظم الاطباء ) .

سنوره. [ س ِن ْ ن َ رَ ] ( ع اِ ) گربه ماده. ( ناظم الاطباء ) .

سنوره. [ س ِن ْ ن َ رَ ] ( ع اِ ) گربه ماده. ( ناظم الاطباء ) .

سنوره. [ س ِن ْ ن َ رَ ] ( ع اِ ) گربه ماده. ( ناظم الاطباء ) .

سنوره. [ س ِن ْ ن َ رَ ] ( ع اِ ) گربه ماده. ( ناظم الاطباء ) .

Byron starts canto XVI of his famous Don Juan with an allusion to the old Persian manner of bringing up their children. He refers to the Persians who ...

Byron starts canto XVI of his famous Don Juan with an allusion to the old Persian manner of bringing up their children. He refers to the Persians who ...

Byron starts canto XVI of his famous Don Juan with an allusion to the old Persian manner of bringing up their children. He refers to the Persians who ...

Byron starts canto XVI of his famous Don Juan with an allusion to the old Persian manner of bringing up their children. He refers to the Persians who ...

Byron starts canto XVI of his famous Don Juan with an allusion to the old Persian manner of bringing up their children. He refers to the Persians who ...

Byron starts canto XVI of his famous Don Juan with an allusion to the old Persian manner of bringing up their children. He refers to the Persians who ...

Byron starts canto XVI of his famous Don Juan with an allusion to the old Persian manner of bringing up their children. He refers to the Persians who ...

ملوک سلف : شاهان گذشته . ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷، ص 65 ) .

ملوکانه. [ م ُ ن َ / ن ِ ] ( ص نسبی ، ق مرکب ) شاهانه. ( آنندراج ) . مأخوذ از تازی ، شاهی. مانند شاه. بطور شاه. ( از ناظم الاطباء ) . سزاوار ملوک. د ...

عقرب مه دزد ؛ کنایه از زلف که ماه رخسار خوبان را از نظرها در نقاب دارد : عقرب مه دزدشان چشم فلک را به سحر داس سر سنبله در بصر انداخته. خاقانی.