پیشنهاد‌های امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٣,٥٥٢)

ام کیسان. [ اُم ْ م ِ ک َ ] ( ع اِ مرکب ) لقب زانو. || ضربی که بپشت پای بر سرین مردم زنند. ( منتهی الارب ) ( از المرصع ) ( از اقرب الموارد ) . اردنگ. ...

داه ودو. [ هَُ دُ ] ( عدد مرکب ) دوازده. دو باضافه ده. داه صورتی از ده است و �داه و دو� یعنی ده بعلاوه دو. عدد بعد از یازده و قبل از سیزده. || ( اِ م ...

داه عرب

داه عرب =داه عرب ؛ کنیز عرب. ( آنندراج ) . چون معیشت اعراب تنگ بود، حال داه ایشان پریشان تر شود و لهذا در فارسی خرابی و پریشانی داه عرب مثل شده است : ...

کفلگه. [ ک َ ف َ گ َه ْ ] ( اِ مرکب ) کفلگاه : روباه وار برپی شیران نهند پی تا آید از کفلگه شیران کبابشان. خاقانی. و رجوع به کفلگاه شود. کفلگاه. ...

کون برهنه. [ ب َ / ب ِ رَ ن َ / ن ِ ] ( ص مرکب ) آنکه شلوار به پای ندارد. آنکه کون وی پوشش نداشته باشد. آنکه جفته و سرین وی لخت باشد : محتسب کون برهن ...

( جوانة ) جوانة. [ ج َوْ وا ن َ ] ( ع اِ ) سرین و دبر. ( منتهی الارب ) . اِسْت. ( ذیل اقرب الموارد از قاموس ) .

داه. ( اِ ) کنیزک. ( برهان ) ( غیاث ) . امه. خدمتکار کنیز. مولاة. جاریه. وصیفه. خادمه. پرستار. ( حاشیه فرهنگ اسدی نخجوانی ) ( برهان ) . مقابل بنده. م ...

جا نزدن ، کوتاه نیامدن

ز پای ننشستن. [ زِ ن َ ن ِ / ن َن ْ ش َ ت َ ] ( مص مرکب ) کنایه از مقاومت کردن. آرام نگرفتن. قرار نگرفتن. به کار خود ادامه دادن و درنگ نکردن. به زانو ...

ز پای ننشستن. [ زِ ن َ ن ِ / ن َن ْ ش َ ت َ ] ( مص مرکب ) کنایه از مقاومت کردن. آرام نگرفتن. قرار نگرفتن. به کار خود ادامه دادن و درنگ نکردن. به زانو ...

متضاد = ز پای ننشستن. [ زِ ن َ ن ِ / ن َن ْ ش َ ت َ ] ( مص مرکب ) کنایه از مقاومت کردن. آرام نگرفتن. قرار نگرفتن. به کار خود ادامه دادن و درنگ نکردن ...

ز پای ننشستن. [ زِ ن َ ن ِ / ن َن ْ ش َ ت َ ] ( مص مرکب ) کنایه از مقاومت کردن. آرام نگرفتن. قرار نگرفتن. به کار خود ادامه دادن و درنگ نکردن. به زانو ...

ز پای ننشستن. [ زِ ن َ ن ِ / ن َن ْ ش َ ت َ ] ( مص مرکب ) کنایه از مقاومت کردن. آرام نگرفتن. قرار نگرفتن. به کار خود ادامه دادن و درنگ نکردن. به زانو ...

ز پای ننشستن. [ زِ ن َ ن ِ / ن َن ْ ش َ ت َ ] ( مص مرکب ) کنایه از مقاومت کردن. آرام نگرفتن. قرار نگرفتن. به کار خود ادامه دادن و درنگ نکردن. به زانو ...

ز پای ننشستن. [ زِ ن َ ن ِ / ن َن ْ ش َ ت َ ] ( مص مرکب ) کنایه از مقاومت کردن. آرام نگرفتن. قرار نگرفتن. به کار خود ادامه دادن و درنگ نکردن. به زانو ...

ز پای ننشستن. [ زِ ن َ ن ِ / ن َن ْ ش َ ت َ ] ( مص مرکب ) کنایه از مقاومت کردن. آرام نگرفتن. قرار نگرفتن. به کار خود ادامه دادن و درنگ نکردن. به زانو ...

ز پای ننشستن. [ زِ ن َ ن ِ / ن َن ْ ش َ ت َ ] ( مص مرکب ) کنایه از مقاومت کردن. آرام نگرفتن. قرار نگرفتن. به کار خود ادامه دادن و درنگ نکردن. به زانو ...

ز پای ننشستن. [ زِ ن َ ن ِ / ن َن ْ ش َ ت َ ] ( مص مرکب ) کنایه از مقاومت کردن. آرام نگرفتن. قرار نگرفتن. به کار خود ادامه دادن و درنگ نکردن. به زانو ...

ز پای ننشستن. [ زِ ن َ ن ِ / ن َن ْ ش َ ت َ ] ( مص مرکب ) کنایه از مقاومت کردن. آرام نگرفتن. قرار نگرفتن. به کار خود ادامه دادن و درنگ نکردن. به زانو ...

ز پای ننشستن. [ زِ ن َ ن ِ / ن َن ْ ش َ ت َ ] ( مص مرکب ) کنایه از مقاومت کردن. آرام نگرفتن. قرار نگرفتن. به کار خود ادامه دادن و درنگ نکردن. به زانو ...

موی میان. ( ص مرکب ) کسی که کمری سخت باریک دارد. کمرباریک. میان باریک. ( یادداشت مؤلف ) : در عشق تو شد موی زبانم به گزاف کآن موی میان ز غم دلم کرد م ...

موی میان. ( ص مرکب ) کسی که کمری سخت باریک دارد. کمرباریک. میان باریک. ( یادداشت مؤلف ) : در عشق تو شد موی زبانم به گزاف کآن موی میان ز غم دلم کرد م ...

موی میان. ( ص مرکب ) کسی که کمری سخت باریک دارد. کمرباریک. میان باریک. ( یادداشت مؤلف ) : در عشق تو شد موی زبانم به گزاف کآن موی میان ز غم دلم کرد م ...

نازک میان. [ زُ ] ( ص مرکب ) کمرباریک. باریک میان. که کمری نازک و لاغر و ظریف دارد. معشوق زیبای کمرباریک : نیست چون نازک میانی در نظر آشفته ام رشته ٔ ...

نازک میان. [ زُ ] ( ص مرکب ) کمرباریک. باریک میان. که کمری نازک و لاغر و ظریف دارد. معشوق زیبای کمرباریک : نیست چون نازک میانی در نظر آشفته ام رشته ٔ ...

نازک میان. [ زُ ] ( ص مرکب ) کمرباریک. باریک میان. که کمری نازک و لاغر و ظریف دارد. معشوق زیبای کمرباریک : نیست چون نازک میانی در نظر آشفته ام رشته ٔ ...

میان لاغر. [ غ َ ] ( ص مرکب ) کمرباریک. کمرلاغر. که کمری باریک و لاغر دارد. ( از یادداشت مؤلف ) : همش رنگ و بوی و همش قد و شاخ سواری میان لاغرو برفر ...

لنگ و پاچه لهجه و گویش تهرانی پر و پاچه

پاچه ورمالیده

پاچه ورمالیده

پاچه ورمالیده

پاچه ورمالیده

پاچه ورمالیده شخص گستاخ / بی حیا مثال: این مرتیکه از اون پاچه ورمالیده های بخوبریده است من سعی می کنم هرچهزودتر باشپرتت را بگیرم. آن وقت می خواستم. . ...

پاچه ورمالیده شخص گستاخ / بی حیا مثال: این مرتیکه از اون پاچه ورمالیده های بخوبریده است من سعی می کنم هرچهزودتر باشپرتت را بگیرم. آن وقت می خواستم. . ...

استواراندام. [ اُ ت ُ اَن ْ ] ( ص مرکب ) که اعضاء محکم و سخت و قوی دارد: تیاز؛ مرد کوتاه و استواراندام. مَصِع؛ مرد استواراندام. هَرس ؛ شیر استواراندا ...

خوش تراش

بخت دندان خای. [ ب َ ت ِ دَ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) کنایه از طالع ناموافق و بخت نامساعد. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ) . بخت بد و ناموافق. ( شرفنامه ٔ ...

بخت دندان خای. [ ب َ ت ِ دَ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) کنایه از طالع ناموافق و بخت نامساعد. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ) . بخت بد و ناموافق. ( شرفنامه ٔ ...

بخت دندان خای. [ ب َ ت ِ دَ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) کنایه از طالع ناموافق و بخت نامساعد. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ) . بخت بد و ناموافق. ( شرفنامه ٔ ...

بخت دندان خای. [ ب َ ت ِ دَ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) کنایه از طالع ناموافق و بخت نامساعد. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ) . بخت بد و ناموافق. ( شرفنامه ٔ ...

کاملانه. [ م ِ ن َ / ن ِ ] ( ص نسبی، ق مرکب ) بطور کمال و فضل. فاضلانه و عالمانه. ( ناظم الاطباء ) .

کاملانه. [ م ِ ن َ / ن ِ ] ( ص نسبی، ق مرکب ) بطور کمال و فضل. فاضلانه و عالمانه. ( ناظم الاطباء ) .

کاملانه. [ م ِ ن َ / ن ِ ] ( ص نسبی، ق مرکب ) بطور کمال و فضل. فاضلانه و عالمانه. ( ناظم الاطباء ) .

کاملانه. [ م ِ ن َ / ن ِ ] ( ص نسبی، ق مرکب ) بطور کمال و فضل. فاضلانه و عالمانه. ( ناظم الاطباء ) .

کاملانه. [ م ِ ن َ / ن ِ ] ( ص نسبی، ق مرکب ) بطور کمال و فضل. فاضلانه و عالمانه. ( ناظم الاطباء ) .

کاملانه. [ م ِ ن َ / ن ِ ] ( ص نسبی، ق مرکب ) بطور کمال و فضل. فاضلانه و عالمانه. ( ناظم الاطباء ) .

ساق خبنداة؛ ساق گرد و پرگوشت. ( از منتهی الارب ) . ج، خبندیات، خباند.

سُّوقِ

جمع ساق = سُّوقِ