پیشنهاد‌های امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٣,٥٥٢)

در پیش بودن جنگی سخت در پیش است

خوش کمر لغت نامه دهخدا خوش کمر. [ خوَش ْ / خُش ْ ک َ م َ ] ( ص مرکب ) کمرباریک . آنکه کمر نکو دارد.

خوش انگشت . [ خوَش ْ / خُش ْ اَ گ ُ ] ( ص مرکب ) دارای انگشت نیکو. || هنرمندی که بخوبی و شایستگی چیزی را بسازد. || مطرب و نوازنده ٔ خوب . نیکونواز. خ ...

خوش اندرخوش . [ خوَش ْ / خُش ْ اَ دَ خوَش ْ / خُش ْ ] ( ص مرکب ) بسیار خوش . بسیار نیکو. سخت خوش . سخت شادان و نکوحال : به آواز و چهره کش و دلکشم هما ...

خوش اندرخوش . [ خوَش ْ / خُش ْ اَ دَ خوَش ْ / خُش ْ ] ( ص مرکب ) بسیار خوش . بسیار نیکو. سخت خوش . سخت شادان و نکوحال : به آواز و چهره کش و دلکشم هما ...

خوش اندازه . [ خوَش ْ / خُش ْ اَ زَ / زِ ] ( ص مرکب ) با اندازه ٔ مناسب . || کنایه از خوش اندام . متناسب القامه

خوش اصل . [ خوَش ْ / خُش ْ اَ ] ( ص مرکب ) نژاده . که نژاد و اصل عالی و خوب دارد.

خوش اصل . [ خوَش ْ / خُش ْ اَ ] ( ص مرکب ) نژاده . که نژاد و اصل عالی و خوب دارد.

خوش اصل . [ خوَش ْ / خُش ْ اَ ] ( ص مرکب ) نژاده . که نژاد و اصل عالی و خوب دارد.

جمع آمدن

جبیره شدن ؛ گرد گشتن. جمع آمدن. ( فرهنگ اسدی نخجوانی ) : بفرمودشان تا جبیره شدند هزبر ژیان را پذیره شدند . فردوسی. چو آگاهی آمد ز دانا بشاه که با ک ...

جبیره شدن ؛ گرد گشتن. جمع آمدن. ( فرهنگ اسدی نخجوانی ) : بفرمودشان تا جبیره شدند هزبر ژیان را پذیره شدند . فردوسی. چو آگاهی آمد ز دانا بشاه که با ک ...

صحراوات. [ ص َ ] ( ع اِ ) ج ِ صحراء. رجوع به صحراء شود.

صحراوات. [ ص َ ] ( ع اِ ) ج ِ صحراء. رجوع به صحراء شود.

از آن ها یکی

جدا ماندن. [ ج ُ دَ ] ( مص مرکب ) دور ماندن. تنهاماندن : کجا ماند از تو جدا بیژنا بدو بر چه بد ساخت اهریمنا. فردوسی. اگر از خانه و از اهل جدا ماندم ...

جدا ماندن. [ ج ُ دَ ] ( مص مرکب ) دور ماندن. تنهاماندن : کجا ماند از تو جدا بیژنا بدو بر چه بد ساخت اهریمنا. فردوسی. اگر از خانه و از اهل جدا ماندم ...

میخکوب ایستادن

جدا انداختن

جدا انداختن

پس راندن

پس راندن

پس راندن

پس راندن

پس راندن

پس راندن

پس راندن

فرود آمدن از . . . .

توفنده

توفنده

توفندگی

توفنده

توفنده

پای نهادن در کاری ؛ بدان کار دست زدن. شروع کردن به آن

پای نهادن در کاری ؛ بدان کار دست زدن. شروع کردن به آن

پای نهادن در کاری ؛ بدان کار دست زدن. شروع کردن به آن

پای نهادن در کاری ؛ بدان کار دست زدن. شروع کردن به آن

پای نهادن در کاری ؛ بدان کار دست زدن. شروع کردن به آن

پای نهادن در کاری ؛ بدان کار دست زدن. شروع کردن به آن

شبل

هی. [ هَِ ] ( ق ) پیوسته. پیاپی. مدام. دائم. همیشه. همواره. ( یادداشت مؤلف ) : خیزید و یک قرابه مرا می بیاورید هی من خورم مدام و شما هی بیاورید. ق ...

هی. [ هَِ ] ( ق ) پیوسته. پیاپی. مدام. دائم. همیشه. همواره. ( یادداشت مؤلف ) : خیزید و یک قرابه مرا می بیاورید هی من خورم مدام و شما هی بیاورید. ق ...

هی. [ هَِ ] ( ق ) پیوسته. پیاپی. مدام. دائم. همیشه. همواره. ( یادداشت مؤلف ) : خیزید و یک قرابه مرا می بیاورید هی من خورم مدام و شما هی بیاورید. ق ...

خوی کرده. [ خوَی ْ / خَی ْ / خِی ْ / خُی ْ ک َ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) عرق کرده. عرق آلوده. ( یادداشت مؤلف ) . مرحوض. ( منتهی الارب ) .

دم زنان

دم زنان

( فرودآوردن ) فرودآوردن. [ ف ُ وَ دَ ] ( مص مرکب ) پایین آمدن. بزیر آوردن. ( یادداشت بخط مؤلف ) . مقابل برآوردن : تیر تو از کلات فرودآورد هزبر تیغ ت ...

فرودآوردن وارد کردن. منزل دادن کسی را با احترام : پیغامبر ایشان را به خانه سلمان فارسی فرودآورد. ( مجمل التواریخ و القصص ) . برسمی که بودش فرودآور ...

( فرودآوردن ) فرودآوردن. [ ف ُ وَ دَ ] ( مص مرکب ) پایین آمدن. بزیر آوردن. ( یادداشت بخط مؤلف ) . مقابل برآوردن : تیر تو از کلات فرودآورد هزبر تیغ ت ...

( فرودآوردن ) فرودآوردن. [ ف ُ وَ دَ ] ( مص مرکب ) پایین آمدن. بزیر آوردن. ( یادداشت بخط مؤلف ) . مقابل برآوردن : تیر تو از کلات فرودآورد هزبر تیغ ت ...