پیشنهاد‌های امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٣,٥٣٢)
از سر نهادن فرهنگ فارسی معین ( ~. سَ. نَ دَ ) ( مص م . ) از یاد بردن ، از سر بیرون کردن .
گریه از چشم گشادن . [ گ ِرْ ی َ / ی ِ اَ چ َ / چ ِ گ ُ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از چشم را به گریه آوردن : موی زیادت چو برآید ز چشم گریه سیار گشاید ز چش ...
گریه از چشم گشادن . [ گ ِرْ ی َ / ی ِ اَ چ َ / چ ِ گ ُ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از چشم را به گریه آوردن : موی زیادت چو برآید ز چشم گریه سیار گشاید ز چش ...
گریه از چشم گشادن . [ گ ِرْ ی َ / ی ِ اَ چ َ / چ ِ گ ُ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از چشم را به گریه آوردن : موی زیادت چو برآید ز چشم گریه سیار گشاید ز چش ...
از چه . [ اَ چ ِ ] ( ق مرکب ) برای چه ؟ چرا؟ عم ّ؟ عن ما؟ لِم َ؟ : دلبرا دو رخ تو بس خوبست از چه با یار کار گست کنی ؟ عماره ٔ مروزی . از چه توبه ن ...
از چه . [ اَ چ ِ ] ( ق مرکب ) برای چه ؟ چرا؟ عم ّ؟ عن ما؟ لِم َ؟ : دلبرا دو رخ تو بس خوبست از چه با یار کار گست کنی ؟ عماره ٔ مروزی . از چه توبه ن ...
از چه . [ اَ چ ِ ] ( ق مرکب ) برای چه ؟ چرا؟ عم ّ؟ عن ما؟ لِم َ؟ : دلبرا دو رخ تو بس خوبست از چه با یار کار گست کنی ؟ عماره ٔ مروزی . از چه توبه ن ...
confine ( someone or something ) within ( something ) To restrict a person or animal to a particular place or area
in many ways
. . . . . . . . . . . O who
اقداح
جمع قدح = اقداح
جمعش ، اقادیح
لشکرجای. [ ل َ ک َ ] ( اِ مرکب ) جای سپاه. اردوگاه. لشکرگاه. سربازخانه. معسکر. جای سپاهی در درون یا بیرون شهر در حال سلم : بوصالح منصوربن اسحاق. . . ...
لشکرجای. [ ل َ ک َ ] ( اِ مرکب ) جای سپاه. اردوگاه. لشکرگاه. سربازخانه. معسکر. جای سپاهی در درون یا بیرون شهر در حال سلم : بوصالح منصوربن اسحاق. . . ...
لشکرجای. [ ل َ ک َ ] ( اِ مرکب ) جای سپاه. اردوگاه. لشکرگاه. سربازخانه. معسکر. جای سپاهی در درون یا بیرون شهر در حال سلم : بوصالح منصوربن اسحاق. . . ...
لشکر هند. [ ل َ ک َ رِ هَِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از شب تاریک است. ( مجموعه مترادفات ص 222 ) .
لشکرکش. [ ل َ ک َ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ) کشنده لشکر. قائدلشکر. سپه سالار. ( آنندراج ) . سردار لشکر : نترسد از انبوه لشکرکشان گر از ابر باشدبرو سرفشا ...
لشکرکش. [ ل َ ک َ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ) کشنده لشکر. قائدلشکر. سپه سالار. ( آنندراج ) . سردار لشکر : نترسد از انبوه لشکرکشان گر از ابر باشدبرو سرفشا ...
لشکرکش. [ ل َ ک َ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ) کشنده لشکر. قائدلشکر. سپه سالار. ( آنندراج ) . سردار لشکر : نترسد از انبوه لشکرکشان گر از ابر باشدبرو سرفشا ...
لشکرنشین. [ ل َ ک َ ن ِ ] ( اِ مرکب ) معسکر و اردو. ( آنندراج ) .
لشکرنشین. [ ل َ ک َ ن ِ ] ( اِ مرکب ) معسکر و اردو. ( آنندراج ) .
لشکرنشین. [ ل َ ک َ ن ِ ] ( اِ مرکب ) معسکر و اردو. ( آنندراج ) .
لشکرپژوه. [ ل َ ک َ پ ِ / پ َ ] ( نف مرکب ) جاسوس و خبرگیر. ( آنندراج ) .
لشکردار. [ ل َ ک َ ] ( نف مرکب ) دارنده لشکر. سرلشکر : کارهای مملکت به مردان کار و لشکر و لشکردار راست آید. ( مرزبان نامه ) .
لشکرستان. [ ل َ ک َ س ِ ] ( اِ مرکب ) اردوی سپاه : ز بانگ تبیره به بربرستان تو گفتی زمین گشت لشکرستان. فردوسی.
لشکرستان. [ ل َ ک َ س ِ ] ( اِ مرکب ) اردوی سپاه : ز بانگ تبیره به بربرستان تو گفتی زمین گشت لشکرستان. فردوسی.
لشکرستان. [ ل َ ک َ س ِ ] ( اِ مرکب ) اردوی سپاه : ز بانگ تبیره به بربرستان تو گفتی زمین گشت لشکرستان. فردوسی.
لشکرشکوف. [ ل َ ک َ ش ِ ] ( نف مرکب ) مرد لشکرشکاف. شجاع و دلاور. ( آنندراج ) : که لشکرشکوفان مغفرشکاف نهان صلح جویند و پیدا مصاف. سعدی. - لشکرشکو ...
خارجی مذهب. [ رِ م َهََ ] ( ص مرکب ) کسی که مذهب و آئین خارجی دارد. طرفداران مذهب خوارج. پیروان آئین خارجیان : در جهان دشمن جان تو نباشد الا خارجی مذ ...
لشکری پیشه. [ ل َ ک َ ش َ / ش ِ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) مرد سپاهی : به روزگار سالف در حدود کالف مردی بود لشکری پیشه. ( سندبادنامه ص 102 ) .
all night long
all night long
all night long
?what do you lack
ملوط. [ م َ] ( ع ص ) لواط کرده شده. ( ناظم الاطباء ) . مأبون. مخنث. پسر بد. پسری که با اوعمل غیرطبیعی کنند. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) .
ملوط. [ م َ] ( ع ص ) لواط کرده شده. ( ناظم الاطباء ) . مأبون. مخنث. پسر بد. پسری که با اوعمل غیرطبیعی کنند. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) .
بابل خانه . [ ب ُ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) لولی خانه و خرابات . ( آنندراج ) . فاحشه خانه و جنده خانه . ( ناظم الاطباء ) .
دخترخانه . [ دُ ت َ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) خانه ٔ دختران . زناخانه . جنده خانه . ( ناظم الاطباء ) . نجیب خانه . کنایه از فاحشه خانه است . خیرخانه .
بابل خانه . [ ب ُ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) لولی خانه و خرابات . ( آنندراج ) . فاحشه خانه و جنده خانه . ( ناظم الاطباء ) .
بابل خانه . [ ب ُ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) لولی خانه و خرابات . ( آنندراج ) . فاحشه خانه و جنده خانه . ( ناظم الاطباء ) .
بابل خانه . [ ب ُ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) لولی خانه و خرابات . ( آنندراج ) . فاحشه خانه و جنده خانه . ( ناظم الاطباء ) .
دخترخانه . [ دُ ت َ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) خانه ٔ دختران . زناخانه . جنده خانه . ( ناظم الاطباء ) . نجیب خانه . کنایه از فاحشه خانه است . خیرخانه .
دخترخانه . [ دُ ت َ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) خانه ٔ دختران . زناخانه . جنده خانه . ( ناظم الاطباء ) . نجیب خانه . کنایه از فاحشه خانه است . خیرخانه .
دخترخانه . [ دُ ت َ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) خانه ٔ دختران . زناخانه . جنده خانه . ( ناظم الاطباء ) . نجیب خانه . کنایه از فاحشه خانه است . خیرخانه .
نجیبه لهجه و گویش تهرانی فاحشه ( به شوخی )
خوش جنس. [ خوَش ْ / خُش ْ ج ِ ] ( ص مرکب ) خوش ذات. خوش باطن. مقابل بدجنس. مقابل بدذات. || از نژاد خوب. گهری. پاک گهر.
بدقماش. [ ب َ ق ُ ] ( ص مرکب ) که از جنس خوب نیست ( صفت جامه ) . ( از یادداشت مؤلف ) . || بدجنس. خبیث ( صفت آدمی ) . ( از یادداشت مؤلف ) .
خوش جنس. [ خوَش ْ / خُش ْ ج ِ ] ( ص مرکب ) خوش ذات. خوش باطن. مقابل بدجنس. مقابل بدذات. || از نژاد خوب. گهری. پاک گهر.
بدقماش. [ ب َ ق ُ ] ( ص مرکب ) که از جنس خوب نیست ( صفت جامه ) . ( از یادداشت مؤلف ) . || بدجنس. خبیث ( صفت آدمی ) . ( از یادداشت مؤلف ) .