پیشنهاد‌های علی باقری (٣٩,٦٨٦)

گرم داغ ؛ که تأثیر سوختگی داغ هنوز درنیافته است. هنوز جای داغ سرد نشده و سوزش آغاز نکرده است : هنوز از عشقبازی گرم داغ است هنوزش شور شیرین در دماغ ا ...

داغ بسرین بودن ؛ نشان بندگی داشتن.

داغ بسرین داشتن ؛ بنده بودن.

داغ خادمی بر روی ؛داغ بندگی بر چهره. دارای نقش و داغ غلامی بر رخسار : یکی بحضرت او داغ خادمی بر روی یکی بخدمت او دست بندگی بر هم. سعدی.

داغ برران ؛ دارای اثر و نشان داغ بر ران. نشانه دار. علامت دارنده. بر براق بهشت فخر کند مرکبی کز تو داغ برران است. سوزنی. جز بنام تو داغ برران نیست ...

داغ بررخ ؛ داغ برروی.

داغ بر سرین داشتن ؛ دارای نقش داغ بر کفل بودن : جان نقش رخ تو بر نگین دارد دل داغ غم تو بر سرین دارد. انوری.

بداغ بندگی ؛ با نشان بندگی : بداغ بندگی مردن بر این در بجان او که از ملک جهان به. حافظ.

داغ از سرین شستن ؛ کار بیهوده کردن : گرنه بیهوده است و بیحاصل بود شستن بر آب آدمی را حسرت از دل ، اسب را داغ از سرین. سعدی.

با داغ کسی ؛ با نقش و نشان نام آن کس بر اندام از آهن تفته : بنده خاص ملک باش که با داغ ملک روزها ایمنی از شحنه و شبها ز عسس. سنائی.

با داغ کسی زادن ؛ از آغاز داغ او را داشتن : هر آهو که با داغ او زاده بود ز نافه کشی نافش افتاده بود. نظامی.

از داغ رخ آراستن ؛ نشان داغ بر چهره نقش کردن : گوسفندی که رخ از داغ تو آراسته کرد اژدها بالش و بالین کندش از دنبال. فرخی.

باداغ ؛ داغدار : درافکند در گوش گور یله همان نیز باداغ سیصد گله. فردوسی. نبشت ازبر پیکر آن نگار که با داغ اسکندرست این شکار. نظامی

داعی حق را اجابت کردن ؛ مردن.

داعی الفلاح ؛ مؤذن.

سود داشتن ؛ نفع دادن : صفرای مرا سود ندارد ملکا درد سر من کجا نشاند علکا. ابوالمؤید. کیست کش وصل تو ندارد سود کیست کش فرقت تو نگزاید. دقیقی. گوی ...

بداشتن ؛ ایستانیدن در جائی. نصب کردن. گماردن. متوقف کردن : و تاش سپهسالارش را بر میسره بداشت. ( تاریخ بیهقی ) . و همچنان در باب مرکبان خاصه که بداشته ...

بر دار کشیدن ؛ بر دار کردن. بدار زدن. بالای دار کردن : نگهم را کشیده از مژگان دور باش نگاه او بردار. هروی ( از آنندراج ) . گردنی داریم از موی میان ...

بر دار زدن ؛ بر دار کردن. بر دار کشیدن. حلق آویز کردن. بدار آوردن. بدار بستن. ( آنندراج ) . رسم ولایت چنان است که چوبی خم نصب کنند و آدمی را رسن بحلق ...

هول و تکان دادن ؛ به قلق و اضطراب افکندن کسی را.

وا دادن ؛ با فاصله شدن. متناوب گردیدن ، چنانکه شدت و التهاب درد. - || ممانعت کردن. - || نادیده گرفتن. - || باز دادن : خاردر پا شد چنین دشواریاب ...

نوید دادن ؛ وعده خوب کردن : همی دادشان نیز فرخ امید بسی دادشان مهتری را نوید. فردوسی

نم پس دادن ؛ تراوش کردن و تراویدن رطوبت از چیزی.

ناهار دادن ؛ ناهار خوراندن.

می دادن ؛ شراب دادن.

میل دادن ؛ منحرف کردن.

منصب دادن ؛ مقام و رتبت دادن.

مواجب دادن ؛ ماهانه دادن.

مرتبت دادن ؛ مقام و منصب و جاه دادن : نفرین کنم بدرد ( ز درد ) و بلا این زمانه را کو داد کبر و مرتبت این کوفشانه را. شاکر بخاری.

لیز دادن ؛ سر دادن ، لیزانیدن چیزی ، لغزانیدن آن.

ماهیانه دادن ؛ وظیفه ومقرری دادن.

لو دادن سری را ؛ بروز دادن و فاش کردن آن.

لو دادن شریک جرم خودرا ؛ تباهکاری او را بروز دادن.

لو دادن کسی را ؛ بدست دادن او.

لب دادن یا ندادن کاسه ؛ حالتی کاسه را که چون مایعی از او سرازیر کنند در ظرف دیگر پراکنده نشود.

لت دادن آب را ؛ هدر دادن آن.

گیر دادن سگ را ؛ واداشتن که پارس کند.

گیر دادن کسی را ؛ باعث گرفتاری و گرفتن او شدن.

کیف دادن به بچه ؛ حبی که تریاک یا عصاره کوکنار دارد بدو دادن.

گذار دادن ؛ عبور دادن.

کوچه دادن مردم یا سپاه ؛ در دو صف قرار گرفتن گذشتن سواری یا کسی را

کفاف دادن ؛ بسنده بودن : کفاف کی دهد این باده ها بمستی ما؟

کمک دادن ؛ کمک کردن.

کسره دادن ؛ زیر دادن.

کِش دادن شاه شطرنج را ؛ با یکی از مهره های شطرنج بشاه شطرنج حمله کردن.

کش دادن مطلب یا چیزی را ؛ بدرازا کشانیدن.

کام دادن کسی را ؛ برآوردن کام او.

غلت دادن چیزی را ؛ غلطانیدن.

ضمه دادن ؛ پیش دادن.

علیق دادن ؛ خوراک دادن ستور را.