پیشنهاد‌های علی باقری (٣٨,٢٧١)

کم آزار ؛ بی اذیت و غیر ظالم و غیر ستمگار. ( ناظم الاطباء ) . کسی که به دیگران آزار نرساند. بی اذیت. ( فرهنگ فارسی معین ) : مزن بر کم آزار بانگ بلند ...

کم آز ؛ آنکه سخت طمع نداشته باشد. کم طمع. آنکه بسیار آزمند نباشد. کم حرص : قلج طمغاج خان مسعود شاهنشاه مشرق را وزیر مملکت آرای کم آز و کم آزارم. سوز ...

کم آبادانی ؛ جایی که بسیارآباد نباشد : حبل ، شهرکی است کم آبادانی وبیشتر مردم او کردانند. ( حدود العالم )

کم آبی ؛کم آب بودن. اندک آبی. کم بودن آب در جایی یا چیزی ، چون در ولایتی یا چاهی یا میوه ای. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) : و هر گاه که در میانه ایش ...

بی کم و کاست ؛ بی کمی و نقصان. بدون کاهش : ماه ( قمر ) بی کم و کاست ؛ ماه تمام. بدر. ( فرهنگ فارسی معین ) . بدر که هرگز روی درنقصان و کاهش و کوچکی نن ...

بی کم و زیاد ؛ بدون کاهش و افزایش.

بی کم و کاست ؛ بی کمی و نقصان. بدون کاهش : ماه ( قمر ) بی کم و کاست ؛ ماه تمام. بدر. ( فرهنگ فارسی معین ) . بدر که هرگز روی درنقصان و کاهش و کوچکی نن ...

کاش :آرزو کردن - این کلمه درسانسکریت ish و درانگلیسی wish و درزبان ترکی استامبولی ( keshki ) تلفظ می شود. در زبان عربی "یشی" که در کلمات یشا و انشاال ...

صاحب همت ؛ عالی طبع. و رجوع به صاحب همت شود.

صاحب ید طولی ̍ ؛ ورزیده. مجرب. - امثال : صاحبش از صد دینار دوم محروم است . صدقه راه به خانه صاحبش میبرد. ( جامعالتمثیل ) . غلام میخرم که مراصاحب ...

صاحب وجاهت ؛ وجیه. آبرومند.

صاحب وسعت ؛ متمکن. باوسع. مالدار.

صاحب وقار ؛ آهسته و بردبار.

صاحب نجدت ؛ دلیر. دارای مردانگی. قوی. سخت.

صاحب نکری ؛ حیله گر. نیرنگ باز.

صاحب مکانت ؛ ارجمند. محترم.

صاحب مهابت ؛ هیبتناک.

صاحب مهارت ؛ استاد.

صاحب کار ؛ آنکه کار به کارگر و مزدور محول دارد. کارفرما.

صاحب مال ؛دارا.

صاحب مجد ؛ دارای شرف. جلالت مآب.

صاحب فراش بودن ؛ بستری بودن.

صاحب قول بودن ؛ صادق الوعده بودن. وفادار بودن. وفا به عهد کردن. وفا به وعد کردن.

صاحب عیال ؛ عیالمند. و رجوع به صاحب عائله شود.

صاحب فراست ؛ زیرک. شهم.

صاحب عطوفت ؛ مهربان. رؤوف.

صاحب عقل ؛ دانا. عاقل. خردمند.

صاحب علقه ؛ علاقه مند.

صاحب عزم ؛ بااراده. باعزم. پابرجا.

صاحب عصر ؛ صاحب الزمان. رجوع به صاحب العصر شود.

صاحب عُجب ؛ خودپسند. متکبر.

صاحب ِ عزّ ؛ خداوند عزت و جلال.

صاحب عزت نفس

صاحب طنطنه ؛ مطنطن. شکوه مند.

صاحب عائله ؛ معیل. عیال وار. عیالبار.

صاحب سواد ؛ باسواد. آنکه خواندن و نوشتن داند. آنکه سواد خواندن و نوشتن دارد.

صاحب صفین ؛ علی علیه السلام.

صاحب صیت ؛ نامی. شهیر.

صاحب راز ؛ صاحب السر. رازدار. رازنگاهدار. امین. معتمد.

صاحب سررشته بودن ؛ تخصص داشتن. کارآزموده بودن. و رجوع به سررشته دار شود.

صاحب دوات ؛ دواتی. دوات دار. دویت دار.

صاحب دیده ؛ بصیر.

صاحب جاه ؛ خداوند مقام و رتبه. و رجوع به صاحب جاه شود.

صاحب ثروت ؛ دولتمند. مالدار. دارا.

صاحب پیشانی ؛ خوش اقبال.

صاحب ثبات ؛ پابرجا.

صاحب ُالسِرّ ؛ رازدار.

صاحب ُالسرداب ؛ امام دوازدهم. رجوع به مهدی. . . شود.

صاحب بأس ؛ صاحب قوت و دلیری در حرب.

صاحب البیت ؛ خداوند خانه. خانه خدا. ابوالاضیاف. ابوالبیت. ابوالمثوی. ابوالمنزل.