پیشنهاد‌های امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٣,٥٣٢)

جزیره وحشت فزا ؛ جزیره ای که از آن ترس و اضطراب خیزد. در بیت زیر جزیره وحشت فزا بر دنیا اطلاق شده است : خواهی که جان بشط سلامت برون بری بگریز از این ...

بیغوله ی مسکن:گوشه ی خانه. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص۹۵ ) .

بیغوله ی مسکن:گوشه ی خانه. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص۹۵ ) .

پای بست ( اِ مرکب ) بُن. بُنلاد. پی. اساس. بنیان : خانه از پای بست ویران است خواجه در بند نقش ایوانست. سعدی. اوّل اندیشه و آنگهی گفتار پای بست آم ...

پای بست ( اِ مرکب ) بُن. بُنلاد. پی. اساس. بنیان : خانه از پای بست ویران است خواجه در بند نقش ایوانست. سعدی. اوّل اندیشه و آنگهی گفتار پای بست آم ...

پابست. [ ب َ ] ( ن مف مرکب ) پای بند. مقیّد. دل بسته. دلباخته : شیخی بزنی فاحشه گفتا مستی پیوسته بدام دیگری پابستی. خیام.

دل پریشان. [ دِ پ َ ] ( ص مرکب ) پریشان دل. آنکه دلش پریشان بود. پراکنده احوال : گم کرد پی از میان ایشان می رفت چو ابر دل پریشان. نظامی.

دل پریش

دل پریش

عرق آوردن . [ ع َ رَ وَ دَ ] ( مص مرکب ) خارج کردن عرق و خوی . مُعِّرق شدن . مثلا" گویند آسپرین عرق میآورد. ( از یادداشت مرحوم دهخدا ) : اندر یاد کرد ...

خون جستن . [ ج ُ ت َ ] ( مص مرکب ) قصاص خواستن . ( آنندراج ) . طلب خون کردن . خونخواهی نمودن . ( یادداشت بخط مؤلف ) : جهان را عشق عالم سوز اگر بر یک ...

تصحیح دادن. [ ت َدَ ] ( مص مرکب ) درست کردن. تصحیح کردن : نهاده بر رخ گل نقطه های شک شبنم بباغ رو کن و تصحیح این رساله بده. صائب ( از آنندراج ) . ب ...

تصحیح دادن. [ ت َدَ ] ( مص مرکب ) درست کردن. تصحیح کردن : نهاده بر رخ گل نقطه های شک شبنم بباغ رو کن و تصحیح این رساله بده. صائب ( از آنندراج ) . ب ...

تصحیح دادن. [ ت َدَ ] ( مص مرکب ) درست کردن. تصحیح کردن : نهاده بر رخ گل نقطه های شک شبنم بباغ رو کن و تصحیح این رساله بده. صائب ( از آنندراج ) . ب ...

الماس خجالت. [ اَ س ِ خ َ ل َ ] ( ترکیب اضافی ) کنایه از عرق خجالت و شرمندگی. ( از بهار عجم ) ( آنندراج ) . و رجوع به مجموعه مترادفات ص 134 شود : بیس ...

الماس خجالت. [ اَ س ِ خ َ ل َ ] ( ترکیب اضافی ) کنایه از عرق خجالت و شرمندگی. ( از بهار عجم ) ( آنندراج ) . و رجوع به مجموعه مترادفات ص 134 شود : بیس ...

اهل طمع. [ اَ ل ِ طَ م َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) حریص . طامع. آزمند : دیده ٔ اهل طمع به نعمت دنیاپر نشود همچنانکه چاه به شبنم . ( گلستان ) .

اهل طمع. [ اَ ل ِ طَ م َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) حریص . طامع. آزمند : دیده ٔ اهل طمع به نعمت دنیاپر نشود همچنانکه چاه به شبنم . ( گلستان ) .

اهل طمع. [ اَ ل ِ طَ م َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) حریص . طامع. آزمند : دیده ٔ اهل طمع به نعمت دنیاپر نشود همچنانکه چاه به شبنم . ( گلستان ) .

اهل طمع. [ اَ ل ِ طَ م َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) حریص . طامع. آزمند : دیده ٔ اهل طمع به نعمت دنیاپر نشود همچنانکه چاه به شبنم . ( گلستان ) .

لنگر کردن . [ ل َ گ َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از جا گرفتن و تمکن ورزیدن . ( آنندراج ) : لنگر نکرده ایم چو گوهر در این محیط از بوستان دهر چو شبنم گ ...

لنگر کردن . [ ل َ گ َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از جا گرفتن و تمکن ورزیدن . ( آنندراج ) : لنگر نکرده ایم چو گوهر در این محیط از بوستان دهر چو شبنم گ ...

لالا کردن. [ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) در زبان اطفال شیرخواره و کمی بزرگتر، خفتن. خوابیدن .

در چه حالی ؟

بدرودشدن ؛ جدا شدن. دور شدن. خداحافظی گفتن. وداع گفتن : شد ز من بدرود گر بختیم بودی پیش از آنک او ز من بدرود رفتی من ز جان بدرودمی. خاقانی. ای همنف ...

بدرودشدن ؛ جدا شدن. دور شدن. خداحافظی گفتن. وداع گفتن : شد ز من بدرود گر بختیم بودی پیش از آنک او ز من بدرود رفتی من ز جان بدرودمی. خاقانی. ای همنف ...

( ص مرکب ) جدا. دور. وداع کرده : که کردی شوی و از تو هر دو بدرود چه ایشان و چه پولی زان سوی رود. ( ویس و رامین ) . از لب و دندان من بدرود باد خوان ...

بدرود ( ص مرکب ) جدا. دور. وداع کرده : که کردی شوی و از تو هر دو بدرود چه ایشان و چه پولی زان سوی رود. ( ویس و رامین ) . از لب و دندان من بدرود ...

بدرودشدن ؛ جدا شدن. دور شدن. خداحافظی گفتن. وداع گفتن : شد ز من بدرود گر بختیم بودی پیش از آنک او ز من بدرود رفتی من ز جان بدرودمی. خاقانی. ای همنف ...

بدرودشدن ؛ جدا شدن. دور شدن. خداحافظی گفتن. وداع گفتن : شد ز من بدرود گر بختیم بودی پیش از آنک او ز من بدرود رفتی من ز جان بدرودمی. خاقانی. ای همنف ...

دروده. [ دُ دَ / دِ ] ( ن مف ) دروده شده. حصادکرده. محصود. حصید. حصیدة. صریم. ( دهار ) : کشتی از بس زار کشته ، کشتزاری گشته لعل سر دروده وز تن آواز ا ...

دروده. [ دُ دَ / دِ ] ( ن مف ) دروده شده. حصادکرده. محصود. حصید. حصیدة. صریم. ( دهار ) : کشتی از بس زار کشته ، کشتزاری گشته لعل سر دروده وز تن آواز ا ...

کشت و درود ؛ زراعت و کشاورزی : تا زنده ام مرا نیست جز مدح تو دگر کار کشت و درودم این است خرمن همین و شد کار. رودکی. ز کابل برآید به خورشید دود نه آ ...

کشت و درود ؛ زراعت و کشاورزی : تا زنده ام مرا نیست جز مدح تو دگر کار کشت و درودم این است خرمن همین و شد کار. رودکی. ز کابل برآید به خورشید دود نه آ ...

سر درودن بریدن. جدا کردن سر از تن : کنون کینه نو شد ز بهر فرود سرطوس نوذر بباید درود. فردوسی. چو کابلستان را بخواهد بسود نخستین سر من بباید درود. ...

سر درودن بریدن. جدا کردن سر از تن : کنون کینه نو شد ز بهر فرود سرطوس نوذر بباید درود. فردوسی. چو کابلستان را بخواهد بسود نخستین سر من بباید درود. ...

سر درودن بریدن. جدا کردن سر از تن : کنون کینه نو شد ز بهر فرود سرطوس نوذر بباید درود. فردوسی. چو کابلستان را بخواهد بسود نخستین سر من بباید درود. ...

سر درودن بریدن. جدا کردن سر از تن : کنون کینه نو شد ز بهر فرود سرطوس نوذر بباید درود. فردوسی. چو کابلستان را بخواهد بسود نخستین سر من بباید درود. ...

سر درودن بریدن. جدا کردن سر از تن : کنون کینه نو شد ز بهر فرود سرطوس نوذر بباید درود. فردوسی. چو کابلستان را بخواهد بسود نخستین سر من بباید درود. ...

سر درودن بریدن. جدا کردن سر از تن : کنون کینه نو شد ز بهر فرود سرطوس نوذر بباید درود. فردوسی. چو کابلستان را بخواهد بسود نخستین سر من بباید درود. ...

سر درودن بریدن. جدا کردن سر از تن : کنون کینه نو شد ز بهر فرود سرطوس نوذر بباید درود. فردوسی. چو کابلستان را بخواهد بسود نخستین سر من بباید درود. ...

وقت درودن ؛ هنگام حصاد. هنگام درو. حصاد. ( دهار ) : ز دانه گر خورم مشتی به آغاز دهم وقت درودن خرمنی باز. نظامی.

وقت درودن ؛ هنگام حصاد. هنگام درو. حصاد. ( دهار ) : ز دانه گر خورم مشتی به آغاز دهم وقت درودن خرمنی باز. نظامی.

چابک بازی . [ ب ُ ] ( حامص مرکب ) تازیانه زنی . ( ناظم الاطباء ) .

چرم شیر. [ چ َ م ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از تازیانه باشد. ( برهان ) ( آنندراج ) . تازیانه . ( ناظم الاطباء ) . || دوال . ( ناظم الاطباء ) ...

تازانه. [ ن َ / ن ِ ] ( اِ ) مخفف تازیانه است که قمچی باشد. ( برهان ) ( آنندراج ) . مخفف تازیانه. ( فرهنگ جهانگیری ) ( فرهنگ رشیدی ) ( فرهنگ خطی کتاب ...

( تازیانه آتش ) تازیانه آتش. [ ن َ / ن ِ ی ِ ت َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) حدّت زبانه آتش : تپیدن دل ما صائب اختیاری نیست به تازیانه آتش کباب میگرد ...

( تازیانه آتش ) تازیانه آتش. [ ن َ / ن ِ ی ِ ت َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) حدّت زبانه آتش : تپیدن دل ما صائب اختیاری نیست به تازیانه آتش کباب میگرد ...

( تازیانه آتش ) تازیانه آتش. [ ن َ / ن ِ ی ِ ت َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) حدّت زبانه آتش : تپیدن دل ما صائب اختیاری نیست به تازیانه آتش کباب میگرد ...

( تازیانه آتش ) تازیانه آتش. [ ن َ / ن ِ ی ِ ت َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) حدّت زبانه آتش : تپیدن دل ما صائب اختیاری نیست به تازیانه آتش کباب میگرد ...