پیشنهاد‌های امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٣,٥٣٢)

اهل شوکت ؛ خداوندان قوت و قدرت. ( ناظم الاطباء ) .

اهل شوکت ؛ خداوندان قوت و قدرت. ( ناظم الاطباء ) .

اهل سیاحت ؛ مسافر. ( ناظم الاطباء ) . جهانگرد. سیاح.

اهل سیاحت ؛ مسافر. ( ناظم الاطباء ) . جهانگرد. سیاح.

اهل رزم ؛ جنگجو. سلحشور. جنگ آور : دو کس پرور ای شاه کشورگشای یکی اهل رزم و یکی اهل رای. سعدی.

اهل رزم ؛ جنگجو. سلحشور. جنگ آور : دو کس پرور ای شاه کشورگشای یکی اهل رزم و یکی اهل رای. سعدی.

اهل سیاحت ؛ مسافر. ( ناظم الاطباء ) . جهانگرد. سیاح.

نیکبختانه

اهل رزم ؛ جنگجو. سلحشور. جنگ آور : دو کس پرور ای شاه کشورگشای یکی اهل رزم و یکی اهل رای. سعدی.

اهل دل ؛ دلاور. بهادر. ( ناظم الاطباء ) .

اهل دل ؛ دلاور. بهادر. ( ناظم الاطباء ) .

اهل دل ؛ دلاور. بهادر. ( ناظم الاطباء ) .

اهل درد ؛ دردمند. صاحب درد : سخنی کان ز اهل درد آید همچو جان در ضمیر مرد آید. اوحدی.

اهل درد ؛ دردمند. صاحب درد : سخنی کان ز اهل درد آید همچو جان در ضمیر مرد آید. اوحدی.

اهل دانش ؛ دانشمند. ( ناظم الاطباء ) .

اهل خرد ؛ خردمند. باعقل. دانا : اهل خرد گرچه در این ره بسند در همه چیزی نه به تنها رسند. خواجو.

اهل خبرت ؛ واقف بر کار. آگاه. نکته دان. ( ناظم الاطباء ) . کارشناس.

اهل حکمت ؛ حکیم. دانای حکمت. ( ناظم الاطباء ) .

اهل تقوی ؛ پارسا و خداترس. ( ناظم الاطباء ) .

اهل تقوی ؛ پارسا و خداترس. ( ناظم الاطباء ) .

اهل حرفت ؛ پیشه ور. اهل صنعت. ( ناظم الاطباء ) .

اهل بیان ؛ صاحب بیان : ازیرا حکیم است و صنع است و حکمت مگو این سخن جز مر اهل بیان را. ناصرخسرو.

اهل پرهیز ؛ پرهیزگار و زاهد. ( ناظم الاطباء ) . صاحب پرهیز و زهد.

اهل پرهیز ؛ پرهیزگار و زاهد. ( ناظم الاطباء ) . صاحب پرهیز و زهد.

اهل تحقیق ؛ حکیم. دانا.

اهل پرهیز ؛ پرهیزگار و زاهد. ( ناظم الاطباء ) . صاحب پرهیز و زهد.

اهل تحقیق ؛ حکیم. دانا.

اهل بصر ؛ بابصیرت. بامعرفت. زیرک. بافراست و دوراندیش. ( ناظم الاطباء ) . صاحب بصر.

اهل بصر ؛ بابصیرت. بامعرفت. زیرک. بافراست و دوراندیش. ( ناظم الاطباء ) . صاحب بصر.

اهل ایمان ؛ مردم باایمان. مؤمنان. صاحبان ایمان : ناصر اهل ایمان. ( گلستان ) .

اهل مدر و حضر ؛ ساکنان خانه ها. شهرنشینان. ( از اقرب الموارد ) .

اهل وبر ؛ تازیان چادرنشین. ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ) .

اهل وبر ؛ تازیان چادرنشین. ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ) .

اهل گیتی ؛ مردم جهان. اهل دنیا : تا کی گویی که اهل گیتی در هستی و نیستی لئیمند. ؟

اهل گیتی ؛ مردم جهان. اهل دنیا : تا کی گویی که اهل گیتی در هستی و نیستی لئیمند. ؟

اهل قریه ؛ دهاتیان. ( ناظم الاطباء ) . مردم ده و سکنه آن.

اهل قریه ؛ دهاتیان. ( ناظم الاطباء ) . مردم ده و سکنه آن.

اهل قریه ؛ دهاتیان. ( ناظم الاطباء ) . مردم ده و سکنه آن.

اهل قریه ؛ دهاتیان. ( ناظم الاطباء ) . مردم ده و سکنه آن.

اهل جهنم ؛ دوزخی. ( از ناظم الاطباء ) .

اهل جهنم ؛ دوزخی. ( از ناظم الاطباء ) .

اهل بودن ؛ شایسته بودن.

شرابث. [ ش ُ ب ِ ] ( ع اِ ) شیر بیشه. ( منتهی الارب ) .

اهل زمانه: مردم روزگار. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص ۴۳۷ ) . ابناء زمان

اهل زمانه: مردم روزگار. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص ۴۳۷ ) . ابناء زمان

اهل زمانه: مردم روزگار. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص ۴۳۷ ) .

اهل زمانه: مردم روزگار. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص ۴۳۷ ) .

اهل زمانه: مردم روزگار. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص ۴۳۷ ) .

اهل زنخ. [ اَ ل ِ زَ ن َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) پرچانه. پرگو. صاحب [ سخن ] بیهوده و لاف. || زن. ( شرح قران السعدین از آنندراج ) : کرده زنخ شان ز ...

اهل زنخ. [ اَ ل ِ زَ ن َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) پرچانه. پرگو. صاحب [ سخن ] بیهوده و لاف. || زن. ( شرح قران السعدین از آنندراج ) : کرده زنخ شان ز ...