پیشنهاد‌های امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٣,٥٤٤)

چشمه ٔ سوزن . [ چ َ / چ ِ م َ / م ِ ی ِ زَ ] ( ترکیب اضافی ، اِمرکب ) چشم سوزن را گویند. ( انجمن آرا ) . کنایه از سوراخ سوزن است . ( آنندراج ) . سَم ...

چشمه ٔ سوزن . [ چ َ / چ ِ م َ / م ِ ی ِ زَ ] ( ترکیب اضافی ، اِمرکب ) چشم سوزن را گویند. ( انجمن آرا ) . کنایه از سوراخ سوزن است . ( آنندراج ) . سَم ...

چشمه ٔ سوزن . [ چ َ / چ ِ م َ / م ِ ی ِ زَ ] ( ترکیب اضافی ، اِمرکب ) چشم سوزن را گویند. ( انجمن آرا ) . کنایه از سوراخ سوزن است . ( آنندراج ) . سَم ...

چشمه ٔ سوزن . [ چ َ / چ ِ م َ / م ِ ی ِ زَ ] ( ترکیب اضافی ، اِمرکب ) چشم سوزن را گویند. ( انجمن آرا ) . کنایه از سوراخ سوزن است . ( آنندراج ) . سَم ...

خوشگاه . [ خوَش ْ / خُش ْ ] ( اِ مرکب ) به اصطلاح لوطیان فرج است . ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ) . جای خوش آمدن در شرم زن . - خوشگاه رس ؛نوعی از آرمی ...

خوشگاه . [ خوَش ْ / خُش ْ ] ( اِ مرکب ) به اصطلاح لوطیان فرج است . ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ) . جای خوش آمدن در شرم زن . - خوشگاه رس ؛نوعی از آرمی ...

کاف مسطح . [ ف ِم ُ س َطْ طَ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) به اصطلاح لولیان ( لوطیان ) فرج . ( آنندراج از بهار عجم ) : خامه اش کامد کلید مخزن اسرار کون ...

کاف مسطح . [ ف ِم ُ س َطْ طَ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) به اصطلاح لولیان ( لوطیان ) فرج . ( آنندراج از بهار عجم ) : خامه اش کامد کلید مخزن اسرار کون ...

خوشگاه . [ خوَش ْ / خُش ْ ] ( اِ مرکب ) به اصطلاح لوطیان فرج است . ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ) . جای خوش آمدن در شرم زن . - خوشگاه رس ؛نوعی از آرمی ...

کاف مسطح . [ ف ِم ُ س َطْ طَ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) به اصطلاح لولیان ( لوطیان ) فرج . ( آنندراج از بهار عجم ) : خامه اش کامد کلید مخزن اسرار کون ...

کاف مسطح . [ ف ِم ُ س َطْ طَ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) به اصطلاح لولیان ( لوطیان ) فرج . ( آنندراج از بهار عجم ) : خامه اش کامد کلید مخزن اسرار کون ...

کاف مسطح . [ ف ِم ُ س َطْ طَ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) به اصطلاح لولیان ( لوطیان ) فرج . ( آنندراج از بهار عجم ) : خامه اش کامد کلید مخزن اسرار کون ...

بترجا. [ ب َ ت َ / ب َت ْ ت َ ] ( اِ مرکب ) مخفف بدترجا، جای بدتر. آنجا که بد است . || کنایه از قبل و دبر که بتازی عورتین گویند. ( از فرهنگ رشیدی ) ( ...

بترجا. [ ب َ ت َ / ب َت ْ ت َ ] ( اِ مرکب ) مخفف بدترجا، جای بدتر. آنجا که بد است . || کنایه از قبل و دبر که بتازی عورتین گویند. ( از فرهنگ رشیدی ) ( ...

بترجا. [ ب َ ت َ / ب َت ْ ت َ ] ( اِ مرکب ) مخفف بدترجا، جای بدتر. آنجا که بد است . || کنایه از قبل و دبر که بتازی عورتین گویند. ( از فرهنگ رشیدی ) ( ...

منعظ. [ م ُ ع ِ ] ( ع ص ) هر آنکه آزمند جماع باشد. || فرج باز و فرازکرده شده از غایت شهوت . ( ناظم الاطباء ) . رجوع به انعاظ شود.

منعظ. [ م ُ ع ِ ] ( ع ص ) هر آنکه آزمند جماع باشد. || فرج باز و فرازکرده شده از غایت شهوت . ( ناظم الاطباء ) . رجوع به انعاظ شود.

منعظ. [ م ُ ع ِ ] ( ع ص ) هر آنکه آزمند جماع باشد. || فرج باز و فرازکرده شده از غایت شهوت . ( ناظم الاطباء ) . رجوع به انعاظ شود.

خلل و فرج . [ خ ُ ل َ ل ُ ف ُ رَ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) منافذ و سوراخهای ریز چون خلل و فرج بدن .

خلل و فرج . [ خ ُ ل َ ل ُ ف ُ رَ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) منافذ و سوراخهای ریز چون خلل و فرج بدن .

خلل و فرج . [ خ ُ ل َ ل ُ ف ُ رَ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) منافذ و سوراخهای ریز چون خلل و فرج بدن .

انتظار بردن . [ اِ ت ِ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) منتظر بودن . چشم براه داشتن . چشم داشتن : باری کسی که ملک برد انتظار او نی چون تویی که هرزه بری انتظار مل ...

یللی تللی کردن

شب باره. [ ش َ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) مرکب از شب و باره. مجازاً، یعنی شب دوست. ( از برهان قاطع ) . معنی لفظ شب دوست است. ( از فرهنگ نظام ) ( از آنندراج ...

شب باره. [ ش َ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) مرکب از شب و باره. مجازاً، یعنی شب دوست. ( از برهان قاطع ) . معنی لفظ شب دوست است. ( از فرهنگ نظام ) ( از آنندراج ...

شب باره. [ ش َ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) مرکب از شب و باره. مجازاً، یعنی شب دوست. ( از برهان قاطع ) . معنی لفظ شب دوست است. ( از فرهنگ نظام ) ( از آنندراج ...

هرزه گردی . [ هََ زَ / زِ گ َ ] ( حامص مرکب ) بیهوده گردی . بی سبب و بی هدف و اراده راه پیمودن : بخیه ٔ کفشم اگر دندان نما شد عیب نیست خنده آرد کفش م ...

هرزه گردی . [ هََ زَ / زِ گ َ ] ( حامص مرکب ) بیهوده گردی . بی سبب و بی هدف و اراده راه پیمودن : بخیه ٔ کفشم اگر دندان نما شد عیب نیست خنده آرد کفش م ...

هرزه گردی . [ هََ زَ / زِ گ َ ] ( حامص مرکب ) بیهوده گردی . بی سبب و بی هدف و اراده راه پیمودن : بخیه ٔ کفشم اگر دندان نما شد عیب نیست خنده آرد کفش م ...

هرزه چانه . [ هََ زَ / زِ ن َ / ن ِ ] ( ص مرکب ) پرحرف . یاوه گو. بیهوده گو. ( ناظم الاطباء ) .

هرزه چانه . [ هََ زَ / زِ ن َ / ن ِ ] ( ص مرکب ) پرحرف . یاوه گو. بیهوده گو. ( ناظم الاطباء ) .

هرزه چانه . [ هََ زَ / زِ ن َ / ن ِ ] ( ص مرکب ) پرحرف . یاوه گو. بیهوده گو. ( ناظم الاطباء ) .

هرزه چانه . [ هََ زَ / زِ ن َ / ن ِ ] ( ص مرکب ) پرحرف . یاوه گو. بیهوده گو. ( ناظم الاطباء ) .

هرزه دزد. [ هََ زَ / زِ دُ ] ( نف مرکب ) آنکه مرتکب دزدی کوچک میشود و چیزهایی میدزدد که نه به کار خودش می آید و نه به کار دیگری . ( ناظم الاطباء ) ( ...

هرزه چانگی . [ هََ زَ / زِ ن َ / ن ِ ] ( حامص مرکب ) پرحرفی و یاوه گویی . ( ناظم الاطباء ) . پرچانگی . ور زدن . پر گفتن . ( یادداشت به خط مؤلف ) .

هرزه چانگی . [ هََ زَ / زِ ن َ / ن ِ ] ( حامص مرکب ) پرحرفی و یاوه گویی . ( ناظم الاطباء ) . پرچانگی . ور زدن . پر گفتن . ( یادداشت به خط مؤلف ) .

برهرزه ؛ هرزه . به بیهودگی . بی سبب . بی دلیل . بی جهت : خود را برهرزه مکش و سر خود به باد مده . ( تاریخ بلعمی ) . خواهی امید گیر و خواهی بیم هیچ بر ...

برهرزه ؛ هرزه . به بیهودگی . بی سبب . بی دلیل . بی جهت : خود را برهرزه مکش و سر خود به باد مده . ( تاریخ بلعمی ) . خواهی امید گیر و خواهی بیم هیچ بر ...

برهرزه ؛ هرزه . به بیهودگی . بی سبب . بی دلیل . بی جهت : خود را برهرزه مکش و سر خود به باد مده . ( تاریخ بلعمی ) . خواهی امید گیر و خواهی بیم هیچ بر ...

برهرزه ؛ هرزه . به بیهودگی . بی سبب . بی دلیل . بی جهت : خود را برهرزه مکش و سر خود به باد مده . ( تاریخ بلعمی ) . خواهی امید گیر و خواهی بیم هیچ بر ...

سیورمیش . [ س ُ ] ( مغولی ، اِ ) شادی و فریاد روز جنگ . ( فرهنگ فارسی معین ) .

اغر به خیر

لاغرمیان. [ غ َ ] ( ص مرکب ) باریک کمر. اَقَب. ( منتهی الارب ) : به شب در باغ گوئی گل چراغ باغبانستی ستاک نسترن گوئی بت لاغرمیانستی. فرخی. اَهیف ؛ ...

well British English informal very That was well funny!

هزاردوست . [ هََ / هَِ ] ( ص مرکب ) هرجایی . آنکه هر روز دوست تازه گیرد : معشوق هزاردوست را دل ندهی ور میدهی آن دل به جدایی بنهی . سعدی .

هزاردوست . [ هََ / هَِ ] ( ص مرکب ) هرجایی . آنکه هر روز دوست تازه گیرد : معشوق هزاردوست را دل ندهی ور میدهی آن دل به جدایی بنهی . سعدی .

هزاردوست . [ هََ / هَِ ] ( ص مرکب ) هرجایی . آنکه هر روز دوست تازه گیرد : معشوق هزاردوست را دل ندهی ور میدهی آن دل به جدایی بنهی . سعدی .

زیادت گرفتن . [ دَ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) افزونی یافتن : بلکه هر روز زیادت و طراوت گیرد. ( کلیله و دمنه ) .

زیادت گرفتن . [ دَ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) افزونی یافتن : بلکه هر روز زیادت و طراوت گیرد. ( کلیله و دمنه ) .

زیادت گرفتن . [ دَ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) افزونی یافتن : بلکه هر روز زیادت و طراوت گیرد. ( کلیله و دمنه ) .