بی سوادی

/bisavAdi/

معنی انگلیسی:
illiteracy

لغت نامه دهخدا

بی سوادی. [ س َ ] ( حامص مرکب ) حالت و چگونگی بیسواد. عامی بودن. امی بودن. ( یادداشت مؤلف ). || کم مایگی در دانش و معلومات.

فرهنگ فارسی

حالت و کیفیت بیسواد

مترادف ها

analphabet (اسم)
بیسوادی

illiteracy (اسم)
بیسوادی

پیشنهاد کاربران

بی سوادی عار نیست؛ همه بی سواد به دنیا میان و بی سوادی از دنیا میرن!
بلکه بی ادبی وفحّاشی وتهمت وخلق اکاذیب . . . بدترین عار وبی شرفی هست.
اندک مایگی . [ اَ دَ ی َ / ی ِ ] ( حامص مرکب ) اندک مایه بودن . کم بضاعتی . || نادانی . بی سوادی . ( فرهنگ فارسی معین ) : تو خر احمق ز اندک مایگی بر زمین ماندی ز کوته پایگی . مولوی . و رجوع به اندک مایه شود.

بپرس