پیشنهاد‌های وهسودان مرزبان (١,٢٨١)

پل و شپول

لارستان کچتم من میرقصم کچتش رقصیدی کچته میرقصد بچخ برقص چَخ= رقص پایکوب درهم مالیدنله کردن با پا پایمال هلی - شلی

گمانم فندق پنجیر و ویشگون است

شیپور - شیفور - شیفتک - شوتک - شیعون چفیر شفیر سپیل - سفیر

شاک به بز نر میگویند

وا/وای در پهلوی هوا و فضا باشد و در وا و اندر وا یعنی سر و پا در هوا

این واژه هزاروش است پهلوی ان نمیدانم چیست اسیم همان سریانی عظیم است

هنر زاده واژه ای کهن را یادم اوردی یادش بخیر

الفنج = کسب

انانی که میگویند سنسکریت - در سنسکریت این دانش را گانیتام / گانیتا میگویند

چه چرت و پرتها که گفته نشد یکی یک نگاه به نوشته های ابن سینا نینداخت رایش واژه پارسی برای دانش ریاضی است گویا از همین واژه رایش گرفته شده -

افراشت افراخت افراز است

کورش جان اگر وازه شناسی و دانش همینجوری بود که تو میپنداری همه استاد بودند - هیمه تا هنگامی که نسوخته هیمه هست همین که اتش گرفت خورگ/ خورنگ است میتو ...

گویا در پارسی خورا بچم راغب نیز بوده

غورک نام فرمانده سغد زیردست ترخان - و غورک غور ک غور مردم غور گوران مردم کوهستان غور=هرزه هست کار من برو چونانکه وقتی پیش ازین دهخدایی گفت با غوری ...

گویی خلم با خدو دو گویه از یک واژ باشد

گمانم با ویران یکیست

ویدا هم بچم پیداست و هم به چم گم و ناپدید و زیان

گیاخن = منطقی

دستگه - اداره

این واژ در پارسی دیوان بوده

کومله = توده -

ایرزاد - این خوش و بش نبوده و خوش و وَش بوده انرا دگرگون کرده اند و وش نیز همان خوش است - شما پارسی نمیدانید و نمیدانید آز بیشی نیست - - بخش را ...

فرچه/پرزه هرچه از پرز داشته باشه پرز کاکل هم هست از هر زبانی که امد در پارسی هم برش و پرز و پرچ بوده

دهخدا از بس عربی زده هست همش در سرگین بود - دمن دامن به چم چشم انداز است

دمن چشم انداز است

مانگ/ مونگ - ماه/ماخ /ماج/ماس/ مج / مهیر - آییشم نامهای پارسی انست آییشم پهلوی اشکانیست - ماه دو هفته در پارسی خار - ماه. ( اِ ) شهرو مملکت را گوین ...

فدای آن قد و زلفش که گویی فروهشته ست از شمشاد شمشار لبیبی شمشاد را در برخی گویشها شمشار گویند د به ر بگردد بویژه در اران و اذربایجان و خراسان

فرتاش لت ریشه اش در کرث /گرس نیست لت چیز دگر است لت از لخت است لت / لهت/ لخت ، تکه و لنگه و لت دیگر کوب است لت و کوب و لت و پار هم گویند لت را به چم ...

جیر جیر آواز وافور باشد

کسرا خسروی این که به سفت و سخت و اینچیزها میگویند جیر همان جیر ( لاستیک ) است - لاستیک را زانرو جیر گویند لاستیک را جیر گویند چرا که از انگم /ژدو/زید ...

دوستی که میگوید چون در زبان بختیاریست - دوست گرامی بختیاریان بیشترین واژگان پهلوی و کهن را نگاه داشته اند و زبان انها بیگمان بسیار شگفت اور است ( من ...

ژَد žad، ژَی/ژه، انگم /انجم/انگو/ هنگو/هنگف ، بربیم، انگم ژد= اَنگُژه angože ، جَتَر jatar /کتره/کتیرا ( اوستایی: جَتَرَ jatara ) ، زیدی/زودو، جیر، پ ...

مهدی امانیا کسی به ان نمیگفته بز بچه - مچ /مژ/مک ( از مکیدن ) است بز مچه بچم بز مچ /بز مک است گچی واژی از گیسی=مویین است و زانجا که آذریان پهلوی بود ...

خفتان/کپتان دو گونه تواند بود کپ ت کپت ان یا گپ تن واژه کپ kap م پوشینه و پوشن است کف که روی چیزها میبندد مانند کف دریا نیز پوشن است کپک نیز روی ن ...

لوطی نویسه نادرستی از لوتی است. انرا �لودی /لوتی/ لودی/لولی/لوری� گویندو اینها همه گویه های کهن پارسی است ( گرداندن �ت/ د/ل/ر� میان پارسیان رواج داشت ...

این واژه شوربختانه عربی هست ( افسوس چقدر دوست داشتمش گمان میکردم کردیه ) ما واژگانی مانند انار انجیر اسپ را هنار و هنجیر و هسپ میگوییم در همه جای ایر ...

برادر کهمره ای از شما دگر زشت است ندانی بهبهان لر نیستند زبانشان مانند کهمره ای یک زبان پهلوی ویژه هست و دیگر انکه ارجان /ارگان/ارغان ربطی به ارژن ند ...

دوست بزرگوارمان بهابادی این خیَو است بر سنگ و اهنگ خدو - براستی این خیو همان خدو است در پارسی �د� به �ی� بگردد بویژه اگر پس از صدا دار باشد و هم اک ...

بتبک من نیز با شما همراهم - البته این دوستمان هرچه کامنت از او میبینم بسیار شایگان و نیک است بویژه هنگامی که از واژگان بهابادی میگوید

پارسی ان = روزکور

ویر به چم پهلوان هم هست ویرو

فرشم و فرادم نخست است

فرادم و فرشم بچم نخست است

فاریاب و فاراب را پاریاب ، فاریاو و پاریاو ، پاراب ، فاراب نیز آمده است. فارسنامه ابن بلخی گوید : خشت و کمارج دو شهرند در میان قهستان گرمسیر بغایت و ...

داو به دو چم است یکی دشنام و داد و بیداد کردن - دیگر نوبت - میگویند داو منست یا دو منست

ماکیان را چه راحت از خایه چون خُرُه تاج برد و پیرایه

خار پارسی فلز را گویند و سنگ خارا را نیز چون مانند فلز نموده و سنگ خاره گفته اند. برابر دیگر پارسی آن ایوخشوست و " داتو" است تیر در سنگ نشسته تا سوف ...

بدر در پارسی بیش از یک نام دارد کاک و خار چو خورشید تابان نهان کرد روی همی تاخت خار از پس پشت اوی فردوسی

فریش روی بدان خوبی و بدان گفتار بر من آن بت بازار نیکوان بشکست فری دو زلف سیه رنگ او چو خفته دو زاغ بر آفتاب و دو گل هر یکی گرفته بچنگ. فری خوی آن ب ...