پیشنهاد‌های آرش ایرانپور (١,٦١٧)

در پارسی میانه: ورتکی

در پارسی میانه: کِرپَک در پارسی نو: کرپه

در پارسی میانه: کان در پارسی نو: کان

در پارسی میانه: ارژن

در پارسی میانه: واتگیس در پارسی نو: بادغیس

در پارسی میانه: بالِست در پارسی نو: بلندی

در پارسی میانه: هات / فرگرد

این مفهوم که بهش های کتاب را باب بنامند را تازیان از زبان پارسی میانه گرفته اند، چون در پارسی میانه به هر فصل از کتاب �در� هم گفته می شد و باب ترجمه ...

در پارسی میانه: نِشامی

نام درستش کُهِستان است.

در پارسی میانه: آشیختن

در پارسی میانه آشیختن یعنی جریان داشتن

واژه سالار یک واژه ایرانی است و ربطی به ترکان سالار ندارد، آن ها خودشان را سالیر می نامند.

در پارسی میانه: پاترم

این واژه مسخره زمانی به جای چگالی استفاده می شد. درود بر فرهنگستان یکم و دوم که پاکش کردند

آتش در زبان های ایرانی: در زبان اوِستایی: آثره / آترش در زبان پارسی باستان: آچ در زبان سغدی: آتر در زبان پارتی: آدور در زبان پارسی میانه: آتور در زب ...

پانترک ها و پانلر ها چه قدر زمان نیاز دارید که بتپنید بفهمید قبیله پرستی احمقانه است؟ چرا درکش سخته برای شما؟

در پارسی میانه: دوتَک

در پارسی میانه: ستپرک

در پارسی میانه: ستورگاس در پارسی نو: ستورگاه

در پارسی میانه: ستورگاس در پارسی نو: ستورگاه

در پارسی میانه: هونیاک / نیواک در پارسی نو: خنیا / نوا

در پارسی میانه: تَرساک در پارسی نو: ترسا

در پارسی میانه: وَس / ویش در پارسی نو: بَس / بیش

در پارسی میانه: ریم / موزگ

در پارسی میانه: اَستَر

در پارسی میانه: اسپ / بارَک / ستور

در پارسی میانه: کامَکی

در پارسی میانه: کامش کاری

در پارسی میانه: وَسپور

در پارسی میانه: آتورگاس در پارسی نو: آذرگاه

در پارسی میانه: کَلَک

در پارسی میانه: داشتار

در پارسی میانه: پوسومَند / زَهَکومَند / تن بورتار در پارسی نو: آبستن / باردار

در پارسی میانه: روسپیکی در پارسی نو: روسپی گری

در پارسی میانه: روسپیکی در پارسی نو: روسپی گری

این نگارش نادرست است.

در پارسی میانه: هَنداختار

در پارسی میانه: فرَوَرتَک در پارسی نو: فرورته

در پارسی میانه: درَهنا در پارسی نو: درازا

در پارسی میانه: هَمتاک / هاوَند

در پارسی میانه: اَپَستام

در پارسی میانه: فرتومی / پیشه در پارسی نو: فرتوم

در پارسی میانه: نانوک در تازی ( عربی ) نعناع این واژه ریشه ایرانی دارد.

در پارسی میانه: نانوک در تازی ( عربی ) نعناع این واژه ریشه ایرانی دارد.

در پارسی میانه: نانوک در تازی ( عربی ) نعناع این واژه ریشه ایرانی دارد.

در پارسی میانه: نِپٕشتن

تفسیر اوستا به زبان پارسی میانه

در پارسی میانه: Murv

در گویش بانشی: مور