پیشنهاد‌های آرش ایرانپور (١,٦١٧)

در پارسی میانه: خایَکدیس

کَمَک یک پرنده افسانه ای ایرانی

در پارسی میانه: موروْ در پارسی نو: مَرغ معنی: علفی که خوراک جانوران اهلی باشد

در پارسی میانه: اَپَرگَر

در پارسی میانه: یان

در پارسی میانه: کرتکار

در پارسی میانه: زایینیتار در پارسی نو: زایگار در تازی: والد ( یکی از والدین )

در پارسی میانه: زایینیتار در پارسی نو: زایگار در تازی: والد ( یکی از والدین )

در پارسی میانه: هاچیتن / هاختن در پارسی نو: هازیدن / هاختن معنی: هدایت کردن

در پارسی میانه: هاچیتن / هاختن در پارسی نو: هازیدن / هاختن معنی: هدایت کردن

در پارسی میانه: هاچیتن / هاختن در پارسی نو: هازیدن / هاختن معنی: هدایت کردن

در پارسی میانه: هاچیتن / هاختن در پارسی نو: هازیدن / هاختن معنی: هدایت کردن

در پارسی میانه: هاچیتن / هاختن در پارسی نو: هازیدن / هاختن معنی: هدایت کردن

در پارسی میانه: به کاری مشغول شدن

ازبر کردن حفظ کردن

میلاد = میل ( پولاد ) ـاد ( پسوند همراهی ) میلاد یعنی دارنده پولاد ( رزم افزار یا زره پولادی )

درست ترین نام برای این دریا: در پارسی: دریای کاسپی ( نه کاسپین ) در انگلیسی: Caspian Sea در عربی: بحر قزوین

در پارسی میانه: راک

در پارسی میانه: گوازَن

در پارسی میانه: اوشتورگاوپلنگ

در پارسی میانه: پرورتار

در پارسی میانه: شَواک

برجسته کردن

فرانمود

پینمود

در پارسی میانه: زرتوشت

زندگی

در پارسی میانه: آپات

در پارسی میانه: اَویستان

در پارسی میانه گِزیر به معنای پلیس است.

در پارسی میانه: گِزیر

یک زن بازیگر ایرانی

ادبسار

در پارسی میانه: وِراز

شیشِندخت، نام همسر یزدگرد یکم

در پارسی میانه: اَپَرویچ

در پارسی میانه: ارتَخشیر

در پارسی میانه: پاپَک

در پارسی میانه: بَرزان

در پارسی میانه: چِم

در پارسی میانه: هَموک

در پارسی میانه: شَتریکان

در پارسی میانه: شَتریکان

در پارسی میانه: میشَک

این معنی ها غلط است، سار در پارسی چندین معنی گوناگون دارد ولی زرد هیچ کدامش نیست، در این واژه بیش از همه گمان می رود که سار کوتاه شده سر باشد، پس سار ...

این نام ایرانی نیست، اگر خیال می کنید هست باید بگید چه ریشه ای داره و سندش رو معرفی کنید نه هر چیزی توی ذهنتون گذشت بنویسید. ایرانی هایی که این نام ...

افسانه آدم و حوا در میان اقوام سامی تبار رایج است و ربطی نمی تواند به ترک ها داشته باشد.

دین یک واژه ایرانی به معنی وجدان است که در زبان تازی معنی جعلی مذهب را برایش ساخته اند.