نعنا

نعناع[ ۱] [ ۲] ( نام علمی: Mentha ) گیاهی است از راسته نعناسانان و تیره نعناعیان و از سبزی های خوراکی است. این گیاه برخی اسانس ها و خواص پونه را دارد؛ ولی برگ هایش کرک کمتری دارند و بریدگی های کنار برگ های آن بیش تر از پونه و اسانس آن نیز ملایم تر است.
به طور کلی دو رقم نعناع ( به انگلیسی: Mint ) وجود دارد. رقم خودرو و رقمی که توسط کشاورزان کاشته می شود. کیفیت، مواد موثره و طعم نمونه های خودروی آن که در دامنه های کم ارتفاع کوه ها رشد می کنند بیشتر است. نعناعی که کشاورزان می کارند نیز گونه های مختلفی دارد که مهمترین آن در روستای تنگ طه نعناع فلفلی ، نعناع محلی و نعناع سبزی می باشد که نعناع فلفلی دارای برگهای ریزتر و اسانس خیلی تند می باشد و نعناع محلی برگهای بزرگتر و اسانسش نسبت به فلفلی کمتر است و نعناع سبزی دارای برگهای بزرگتر نسبت به نعناع محلی بوده و اسانس کمی دارد و بیشتر به عنوان سبزی خوردن استفاده می گردد .
نعناع گیاهی است علفی با ریشه هوایی و ساقه های مستقیم و چهارگوش و زیرزمینی. ساقه و برگ های خوش بوی آن خوراکی و دارویی است و گاهی گل های رنگین دارد. [ ۳]
برگ های آن به طول ۳ تا ۵ سانتی متر، متقابل، نیزه ای یا دوکی است، حاشیهٔ آن دارای بریدگی های عمیقی است، بریدگی های کناره آن نوک تیز است. کرک برگ های نعناع کم است. نعناع سبز معمولاً در سرتاسر جهان کشت می شود، این گیاه حاصل تبدیل و ماندگاری بوته گیاه ریحان چند ساله می باشد. این گیاه در نواحی شمال ایران و اطراف تهران به حالت وحشی و پرورشی می روید. [ ۴] [ ۵]
«نعنای قرمز»گونه ای از نعناع است که در لبهٔ رودخانه ها و در جریان آب های ملایم و کم عمق، و در کنار آب انداز و استخرهای مصنوعی آبی ( به مازندرانی اندون ) می روید و چون برگ هایش قرمزرنگ اند به این نام خوانده می شود.
گونه های نعنا متعلق به خانواده نعنائیان هستند و به طور گسترده در اروپا، آسیا، آفریقا، استرالیا و آمریکای شمالی پراکنده هستند. گیاهانی از این جنس را می توان در محیط های متعدد و متنوع یافت. داده های اخیر بر اساس ویژگی های مورفولوژیکی، سیتولوژیکی و ژنتیکی نشان داده است که جنس نعنا ( Mentha ) را می توان به ۴۲ گونه، ۱۵ هیبرید و صدها زیرگونه، واریته و رقم طبقه بندی کرد. در واقع، طبقه بندی نعنا بسیار پیچیده است و همیشه یک اتفاق نظر وجود ندارد. بیشتر گونه های نعناع چند ساله هستند، حاوی اسانس هستند و به طور گسترده به عنوان محصولات صنعتی برای تولید اسانس کشت می شوند. برگ ها، گل ها و ساقه های گونه به طور سنتی به عنوان دم نوش ها و ادویه های گیاهی در بسیاری از غذاها برای افزودن عطر و طعم استفاده می شوند. [ ۶]