پیشنهادهای امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٣,٥٣٢)
کبک زهره. [ ک َ زَ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) ترسنده. بزدل. آهودل. جبان. ( یادداشت مؤلف ) . کبک دل : هم ز می دان که شاهباز خرد کبک زهره شود به سیرت سار. ...
کبک زهره. [ ک َ زَ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) ترسنده. بزدل. آهودل. جبان. ( یادداشت مؤلف ) . کبک دل : هم ز می دان که شاهباز خرد کبک زهره شود به سیرت سار. ...
کبک زهره. [ ک َ زَ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) ترسنده. بزدل. آهودل. جبان. ( یادداشت مؤلف ) . کبک دل : هم ز می دان که شاهباز خرد کبک زهره شود به سیرت سار. ...
کبک شکستن. [ ک َ ش ِ ک َ ت َ ] ( مص مرکب ) کنایه از پی گم کردن. ( آنندراج ) . || راز نهفتن. ( شرفنامه چ وحید ص 232 ) : شکسته دل آمد به میدان فراز ولی ...
پی گم کردن. [ پ َ / پ ِ گ ُ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) ایز گم کردن. رد اثر. پوشیدن اثر پای : چرا مرکبم را نیفتاد سم چرا پی نکردم درین راه گم. نظامی. گم ک ...
کبک شکستن. [ ک َ ش ِ ک َ ت َ ] ( مص مرکب ) کنایه از پی گم کردن. ( آنندراج ) . || راز نهفتن. ( شرفنامه چ وحید ص 232 ) : شکسته دل آمد به میدان فراز ولی ...
پی گم کردن. [ پ َ / پ ِ گ ُ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) ایز گم کردن. رد اثر. پوشیدن اثر پای : چرا مرکبم را نیفتاد سم چرا پی نکردم درین راه گم. نظامی. گم ک ...
پی گم کردن. [ پ َ / پ ِ گ ُ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) ایز گم کردن. رد اثر. پوشیدن اثر پای : چرا مرکبم را نیفتاد سم چرا پی نکردم درین راه گم. نظامی. گم ک ...
کبک بچه. [ ک َ ب َ چ َ / چ ِ / ب َچ ْ چ َ / ب َچ ْ چ ِ ] ( اِ مرکب ) بچه ٔ کبک. جوجه ٔ کبک. سُلَک. ( منتهی الارب ذیل کلمه ٔ سلک ) ( دهار ) . سلَکَة. ...
خواستار شدن
خواستار شدن
آتش سپاری ، به آتش سپاری
آتش سپاری ، به آتش سپاری
آتش سپاری ، به آتش سپاری
آتش سپاری ، به آتش سپاری
به آتش سپاری / آتشسپاری مراسم سوزاندن جسد در شعله های آتش cremation, incremation, incineration
به آتش سپاری / آتشسپاری مراسم سوزاندن جسد در شعله های آتش cremation, incremation, incineration
( گویش تهرانی ) رج زدن ، با بی دقتی نوشتن
خط خط/خطی کردن کثیف و ناخوانا کردن نوشته که معمولاً بچه ها با قلم روی نوشته ها از روی بیخردی می کنند.
کثیف و ناخوانا کردن نوشته که معمولاً بچه ها با قلم روی نوشته ها از روی بیخردی می کنند.
به حضور کسی شرفیاب شدن ، بار یافتن
به حضور کسی شرفیاب شدن ، بار یافتن
به حضور کسی شرفیاب شدن
به حضور کسی شرفیاب شدن
موقعِ . . . . . . = به هنگامِ . . . . . . . .
اصلع. [ اَ ل َ ] ( ع ص ) مرد بیموی پیش سر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) . بمعنی کَل یعنی مرد بیموی پیش سر. ( آنندراج ) . و یقال ایضاً: رأس اصلع. ...
اصلع. [ اَ ل َ ] ( ع ص ) مرد بیموی پیش سر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) . بمعنی کَل یعنی مرد بیموی پیش سر. ( آنندراج ) . و یقال ایضاً: رأس اصلع. ...
کله کدو. [ ک َل ْ ل َ / ل ِ ک َ ] ( ص مرکب ) در تداول عامه، آنکه موی سر او بشده باشد. داس. دغ سر. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . کله طاس. کچل. کسی ک ...
کله کدو. [ ک َل ْ ل َ / ل ِ ک َ ] ( ص مرکب ) در تداول عامه، آنکه موی سر او بشده باشد. داس. دغ سر. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . کله طاس. کچل. کسی ک ...
- چنار و منار حواله کردن ؛ کنایه از دشنام سخت وقیحانه به کسی دادن. - چنار و منار گفتن ؛ دشنامهای سخت بی شرمانه دادن.
- چنار و منار حواله کردن ؛ کنایه از دشنام سخت وقیحانه به کسی دادن. - چنار و منار گفتن ؛ دشنامهای سخت بی شرمانه دادن.
- چنار و منار حواله کردن ؛ کنایه از دشنام سخت وقیحانه به کسی دادن. - چنار و منار گفتن ؛ دشنامهای سخت بی شرمانه دادن.
کال و کدو. [ ل ُ ک َ ] ( ص مرکب، از اتباع ) بس خام. سخت نارس. ناپخته.
کال و کدو. [ ل ُ ک َ ] ( ص مرکب، از اتباع ) بس خام. سخت نارس. ناپخته.
کال و کدو. [ ل ُ ک َ ] ( ص مرکب، از اتباع ) بس خام. سخت نارس. ناپخته.
کد و کاش. [ ک َ دُ ] ( اِ مرکب، از اتباع ) چک و چانه. مِکاس. مُماکَسَه. ( یادداشت مؤلف ) .
کد و کاش. [ ک َ دُ ] ( اِ مرکب، از اتباع ) چک و چانه. مِکاس. مُماکَسَه. ( یادداشت مؤلف ) .
کد و کاش. [ ک َ دُ ] ( اِ مرکب، از اتباع ) چک و چانه. مِکاس. مُماکَسَه. ( یادداشت مؤلف ) .
کد و کاش. [ ک َ دُ ] ( اِ مرکب، از اتباع ) چک و چانه. مِکاس. مُماکَسَه. ( یادداشت مؤلف ) .
کد و کاش. [ ک َ دُ ] ( اِ مرکب، از اتباع ) چک و چانه. مِکاس. مُماکَسَه. ( یادداشت مؤلف ) .
خورشید صراحی. [ خوَرْ / خُرْ دِ ص ُ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) کنایه از شراب. ( آنندراج ) : چو نور شمع ساقی تازه رو باش ز خورشید صراحی ماه نو باش. ز ...
خورشید صراحی. [ خوَرْ / خُرْ دِ ص ُ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) کنایه از شراب. ( آنندراج ) : چو نور شمع ساقی تازه رو باش ز خورشید صراحی ماه نو باش. ز ...
اشک صراحی. [ اَ ک ِ ص ُ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) کنایه از شراب : ز شوق بزم تو در دیده و دل سلمان حرام اشک صراحی و ناله ٔ عود است. سلمان ( از آنندر ...
ساغرکشی. [ غ َ ک َ/ ک ِ ] ( حامص مرکب ) ساغر خوردن. ( آنندراج ) ( استینگاس ) . باده کشیدن. جام کشیدن. می کشیدن. ساغر زدن. ساغر نوشیدن. باده پیمودن. ب ...
ساغرکشی. [ غ َ ک َ/ ک ِ ] ( حامص مرکب ) ساغر خوردن. ( آنندراج ) ( استینگاس ) . باده کشیدن. جام کشیدن. می کشیدن. ساغر زدن. ساغر نوشیدن. باده پیمودن. ب ...
ساغرکشی. [ غ َ ک َ/ ک ِ ] ( حامص مرکب ) ساغر خوردن. ( آنندراج ) ( استینگاس ) . باده کشیدن. جام کشیدن. می کشیدن. ساغر زدن. ساغر نوشیدن. باده پیمودن. ب ...
صراحی کشیدن. [ ص ُ ک َ / ک ِدَ ] ( مص مرکب ) کنایه از صراحی نوشیدن : دل که بیابان گرفت چشم ندارد براه هر که صراحی کشید گوش ندارد به پند. سعدی.
صراحی کشیدن. [ ص ُ ک َ / ک ِدَ ] ( مص مرکب ) کنایه از صراحی نوشیدن : دل که بیابان گرفت چشم ندارد براه هر که صراحی کشید گوش ندارد به پند. سعدی.
صراحی کشیدن. [ ص ُ ک َ / ک ِدَ ] ( مص مرکب ) کنایه از صراحی نوشیدن : دل که بیابان گرفت چشم ندارد براه هر که صراحی کشید گوش ندارد به پند. سعدی.
صراحی کشیدن. [ ص ُ ک َ / ک ِدَ ] ( مص مرکب ) کنایه از صراحی نوشیدن : دل که بیابان گرفت چشم ندارد براه هر که صراحی کشید گوش ندارد به پند. سعدی.