پیشنهادهای آرش ایرانپور (٧٠٧)
بلاش نامی رایج در میان ایرانیان بوده، ساسانیان و اشکانیان از این نام استفاده می کردند، هیچ ترکی در تاریخ از این نام استفاده نکرده و طبیعی است، چون ای ...
در پارسی میانه: آموژکار
در پارسی میانه: پتیوختک
در پارسی میانه: همیستاریدن
رقابت کردن
رقابت
رقیب
در پارسی میانه: همیستاری
در پارسی میانه: کسی که به دیگری تهمت می زند
به معنی تهمت هم آمده
در پارسی میانه: وَلَخش
در پارسی میانه: ویس
وارِن نام دیگر گیلان در زمان ساسانیان
در پارسی میانه: هوماک
در پارسی میانه: شنوسک در پارسی نو: شنوسه
در پارسی میانه: وندگری
نام این شهر در پارسی میانه: تَوَک
یک نام در پارسی میانه
بَرات یک واژه تازی است ولی بِرات یک نام پسرانه در زبان پارسی میانه بوده است.
در پارسی میانه: فرکان
نومید
ایمیت در پارسی میانه را اگر به پارسی نو برگردانیم می شود: اُمید
ایمیت در پارسی میانه را اگر به پارسی نو برگردانیم می شود: اُمید
آتورپات در پارسی میانه را اگر به پارسی نو برگردانیم می شود: آذرپاد
آتورپات در پارسی میانه را اگر به پارسی نو برگردانیم می شود: آذرپاد
آب در پارسی میانه: آپ ( Āp ) آب در برخی گویش های ایرانی: او ( Ow )
در پارسی میانه: سورپ
در پارسی میانه: آهین / آسین
ارزیزین
مانند زر ( طلا )
خوب است که پانترک ها بدانند همان واژه بگ/بیگ در زبان های ترکی هم از زبان های ایرانی گرفته شده و ریشه در واژه بغ دارد که به پارسی باستان برمی گردد، زم ...
در پارسی میانه: داناک
در پارسی میانه: گُهرَک
پسوند یه پارسی با یه تازی تفاوت داره پارسی میانه ih تازی ye
واژه گوبراک به معنی بیدار هم از همین کارواژه گرفته شده ولی بعد به ریخت جعلی قبراق درآمده
این نام ربطی به گیاه کتان ندارد، در واقع کت انه است. کت یعنی خانه و انه پسوند نسبت است، مانند مردانه و زنانه. کتانه به معنی کدبانو اشاره دارد، بانو ...
نامی دخترانه
بُژیدن به معنی نجات دادن است.
این نام از ریشه اوستایی وید به معنی دانستن است، پس می توان ویدا را دانا معنی کرد.
تکینه
منحصربفرد
گیاهی گلدار از خانواده نیلوفر پیچ است. این گیاه در شمال و مرکز آفریقا، جنوب اروپا و غرب آسیا و همچنین بخش هایی از جنوب شرقی آسیا و استرالیا یافت می ش ...
گیاهانی که در زمین های شور و خشک رشد می کنند
حرا درختی شورزی از خانواده مانگرو است که در کرانه های جنوبی ایران هم رشد می کند.
نام درستش در پارسی نو آذربایگان است، در پارسی میانه آذرپادگان و در پارسی باستان آتورپاتکان، هر سه در واقع یک واژه هستند به معنی جایگاه نگهداری آتش.
در پارسی میانه به معنی سوخته
در پارسی میانه به معنی سوزن
در پارسی میانه: سرماک
خلاصه کردن