اسم دختر فارسی - صفحه 16

در گویش مازندران شکوفه انار

دختر پهلوان، دختری که قادر و توانا باشد

ترکیب دو اسم توان و دخت ( نیرو و دختر )، ( توان، دخت = دختر )، دختری که نیرومند و توانا باشد

توحید، الف اسم ساز ) منسوب به توحید، ← توحید، و

بانوی یگانه

تیتی ( شکوفه ) + سا ( مانند )، مانند شکوفه، کنایه از زیبایی و طراوت

طوطی، نی لبک

پرنده ای از خانواده ی گنجشک با منقاری باریک و تنی رنگارنگ، پرنده ای از خانواده گنجشک با منقاری باری ...

تیراژی، رنگین کمان، قوس و قزح، طوق بهار، قوس قزح

ستایشگر، مداح

معشوق، محبوب، درست و حسابی، سخت و کامل، ( در تصوف ) ( به مجاز ) خداوند

پاینده، پایدار، همیشگی، ابدی، ( قید ) تا همیشه، ( = جاویدان )، جاویدان

گوهر

علاج، درمان، تدبیر

شعر، غزل، سرود، نغمه، شعری که با آواز خوانده میشد، شعری که با آواز خوانده می شود

اسب به ویژه اسب سفیدرنگ

محل خارج شدن طبیعی آب از زمین، ( مجاز ) نمونه، سوراخ ریز، منبع، مبدٲ و اصل چیزی، ( در علوم زمین ) م ...

پرستو

صلیب، کنایه از زلف معشوق است

ویژگی کسی که با ناز و خرام راه برود، خرامان، خرامنده، پیاله شراب، پیمانه باده، آن که می خرامد و با ...

ظرفی که در آن شراب می خورند، پیاله، ساغر، جام، ( در قدیم ) پیاله ی شراب، پیاله شراب

زینت دهنده باغ، باغبان، آنچه موجب زیبایی و آراستگی باغ و بوستان است

ترکیب دو اسم مهر و فروز ( خورشید و تابش )، ( = مهرافروز )، ( مهرافروز

ترکیب دو اسم مهر و فروغ ( خورشید و روشنی )، با فروغی چون مهر، ( به مجاز ) زیبا و تابناک

ماه شب چهارده

ماه زیبارو

مهبان، نگهبان ماه، مجازا زیبا و مهتاب رو، ( = مَهبان )، ) مَهبان

شاگردانه، انعام، نوید، مژدگانی، بشارت

ترکیب دو اسم نرگس و خاتون ( نوعی گل خوشبو و لقب زنان اشرافی )

منسوب به نقش، اشیای گران بها

خوش رو، زیبارو، خندان

زیباروی، زیبارخ، ( = نیک چهر )

گیلکی مرکب از تی تی ( شکوفه ) + گل

گیلکی شکوفه انار

چشم آرام

ماه چشمان

دختری که چشمانی با محبت دارد

تیدا، دختر خورشید، زاییده خورشید، دهتر زیبارو، مرکب از تی به معنای خورشید و دا به معنای زاییده

گل خالص، گل ناب، [تیسا ( در طبری ) خالی، گل] ( به مجاز ) گلِ خالص، [تیسا ( در طبری ) خالی + گل] ( ب ...

مرکب از تیسا ( خالص )، ناز ( زیبا )، در گویش مازندران مرکب از تیسا ( خالص ) + ناز ( زیبا )

تیوان، توانا، الف نسبت ساز )، منسوب تیوان، ← تیوان

زینت دهندۀ جهان، ( مجاز ) زیبا، آرایندۀ جهان، نظم دهنده به جهان، آراینده ی جان و روح، زینت جان

آرام کننده جان، باعث آرامش

بانویی که چون جان عزیز است

فروغ بخش جان، ( مجاز ) جان افروز، ن، ک

محبوبه، معشوقه، دختری که چون جان عزیز است

آب حیات دهنده و زندگی بخش

دختر پادشاه بزرگ، جم ( پادشاه بزرگ ) + دخت ( دختر )

مرکب از جهان ( عالم، گیتی ) + آذر ( آتش )

موجب آسایش و آرامش مردم جهان

مرکب از جهان ( عالم، گیتی ) + آوا ( صدا، بانگ )

بانوی جهانیان

آن که در جهان چون ماه می درخشد، زیبا

مرکب از جهان ( عالم، گیتی )، رخ ( چهره، صورت )، گیتی ) + رخ ( چهره

چمن چهر، خوش سیما، ( = چمن چهر )

دارای چهره ای روشن و لطیف چون آب

آراینده چهره

روشن کننده صورت، مرکب از چهر ( صورت ) + افروز ( افروزنده، روشن کننده )

چهر افروز

آن که چهره ای زیبا چون بهشت دارد

اصیل، آزاده، ( چهره، آسا ( پسوند شباهت ) )

آن که چهره ای زیبا چون گل دارد

لقب زنان اشرافی، لقب همسر خاقان چین که انوشیروان دختر او را به همسری برگزید، به صورت پسوند همراه بع ...

نوعی سنگ آذرین، نام یکی از گوشه های موسیقی ایرانی

نوعی خرمای زرد و خشک

توده غله درو شده، توده و مقدار انبوه از هر چیز

پاییز، نام سومین فصل سال، پس از تابستان و پیش از زمستان

خوش ( فارسی ) + لقا ( عربی ) خوش صورت، زیبا

روشن و شفاف، درخشان، کمپوت، آبدار و تازه، ( به مجاز )، میوه ای که با محلول آب و شکر می پزند، آبدار ...

راضی، خشنود، خوشحال، درحال شادمانی، پاک نیت، ( به مجاز )، راضی و خشنود، شاد، ( در قدیم ) امیدوار، د ...

خوش صورت، خوشگل، ( مجاز ) خندان، خنده رو، ( مجاز ) مهربان، ( به مجاز )، دارای چهره ی متبسم و مهربان ...

مانند مادرم

گلِ ابریشم، ( مجاز ) زیبا و لطیف

حور ( عربی ) + آسا ( فارسی ) آن که چون حور زیباست

چونان زن زیباروی بهشتی

حور ( عربی ) + آفرین ( فارسی ) مرکب از حور ( زن زیبای بهشتی ) + آفرین ( آفریننده )

زن زیبای بهشتی

مانند زنان زیباروی بهشتی، چونان زن زیبا روی بهشتی

آن که چهره ای زیبا چون حور دارد، حور ( عربی ) + چهر ( فارسی ) آن که چهره ای زیبا چون حور دارد

آن که چهره ای زیبا چون حور دارد، حور ( عربی ) + رخ ( فارسی ) آن که چهره ای زیبا چون حور دارد

زاده حور، زیبا، حور ( عربی ) + زاد ( فارسی ) زاده حور

همانند فرشته، زیبارو

زن زیبای بهشتی

زن زیبای بهشتیِ دارای ناز و غمزه و کرشمه

حور ( عربی ) + ی ( فارسی ) + بانو ( فارسی ) زن زیبای بهشتی

حور ( عربی ) + ی ( فارسی ) + دخت ( فارسی ) مرکب از حوری ( زن زیبای بهشتی ) + دخت ( دختر )

حور ( عربی ) + ی ( فارسی ) + رخ ( فارسی ) آن که چهره ای زیبا چون حوری دارد

حور ( عربی ) + ی ( فارسی ) + زاد ( فارسی ) زاده حوری، زیبا

حور ( عربی ) + ی ( فارسی ) + لقا ( عربی )، آن که چون حوری زیباست، نام قهرمان کتاب عاشقانه و غنایی ح ...

همانند حوری و پری، زیبارو، ( حوری = حور، زن زیبا، سا ( پسوند شباهت ) )، شبیه و مانند حوری

خانمی که از زیبایی و لطافت چون گل است، خانم ( ترکی ) + گل ( فارسی ) خانمی که از زیبایی و لطافت چون ...

کسی که نظرکرده خداست

بانوی شاد و خوشحال

آن که چون گل خرم و با طراوت است

آن که چهره ای شاداب و با طراوت دارد