پیشنهاد‌های امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٣,٥٣٠)

not least

not least

not least

not least

خَر و خوش لهجه و گویش تهرانی سرخوش

خوش رقصی لهجه و گویش تهرانی تملق و چاپلوسی

خوش رقصی لهجه و گویش تهرانی تملق و چاپلوسی

خوش رقصی لهجه و گویش تهرانی تملق و چاپلوسی

خوش برورو

خوش روزگار. [ خوَش ْ / خُش ْ ] ( ص مرکب ) مرفه الحال . با عیش . با زندگی راحت : شاها رهی ز جود تو خوش روزگار شدکز روزگار عمر تو خوش روزگار باد. مسعود ...

خوش روزگار. [ خوَش ْ / خُش ْ ] ( ص مرکب ) مرفه الحال . با عیش . با زندگی راحت : شاها رهی ز جود تو خوش روزگار شدکز روزگار عمر تو خوش روزگار باد. مسعود ...

خوش رقصی کردن. [ خوَش ْ / خُش ْ رَ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) چاپلوسی کردن. خودشیرینی کردن. تملق گفتن. ( یادداشت مؤلف ) .

خوش رقصی کردن. [ خوَش ْ / خُش ْ رَ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) چاپلوسی کردن. خودشیرینی کردن. تملق گفتن. ( یادداشت مؤلف ) .

خوش رقصی کردن. [ خوَش ْ / خُش ْ رَ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) چاپلوسی کردن. خودشیرینی کردن. تملق گفتن. ( یادداشت مؤلف ) .

خوش تقریر. [ خوَش ْ / خُش ْ ت َ ] ( ص مرکب ) فصیح . نطاق . ( ناظم الاطباء ) . آنکه مسائل علمی را خوب بیان کند. آنکه تقریر خوب دارد. که با گشاده زبانی ...

خوش تقریری . [ خوَش ْ / خُش ْ ت َ ] ( حامص مرکب ) حالت خوش تقریر. عمل خوش تقریر. فصاحت . ( یادداشت مؤلف ) .

خوش پسر. [ خوَش ْ / خُش ْ پ ِ س َ ] ( اِ مرکب ) پسر خوشگل . امرد. پسر زیباروی . ساده : و در موضع سقاة هر خوش پسری ظریف منظری . . . کمر بر میان بسته . ...

خوش پسر. [ خوَش ْ / خُش ْ پ ِ س َ ] ( اِ مرکب ) پسر خوشگل . امرد. پسر زیباروی . ساده : و در موضع سقاة هر خوش پسری ظریف منظری . . . کمر بر میان بسته . ...

خوش پسر. [ خوَش ْ / خُش ْ پ ِ س َ ] ( اِ مرکب ) پسر خوشگل . امرد. پسر زیباروی . ساده : و در موضع سقاة هر خوش پسری ظریف منظری . . . کمر بر میان بسته . ...

خوش بیار. [ خوَش ْ / خُش ْ ] ( نف مرکب ) خوش طالع. خوش اقبال . خوشبخت . سعید. آنکه هرچه برای او رخ دهد خوبست . که کار بر مراد او گردد. || در قمار کسی ...

خوش برگ . [ خوَش ْ / خُش ْ ب َ ] ( ص مرکب ) کنایه از صاحب ثروت و باسامان . ( آنندراج ) : نخواهم دل از او خوش برگ گرددکه مفلس زود شادی مرگ گردد. زلالی ...

خوش بیار. [ خوَش ْ / خُش ْ ] ( نف مرکب ) خوش طالع. خوش اقبال . خوشبخت . سعید. آنکه هرچه برای او رخ دهد خوبست . که کار بر مراد او گردد. || در قمار کسی ...

خوش مزاج . [ خوَش ْ / خُش ْ م ِ ] ( ص مرکب ) سالم و تندرست . که تن بیمار نیست .

خوش مزاج . [ خوَش ْ / خُش ْ م ِ ] ( ص مرکب ) سالم و تندرست . که تن بیمار نیست .

خوش مزاج . [ خوَش ْ / خُش ْ م ِ ] ( ص مرکب ) سالم و تندرست . که تن بیمار نیست .

خوش مروت . [ خوَش ْ / خُش ْ م ُ رُوْ وَ ] ( ص مرکب ) خوش انصاف . بامروت . || گاه بصورت کنایه به بی انصاف و بی مروت اطلاق شود.

خوش مروت . [ خوَش ْ / خُش ْ م ُ رُوْ وَ ] ( ص مرکب ) خوش انصاف . بامروت . || گاه بصورت کنایه به بی انصاف و بی مروت اطلاق شود.

خوش گمانی . [ خوَش ْ / خُش ْ گ ُ ] ( حامص مرکب ) خوب گمانی . حُسْن ُالظَّن ّ. حالت و صفت خوش گمان .

خوش گمانی . [ خوَش ْ / خُش ْ گ ُ ] ( حامص مرکب ) خوب گمانی . حُسْن ُالظَّن ّ. حالت و صفت خوش گمان .

خوش قماش . [ خوَش ْ / خُش ْ ق ُ ] ( ص مرکب ) خوش جنس . خوب جنس . مقابل بدقماش . خوب سرشت .

خوش قماش . [ خوَش ْ / خُش ْ ق ُ ] ( ص مرکب ) خوش جنس . خوب جنس . مقابل بدقماش . خوب سرشت .

خوش عیش . [ خوَش ْ / خُش ْ ع َ / ع ِ ] ( ص مرکب ) مرفه الحال . خوش زندگی . ( یادداشت مؤلف ) : مُغفُر؛ خوش عیش . گشاده روزی . غیسانه ؛ زن نرم و نازک ...

خوش عیش . [ خوَش ْ / خُش ْ ع َ / ع ِ ] ( ص مرکب ) مرفه الحال . خوش زندگی . ( یادداشت مؤلف ) : مُغفُر؛ خوش عیش . گشاده روزی . غیسانه ؛ زن نرم و نازک ...

خوش کنار. [ خوَش ْ / خُش ْ ک َ / ک ِ ] ( اِ مرکب ) محبوب. معشوق. ( برهان قاطع ) : من غرق ملک و نعمت سرمست لطف و رحمت اندر کنار بختم و آن خوش کنار با ...

خوش کنار. [ خوَش ْ / خُش ْ ک َ / ک ِ ] ( اِ مرکب ) محبوب. معشوق. ( برهان قاطع ) : من غرق ملک و نعمت سرمست لطف و رحمت اندر کنار بختم و آن خوش کنار با ...

خوش اندرخوش . [ خوَش ْ / خُش ْ اَ دَ خوَش ْ / خُش ْ ] ( ص مرکب ) بسیار خوش . بسیار نیکو. سخت خوش . سخت شادان و نکوحال : به آواز و چهره کش و دلکشم هما ...

خوش اندرخوش . [ خوَش ْ / خُش ْ اَ دَ خوَش ْ / خُش ْ ] ( ص مرکب ) بسیار خوش . بسیار نیکو. سخت خوش . سخت شادان و نکوحال : به آواز و چهره کش و دلکشم هما ...

خوش اندرخوش . [ خوَش ْ / خُش ْ اَ دَ خوَش ْ / خُش ْ ] ( ص مرکب ) بسیار خوش . بسیار نیکو. سخت خوش . سخت شادان و نکوحال : به آواز و چهره کش و دلکشم هما ...

خوش آغر. [ خوَش ْ / خُش ْ غ ُ ] ( ص مرکب ) خوش آغال . خجسته . میمون . ( یادداشت مؤلف ) . خوش اُغر.

خوش آغر. [ خوَش ْ / خُش ْ غ ُ ] ( ص مرکب ) خوش آغال . خجسته . میمون . ( یادداشت مؤلف ) . خوش اُغر.

خوش آداب . [ خوَش ْ / خُش ْ ] ( ص مرکب ) رسم و آداب دان . مؤدب . خوش رفتار. ( یادداشت مؤلف ) .

have a duty to

have a duty to

خوش خوش . [ خوَش ْ / خُش ْ خوَش ْ / خُش ْ ] ( ق مرکب ) آهسته آهسته . رفته رفته . کم کم . نرم نرم . ( یادداشت مؤلف ) . خوش خوشک : گر کونت از نخست چنا ...

خوش خوش . [ خوَش ْ / خُش ْ خوَش ْ / خُش ْ ] ( ق مرکب ) آهسته آهسته . رفته رفته . کم کم . نرم نرم . ( یادداشت مؤلف ) . خوش خوشک : گر کونت از نخست چنا ...

خوش خوش . [ خوَش ْ / خُش ْ خوَش ْ / خُش ْ ] ( ق مرکب ) آهسته آهسته . رفته رفته . کم کم . نرم نرم . ( یادداشت مؤلف ) . خوش خوشک : گر کونت از نخست چنا ...

خوش خوش . [ خوَش ْ / خُش ْ خوَش ْ / خُش ْ ] ( ق مرکب ) آهسته آهسته . رفته رفته . کم کم . نرم نرم . ( یادداشت مؤلف ) . خوش خوشک : گر کونت از نخست چنا ...

خوش خوش . [ خوَش ْ / خُش ْ خوَش ْ / خُش ْ ] ( ق مرکب ) آهسته آهسته . رفته رفته . کم کم . نرم نرم . ( یادداشت مؤلف ) . خوش خوشک : گر کونت از نخست چنا ...

خوش طالع. [ خوَش ْ / خُش ْ ل ِ ] ( ص مرکب ) خوش اقبال. خوش بخت.

خوش غیرت ≠ بی غیرت