پیشنهاد‌های امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٣,٥٤٤)
لامحال. [ م َ ] ( از ع ، ق مرکب ) مخفف لامحالة. ناچار. ناگزیر : تا دستگیر خلق بود خواجه لامحال او را بود خدا و خداوند دستگیر. منوچهری. رنج مبر تو ک ...
لامحال. [ م َ ] ( از ع ، ق مرکب ) مخفف لامحالة. ناچار. ناگزیر : تا دستگیر خلق بود خواجه لامحال او را بود خدا و خداوند دستگیر. منوچهری. رنج مبر تو ک ...
خویش و تبار. [ خوی / خی ش ُ ت َ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) قوم و خویش . منسوبان . نزدیکان . عشیرة : ز کین و مهرش چون خلق ساعة اندر ملک همی فزاید خویش ...
خویش و تبار. [ خوی / خی ش ُ ت َ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) قوم و خویش . منسوبان . نزدیکان . عشیرة : ز کین و مهرش چون خلق ساعة اندر ملک همی فزاید خویش ...
خویش و تبار. [ خوی / خی ش ُ ت َ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) قوم و خویش . منسوبان . نزدیکان . عشیرة : ز کین و مهرش چون خلق ساعة اندر ملک همی فزاید خویش ...
خویش و تبار. [ خوی / خی ش ُ ت َ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) قوم و خویش . منسوبان . نزدیکان . عشیرة : ز کین و مهرش چون خلق ساعة اندر ملک همی فزاید خویش ...
پوشیده دلق . [ دَ / دِ دَ ] ( ص مرکب ) دلق بتن کرده . صوفی . || مجازاً ظاهرساز. متظاهر. ریاکار : عزیزان پوشیده از چشم خلق نه زنارداران پوشیده دلق . س ...
پوشیده دلق . [ دَ / دِ دَ ] ( ص مرکب ) دلق بتن کرده . صوفی . || مجازاً ظاهرساز. متظاهر. ریاکار : عزیزان پوشیده از چشم خلق نه زنارداران پوشیده دلق . س ...
نامعدود. [ م َ ] ( ص مرکب ) بی حساب . بی شمار. ناشمار. بیکران . بی قیاس . بی اندازه . بسیار. || ناشمرده . ( ناظم الاطباء ) . شمرده ناشده : من چه گویم ...
نامعدود. [ م َ ] ( ص مرکب ) بی حساب . بی شمار. ناشمار. بیکران . بی قیاس . بی اندازه . بسیار. || ناشمرده . ( ناظم الاطباء ) . شمرده ناشده : من چه گویم ...
نامعدود. [ م َ ] ( ص مرکب ) بی حساب . بی شمار. ناشمار. بیکران . بی قیاس . بی اندازه . بسیار. || ناشمرده . ( ناظم الاطباء ) . شمرده ناشده : من چه گویم ...
نامعدود. [ م َ ] ( ص مرکب ) بی حساب . بی شمار. ناشمار. بیکران . بی قیاس . بی اندازه . بسیار. || ناشمرده . ( ناظم الاطباء ) . شمرده ناشده : من چه گویم ...
نامعدود. [ م َ ] ( ص مرکب ) بی حساب . بی شمار. ناشمار. بیکران . بی قیاس . بی اندازه . بسیار. || ناشمرده . ( ناظم الاطباء ) . شمرده ناشده : من چه گویم ...
نامعدود. [ م َ ] ( ص مرکب ) بی حساب . بی شمار. ناشمار. بیکران . بی قیاس . بی اندازه . بسیار. || ناشمرده . ( ناظم الاطباء ) . شمرده ناشده : من چه گویم ...
نامعدود. [ م َ ] ( ص مرکب ) بی حساب . بی شمار. ناشمار. بیکران . بی قیاس . بی اندازه . بسیار. || ناشمرده . ( ناظم الاطباء ) . شمرده ناشده : من چه گویم ...
نامعدود. [ م َ ] ( ص مرکب ) بی حساب . بی شمار. ناشمار. بیکران . بی قیاس . بی اندازه . بسیار. || ناشمرده . ( ناظم الاطباء ) . شمرده ناشده : من چه گویم ...
نامعدود. [ م َ ] ( ص مرکب ) بی حساب . بی شمار. ناشمار. بیکران . بی قیاس . بی اندازه . بسیار. || ناشمرده . ( ناظم الاطباء ) . شمرده ناشده : من چه گویم ...
نامعدود. [ م َ ] ( ص مرکب ) بی حساب . بی شمار. ناشمار. بیکران . بی قیاس . بی اندازه . بسیار. || ناشمرده . ( ناظم الاطباء ) . شمرده ناشده : من چه گویم ...
نامعدود. [ م َ ] ( ص مرکب ) بی حساب . بی شمار. ناشمار. بیکران . بی قیاس . بی اندازه . بسیار. || ناشمرده . ( ناظم الاطباء ) . شمرده ناشده : من چه گویم ...
روز داد. [ زِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از روز قیامت : ز گوش پنبه برون آر و داد خلق بده و گر تو می ندهی داد روز دادی هست . سعدی .
روز داد. [ زِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از روز قیامت : ز گوش پنبه برون آر و داد خلق بده و گر تو می ندهی داد روز دادی هست . سعدی .
روز داد. [ زِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از روز قیامت : ز گوش پنبه برون آر و داد خلق بده و گر تو می ندهی داد روز دادی هست . سعدی .
روز داد. [ زِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از روز قیامت : ز گوش پنبه برون آر و داد خلق بده و گر تو می ندهی داد روز دادی هست . سعدی .
روز داد. [ زِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از روز قیامت : ز گوش پنبه برون آر و داد خلق بده و گر تو می ندهی داد روز دادی هست . سعدی .
تازه حلق کردن . [ زَ / زِ ح َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) حلق را تازه کردن . تازه کردن حلق . مجازاً بمعنی خنک کردن حلق . رفع عطش کردن . از سوز تشنگی کاستن : ...
تازه حلق کردن . [ زَ / زِ ح َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) حلق را تازه کردن . تازه کردن حلق . مجازاً بمعنی خنک کردن حلق . رفع عطش کردن . از سوز تشنگی کاستن : ...
گلو/گلویی تازه/تر کردن
خاکشیرمزاج
خاکشیرمزاج
خاکشیرمزاج
خاکشیرمزاج
خاکشیر نبات به حلق کسی کزدن: [عامیانه، کنایه ] لطف و محبت بیش از اندازه به کسی کردن.
خلق آزاری . [ خ َ ] ( حامص مرکب ) مردم آزاری . ( ناظم الاطباء ) .
خلق تر. [ خ َ ل َ ت َ ] ( ص تفضیلی ) کهنه تر. ژنده تر : و کار عالم هر سال بی رونقتر می گشت و لباس معاش خلق هر ماه خلق تر می شد. ( جهانگشای جوینی ) .
خلق آزار. [ خ َ ] ( نف مرکب ) مردم آزار. ( ناظم الاطباء ) : پسندیده ست بخشایش ولیکن منه بر ریش خلق آزار مرهم . سعدی ( گلستان ) .
خلق آتشین ؛ شیاطین. جنیان. ( ناظم الاطباء ) .
نازک خلق . [ زُ خ ُ ] ( ص مرکب ) نرم خوی . متواضع. ( ناظم الاطباء ) . نازک طبع. نازک خو. ( آنندراج ) .
از خلق گوشه گرفتن ؛ عزلت گرفتن. انزوا گرفتن.
از خلق گوشه گرفتن ؛ عزلت گرفتن. انزوا گرفتن.
خلق آتشین ؛ شیاطین. جنیان. ( ناظم الاطباء ) .
از خلق گوشه گرفتن ؛ عزلت گرفتن. انزوا گرفتن.
از خلق گوشه گرفتن ؛ عزلت گرفتن. انزوا گرفتن.
از خلق گوشه گرفتن ؛ عزلت گرفتن. انزوا گرفتن.
از خلق گوشه گرفتن ؛ عزلت گرفتن. انزوا گرفتن.
از خلق گوشه گرفتن ؛ عزلت گرفتن. انزوا گرفتن.
شاه گهر. [ گ ُ هََ ] ( ص مرکب ) آنکه دارای گوهر و نژاد شاهان بود. از گوهر و تبار شاهان . شاهزاد. || ( اِ مرکب ) جد پادشاهان . ( ناظم الاطباء ) . اما ...
بیرون شد. [ ش ُ ] ( مص مرکب مرخم ، اِ مص مرکب ) خروج. بیرون شدن. خارج شدن : درآمد و بیرون شد؛ خروج و دخول : زین یک نفس درآمد و بیرون شد حیات بردیم رو ...
بیرون شد. [ ش ُ ] ( مص مرکب مرخم ، اِ مص مرکب ) خروج. بیرون شدن. خارج شدن : درآمد و بیرون شد؛ خروج و دخول : زین یک نفس درآمد و بیرون شد حیات بردیم رو ...
ابطال. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ بَطَل. دلیران. شجاعان. دلاوران : ابطال صف آرای درآیند به ابطال اعلام جهانگیر درآرند به اعلام. مسعودسعد. ابطال در ظلمات م ...
ابطال. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ بَطَل. دلیران. شجاعان. دلاوران : ابطال صف آرای درآیند به ابطال اعلام جهانگیر درآرند به اعلام. مسعودسعد. ابطال در ظلمات م ...