پیشنهاد‌های امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٣,٥٤٤)

خانه بر خروس بار بودن . [ ن َ / ن ِ ب َ خ ُ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از خانه خراب بودن . || ویران بودن : ز خط سرای دنیا مطلب متاع راحت که همیشه خانه ٔ ...

خانه بر خروس بار بودن . [ ن َ / ن ِ ب َ خ ُ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از خانه خراب بودن . || ویران بودن : ز خط سرای دنیا مطلب متاع راحت که همیشه خانه ٔ ...

احرارالفارس. [ اَ رُل ْ ] ( ع اِ مرکب ) نامی است که ایرانیان و پارسیان را بدان خواندندی : و همیشه مردم پارس را احرارالفارس نوشتندی یعنی آزادگان پارس. ...

احرارالفارس. [ اَ رُل ْ ] ( ع اِ مرکب ) نامی است که ایرانیان و پارسیان را بدان خواندندی : و همیشه مردم پارس را احرارالفارس نوشتندی یعنی آزادگان پارس. ...

سیف زبان . [ س َ / س ِ زَ ] ( ص مرکب ) شخصی که در زبانش اثر عظیم باشد. ( آنندراج ) . کسی که زبان او همیشه به بدگویی عادت کرده و از مردم بد میگوید. ( ...

یاقوتک . [ ت َ ] ( اِ مصغر ) یاقوت کوچک . || کنایه از لب : دو چشمک پر ز بند چشم بندان دو یاقوتک همیشه خندخندان . بلعباس امامی .

تن آباد. [ ت َ ] ( اِ ص مرکب ) تندرست . قوی . فربه و نیرومند. تن آباد : همیشه تن آباد با تاج و تخت ز درد و غم آزاد پیروزبخت . فردوسی .

پرخاش کیش. [ پ َ ] ( ص مرکب ) رزم آور. شجاع. دلیر. پرخاشخر. پرخاشجوی : بگویش که ما راچه آمد به پیش ازین نامور مرد پرخاش کیش. فردوسی.

صمیت . [ ص ِم ْ می ] ( ع ص ) بسیار خاموش . ( منتهی الارب ) . همیشه خاموش . ( مهذب الاسماء ) .

نم کرده . [ ن َ ک َ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) مرطوب . آب زده . || در تداول ، کنایه از مجهز و آماده و منتظر. گویند: همیشه چند نفر نم کرده دارد؛ همیشه چن ...

صمیت . [ ص ِم ْ می ] ( ع ص ) بسیار خاموش . ( منتهی الارب ) . همیشه خاموش . ( مهذب الاسماء ) .

دل بنشاط. [ دِ ب ِ ن ِ ] ( ص مرکب ) دل به نشاط. که همیشه شادانست. که غم به خود راه ندهد. که پیوسته شادان است. آنکه همیشه خوش و گویان و خندانست. آنکه ...

دل بنشاط. [ دِ ب ِ ن ِ ] ( ص مرکب ) دل به نشاط. که همیشه شادانست. که غم به خود راه ندهد. که پیوسته شادان است. آنکه همیشه خوش و گویان و خندانست. آنکه ...

زِر زِرو، زر زری لهجه و گویش تهرانی بچه ای که زیاد گریه می کند، کسی که همیشه نالان است. .

همیشه هست . [ هََ ش َ / ش ِ هََ ] ( اِخ ) اسم پاک لفظ الباقی است یعنی ذاتی که فنا را در ساحت کبریای او راه نیست . ( انجمن آرا ) . خداوند. اﷲ.

همیشه هست . [ هََ ش َ / ش ِ هََ ] ( اِخ ) اسم پاک لفظ الباقی است یعنی ذاتی که فنا را در ساحت کبریای او راه نیست . ( انجمن آرا ) . خداوند. اﷲ.

همیشه هست . [ هََ ش َ / ش ِ هََ ] ( اِخ ) اسم پاک لفظ الباقی است یعنی ذاتی که فنا را در ساحت کبریای او راه نیست . ( انجمن آرا ) . خداوند. اﷲ.

همیشه هست . [ هََ ش َ / ش ِ هََ ] ( اِخ ) اسم پاک لفظ الباقی است یعنی ذاتی که فنا را در ساحت کبریای او راه نیست . ( انجمن آرا ) . خداوند. اﷲ.

همیشه هست . [ هََ ش َ / ش ِ هََ ] ( اِخ ) اسم پاک لفظ الباقی است یعنی ذاتی که فنا را در ساحت کبریای او راه نیست . ( انجمن آرا ) . خداوند. اﷲ.

همیشه هست . [ هََ ش َ / ش ِ هََ ] ( اِخ ) اسم پاک لفظ الباقی است یعنی ذاتی که فنا را در ساحت کبریای او راه نیست . ( انجمن آرا ) . خداوند. اﷲ.

اصفر فاقع. [ اَ ف َ رِ ق ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) زرد شدید و پررنگ . ( از نشوءاللغة ص 103 ) . زردی زرد. ( مهذب الاسماء ) . نیک زرد. اصفر فقاعی . ...

اصفر فاقع. [ اَ ف َ رِ ق ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) زرد شدید و پررنگ . ( از نشوءاللغة ص 103 ) . زردی زرد. ( مهذب الاسماء ) . نیک زرد. اصفر فقاعی . ...

اصفر فاقع. [ اَ ف َ رِ ق ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) زرد شدید و پررنگ . ( از نشوءاللغة ص 103 ) . زردی زرد. ( مهذب الاسماء ) . نیک زرد. اصفر فقاعی . ...

( زرآب ) زرآب. [ زَ ] ( اِ مرکب ) زراب. طلای حل کرده ومالیده را. . . گویند که استادان نقاش بکار برند. ( برهان ) ( آنندراج ) . زر حل کرده. ( شرفنامه م ...

( زرآب ) زرآب. [ زَ ] ( اِ مرکب ) زراب. طلای حل کرده ومالیده را. . . گویند که استادان نقاش بکار برند. ( برهان ) ( آنندراج ) . زر حل کرده. ( شرفنامه م ...

( زرآب ) زرآب. [ زَ ] ( اِ مرکب ) زراب. طلای حل کرده ومالیده را. . . گویند که استادان نقاش بکار برند. ( برهان ) ( آنندراج ) . زر حل کرده. ( شرفنامه م ...

( زرآب ) زرآب. [ زَ ] ( اِ مرکب ) زراب. طلای حل کرده ومالیده را. . . گویند که استادان نقاش بکار برند. ( برهان ) ( آنندراج ) . زر حل کرده. ( شرفنامه م ...

( زرآب ) زرآب. [ زَ ] ( اِ مرکب ) زراب. طلای حل کرده ومالیده را. . . گویند که استادان نقاش بکار برند. ( برهان ) ( آنندراج ) . زر حل کرده. ( شرفنامه م ...

گل زرد فلک لغت نامه دهخدا گل زرد فلک . [ گ ُ ل ِ زَ دِ ف َ ل ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آفتاب عالمتاب است . ( برهان ) ( آنندراج ) .

سگِ زرد لهجه و گویش تهرانی سگ بی ارزش: ( ) برادر شغاله!

چشمه ٔ زرد. [ چ َ / چ ِ م َ / م ِ ی ِزَ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از جام شراب زرد. کنایه از جامی که در آن شراب زرد باشد : یکی جام پرباده ٔ خسر ...

چشمه ٔ زرد. [ چ َ / چ ِ م َ / م ِ ی ِزَ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از جام شراب زرد. کنایه از جامی که در آن شراب زرد باشد : یکی جام پرباده ٔ خسر ...

روباه زرد. [ هَِ زَ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آفتاب عالمتاب است . ( برهان قاطع ) ( آنندراج ) ( انجمن آرا ) : چو شنگرف سودند بر لاجوردسمور س ...

قطره ٔ زرد. [ ق َ رَ / رِ ی ِ زَ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آفتاب عالم تاب است . ( بهار عجم ) ( آنندراج ) .

آفتاب زرد نزدیک شدن کسی را ؛ مرگ او نزدیک رسیدن : دور از تو گذشت روز عمرم نزدیک شد آفتاب زردش. خاقانی. افتاد بر آفتاب گردم نزدیک شد آفتاب زردم. نظ ...

صحیفه ٔ زر [ ص َ ف َ / ف ِ ی ِ زَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آفتاب عالم تاب است. || رخ زرد. || برگهای خزان دیده. || رخساره عاشق. ( برهان ) .

a myriad of something/myriads of something

دار ملک. [ رِ م ُ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) پایتخت. دارالملک. مرکز فرمانروایی : دار ملک خویش را ضایع چرا باید گذاشت مر سپاهان را چرا کرده ست بر غزن ...

میمنه دار. [ م َ م َ / م ِ م َ ن َ / ن ِ ] ( نف مرکب ) دارنده ٔ میمنه . محافظ و مراقب جناح راست لشکر. سردار میمنه ٔ لشکر و جناح راست سپاه . فرمانده ج ...

میسره دار. [ م َ س َ رَ / رِ ] ( نف مرکب ) فرمانده ٔ چپ لشکر. میسره دارنده . دارنده ٔ میسره ٔسپاه . فرمانده ٔ جناح چپ جیش . ( از یادداشت مؤلف ) .

جام دار. ( نف مرکب ) مرکب از: جام ( پیاله ) و دار ( دارنده ) . یعنی ساقی . پیاله دهنده . || ( اِ ) کنایه از شرابخوار. ( آنندراج ) : به جامی که یک مست ...

تاوان دار. ( نف مرکب ) تاوان دارنده . دارنده ٔ تاوان . کسی که جبران ضرر و خسارت را بعهده دارد. غرامت دار. || ضامن . پذیرفتار. کفیل . رجوع به تاوان و ...

فهم کردن. [ ف َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) دریافتن. فهمیدن. درک کردن. ( یادداشت مؤلف ) : سخن ها را شنیدن میتوانست ولیکن فهم کردن می ندانست. نظامی. گفتش ...

فهم کردن. [ ف َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) دریافتن. فهمیدن. درک کردن. ( یادداشت مؤلف ) : سخن ها را شنیدن میتوانست ولیکن فهم کردن می ندانست. نظامی. گفتش ...

فهم کردن. [ ف َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) دریافتن. فهمیدن. درک کردن. ( یادداشت مؤلف ) : سخن ها را شنیدن میتوانست ولیکن فهم کردن می ندانست. نظامی. گفتش ...

زبان لابه کردن . [ زَ ب َ / ب ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) به زاری چیزی خواستن . لابه کردن : سبزه زبان لابه کرد شمعصفت پیش بادتا دهدش زینهار زآتش خویش ارغو ...

بشرم رفتن . [ ب ِ ش َ رَت َ ] ( مص مرکب ) شرمنده شدن . ( آنندراج ) : بشرم رفته تن یاسمین از آن اندام بخون نشسته دل ارغوان از آن عارض . حافظ.

بشرم رفتن . [ ب ِ ش َ رَت َ ] ( مص مرکب ) شرمنده شدن . ( آنندراج ) : بشرم رفته تن یاسمین از آن اندام بخون نشسته دل ارغوان از آن عارض . حافظ.

غنچه ٔ ارغوان . [ غ ُ چ َ / چ ِی ِ اَ غ َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از شراره ٔآتش و اخگر. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) . کنایه از شراره ٔآتش باش ...

غنچه ٔ ارغوان . [ غ ُ چ َ / چ ِی ِ اَ غ َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از شراره ٔآتش و اخگر. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) . کنایه از شراره ٔآتش باش ...