پیشنهاد‌های علی باقری (٣٩,٠٠٠)

کم قدری ؛ پستی و حقارت و ذلت و فرومایگی. ( ناظم الاطباء ) . کم قدر و اعتبار بودن. بی قدری. بی اعتباری. ( فرهنگ فارسی معین ) . و رجوع به کم قدر شود.

- کم قدر ؛ بی قدر. ( آنندراج ) . پست و فرومایه و حقیر. ( ناظم الاطباء ) . کسی که قدر و اعتبار اندک داشته باشد. بی قدر و بی اعتبار. ( فرهنگ فارسی معین ...

کم فهم ؛ کم عقل و نادان. ( آنندراج ) . کودن و نادان و بی هوش. ( ناظم الاطباء ) . کسی که فهمش اندک باشد. کم هوش. کم ادراک. ( فرهنگ فارسی معین ) : هلبو ...

- کم فهمی ؛ بی دانشی و کم عقلی و حماقت. ( ناظم الاطباء ) . اندک فهم بودن. کم هوشی. کم ادراکی. ( فرهنگ فارسی معین ) . حالت و چگونگی کم فهم. و رجوع به ...

کم فروش ؛ فروشنده چیزی کم از وزن مقرر. ( ناظم الاطباء ) . کاسبی که جنس را به وزنی کمتر از میزان خود به مشتری فروشد. ( فرهنگ فارسی معین ) . مُطَفَّف. ...

- کم فروشی ؛ عمل کم فروش. ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ فارسی معین ) . تطفیف. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . و رجوع به ترکیب بعدشود. کم فروش ؛ فروشنده چ ...

کم فرصت ؛ کم وقت و کسی که بیشتر اوقات شبانه روز مشغول کار باشد. ( ناظم الاطباء ) . آنچه که مدتی اندک فرصت دارد. ( فرهنگ فارسی معین ) . در تداول عامه ...

- کم فرصتی ؛ کم وقتی. ( ناظم الاطباء ) . فرصت اندک داشتن. ( فرهنگ فارسی معین ) . حالت و چگونگی کم فرصت. و رجوع به ترکیب بعد شود. کم فرصت ؛ کم وقت و ...

کم فرزند ؛ آنکه فرزند اندک داشته باشد. کم زاد: نزرة، نزور، زن کم فرزند. ( منتهی الارب ) .

کم فایده ؛ آنکه یا آنچه نفع و سودآن اندک باشد. کم سود. کم منفعت.

- کم عیالی ؛ اندک بودن اهل و فرزندان وکسان تحت تکفل. حالت و چگونگی کم عیال : کم عیالی دوم توانگری است. ( قابوسنامه ) . و رجوع به ترکیب بعدشود. کم عی ...

کم غذا ؛ کم خور. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . کم خوراک. کم خوار. آنکه اندک خورد. و رجوع به ترکیبهای کم خوراک و کم خوار و کم خور شود.

کم غذایی ؛ کم خوراکی. کم خواری. حالت و چگونگی کم غذا. و رجوع به ترکیبهای کم خوراکی و کم خواری و کم غذا شود.

کم غم ؛ اندک غم. آنکه اندوه و غصه وی اندک است : ترا غم کم نیاید تا بدین دنیا همی جویی چو دنیا را بدین دادی همان ساعت شوی کم غم. ناصرخسرو.

کم عیال ؛ خفیف الظهر. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . آنکه اهل و فرزندان و کسان تحت تکفل وی اندک و سبک باشند.

- کم عیاری ؛ اندک بودن عیار مسکوک. قلب بودن. ( فرهنگ فارسی معین ) . حالت و چگونگی کم عیار : بد گفتن اندرآن کس کو مادح تو باشد باشد ز زشت نامی باشد ز ...

کم عمقی ؛ کم عمق بودن. قلت عمق. ( فرهنگ فارسی معین ) . ژرفای کم داشتن. حالت و چگونگی کم عمق. و رجوع به ترکیب قبل شود.

کم عیار ؛ مغشوش و قلب. ( آنندراج ) . ناقص عیار و پولی که از وزن مقرری کم باشد. ( ناظم الاطباء ) . مسکوکی که عیارش از حد معمول اندکتر باشد. پول مغشوش. ...

کم عمق ؛ جایی که عمق آن اندک باشد. مقابل عمیق. ( فرهنگ فارسی معین ) . تُنُک. آبی تنک. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . - || بی وقوف و بی عقل و گول. ...

کم عمر ؛ آنکه عمر کم داشته باشد. ( آنندراج ) . کم سال. ( ناظم الاطباء ) . کم سن. کم سال. ( فرهنگ فارسی معین ) . کوتاه عمر. کوتاه زندگانی. آنکه دیر نز ...

کم عمری ؛ کم سالی. ( ناظم الاطباء ) . کمی عمر، قلت سن. کم سالی. ( فرهنگ فارسی معین ) . کوتاه عمری. حالت و چگونگی کم عمر : خون دل لاله در دل لاله افسر ...

- کم عقل شدن ؛ عَتَه. عُته عُتاه. ( منتهی الارب ) .

کم عقل ؛ نادان و احمق و کودن و بی دانش. ( ناظم الاطباء ) . نادان. احمق. کودن. ( فرهنگ فارسی معین ) . خَرَف. معتوه. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) .

کم عقلی ؛ حالت و چگونگی کم عقل :چهارهزار مرد به اسفیدهان بکشتند به سبب خفت و کم عقلی. ( تاریخ قم ص 91 ) . عتاهیه ، کم عقلی. ( منتهی الارب ) . و رجوع ...

کم عطا ؛ آنکه کرم و احسان و بخشش وی کم است : مُثرِب ؛ کم عطا. ( منتهی الارب ) .

کم عرضی ؛ کمی پهنا. کم پهنایی. حالت و چگونگی کم عرض. و رجوع به ترکیب قبل شود.

کم عدد ؛ آنچه که شماره آن اندک باشد. قلیل العدد. ( فرهنگ فارسی معین ) .

کم عددی ؛ کمی شماره. قلت عدد. ( فرهنگ فارسی معین ) . چگونگی و حالت کم عدد. و رجوع به ترکیب قبل شود.

کم عرض ؛ باریک. ( ناظم الاطباء ) . کم ور. کم پهنا. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) .

کم ظرفیت ؛ کم ظرف. رجوع به ترکیب کم ظرف شود.

کم ظرفیتی ؛ کم ظرفی. رجوع به ترکیب کم ظرفی شود.

- کم ظرفی ؛ کم عمقی و بی عقلی. ( ناظم الاطباء ) . حالت و کیفیت ؛ کم ظرف. ( فرهنگ فارسی معین ) . و رجوع به ترکیب بعدشود. - کم ظرف ؛ کمینه و سفیه و ک ...

- کم طمعی ؛ قلت طمع. کمی حرص و آز. حالت و چگونگی کم طمع. و رجوع به ترکیب بعدشود. کم طمع ؛ آنکه بسیار طماع نباشد. کسی که بسیار آزمند نباشد. اندک طمع.

کم ظرف ؛ کمینه و سفیه و کم حوصله و احمق و نادان. ( آنندراج ) . گول و ابله و بی عقل. کم صبر و کم حوصله. ( ناظم الاطباء ) . آنکه زود خشم گیرد. آنکه زود ...

- کم طالعی ؛ کم بختی. مدبری. ( فرهنگ فارسی معین ) . حالت و چگونگی کم طالع : کم طالعی نگرکه من و یار چون دو چشم همسایه ایم و خانه هم را ندیده ایم. می ...

کم طمع ؛ آنکه بسیار طماع نباشد. کسی که بسیار آزمند نباشد. اندک طمع.

کم طالع ؛ کم بخت. ( آنندراج ) . بدبخت و بی طالع. کم بخت. ( آنندراج ) . بدبخت و بی طالع. ( ناظم الاطباء ) . کم بخت. بدبخت. مدبر. ( فرهنگ فارسی معین ) .

کم طاعت ؛ سرکش و نافرمان. ( ناظم الاطباء ) .

کم طاعت ؛ سرکش و نافرمان. ( ناظم الاطباء ) . - کم طاقت ؛ آنکه تاب و توان و طاقتش اندک باشد. ( فرهنگ فارسی معین ) . کم قوت. مقابل پرطاقت. ( یادداشت ...

کم طاقت ؛ آنکه تاب و توان و طاقتش اندک باشد. ( فرهنگ فارسی معین ) . کم قوت. مقابل پرطاقت. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . - || کم شکیب. ( یادداشت ب ...

کم ضرر ؛ آنکه کمتر زیان بیند. کسی که بدو کمتر آسیب رسد. کسی که کمتر رنج و آزار دیده باشد : ابله از چشم زخم کم رنج است اکمه از درد چشم کم ضرر است. خا ...

کم صبر ؛ ضجور. جَوّاظ. ناشکیبا. مقابل پرصبر. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . آنکه شکیبایی وی اندک است.

کم صبر ؛ ضجور. جَوّاظ. ناشکیبا. مقابل پرصبر. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . آنکه شکیبایی وی اندک است. - کم صبری ؛ ضجر. جُواظ. ناشکیبایی. ( یادداشت ...

کم ضرر ؛ آنکه کمتر زیان بیند. کسی که بدو کمتر آسیب رسد. کسی که کمتر رنج و آزار دیده باشد : ابله از چشم زخم کم رنج است اکمه از درد چشم کم ضرر است. خا ...

کم شیر شدن ؛ قلت یافتن شیر زن یا حیوان ماده : جذبت الناقة جذباً؛ کم شیر شد. ( منتهی الارب ) . - کم شیر گردیدن ؛ کم شیر شدن : دَهانَة؛ کم شیر گردیدن ...

کم شیری ؛ غِراز. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . حالت و چگونگی کم شیر. و رجوع به ترکیب کم شیر شود. کم شیر ؛ هر حیوان ماده ای که اندک شیر دهد. ( ناظم ...

کم شیر ؛ هر حیوان ماده ای که اندک شیر دهد. ( ناظم الاطباء ) . زن یا ستور ماده که شیر کم دارد. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) : خَروس ؛ زن کم شیر. ( من ...

کم شیر شدن ؛ قلت یافتن شیر زن یا حیوان ماده : جذبت الناقة جذباً؛ کم شیر شد. ( منتهی الارب ) .

- کم شوقی ؛ حالت و چگونگی کم شوق. و رجوع به ترکیب قبل شود.

کم شهوت ؛ مقابل پرشهوت. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . کسی که شهوت کم داشته باشد.