پیشنهاد‌های علی باقری (٢٩,٨٨٣)

دهن کسی را آب انداختن: [عامیانه، کنایه ] کسی را به طمع انداختن، میل شدید در کسی ایجاد کردن.

دهن کجی کردن: [عامیانه، کنایه ] ادا و شکلک در آوردن برای مسخره کردن، بی اعتنایی کردن.

دهن خود را آب کشیدن : [عامیانه، اصطلاح] دهان خود را طاهر کردن، استغفار کردن.

دهن تر کردن: [عامیانه، کنایه ] اندکی نوشیدن، لو دادن.

ده مرده حلاج بودن : [عامیانه، کنایه ] بسیار زرنگ و کاری بودن.

دهن: [عامیانه، اصطلاح] واحد آواز خواندن.

دهن بسته : [عامیانه، اصطلاح] حیوان .

دهل کسی را زدن: [عامیانه، کنایه ] کسی را از کار برکنار کردن.

ده کوره : [عامیانه، اصطلاح] ده یا شهر کوچک عقب افتاده و بدون امکانات.

دهان گیره : [عامیانه، اصطلاح] غذای اندکی که میان دو غذای اصلی می خورند.

دهان کسی چاییدن : [عامیانه، کنایه ] آرزوی محال داشتن، از عهده ی چیزی بر نیامدن.

دهان کسی بوی شیر دادن: [عامیانه، کنایه ] با وجود کوچکی کار بزرگ کردن و نتوانستن.

دهان کسی چاک و بست نداشتن: [عامیانه، کنایه ] ناتوان بودن در رازداری.

دهان پر کن : [عامیانه، کنایه ] بدون ارزش و اهمیت واقعی.

دهان کسی آستر داشتن: [عامیانه، کنایه ] قدرت خوردن خوردنی های بسیار داغ و تند را داشتن.

دهان به دهان گذاشتن : [عامیانه، کنایه ] نگا. دهان به دهان شدن.

دهان به دهان شدن: [عامیانه، کنایه ] بحث و مجادله کردن، با پست تر از خود جر و بحث کردن.

دویدن توی حرف کسی : [عامیانه، کنایه ] حرف میان حرف آوردن، حرف کسی را قطع کردن .

دو هوا شدن: [عامیانه، اصطلاح] بیمار شدن به دلیل تغییر هوا.

دوم از آن: [عامیانه، اصطلاح] در ثانی، دوم آن که.

دون پاشیدن : [عامیانه، کنایه ] دانه دادن به پرندگان، در باغ سبز نشان دادن، وعده دادن.

دو لُپی خوردن نگا. دو لُپه خوردن، هم از آخور خوردن، هم از توبره.

دو لا پهنا حساب کردن : [عامیانه، کنایه ] دو برابر بهای خقیقی حساب کردن.

دو لُپه خوردن : [عامیانه، کنایه ] با خرص و ولع خوردن، لقمه های بزرگ برداشتن.

دو لا پهنا: [عامیانه، اصطلاح] پارچه ای که عرض آن دو برابر عرض پارچه های معمولی است.

دو کرپا : [عامیانه، اصطلاح] چمباتمه.

دوگلاسی: [عامیانه، اصطلاح] سبیل نازک قیطانی.

دو علی گلابی آمدن : [عامیانه، ضرب المثل ] بچه ترساندن، تهدید توخالی کردن، توپ و تشر آمدن.

دوغ و دوشاب یکی بودن: [عامیانه، ضرب المثل ] فرقی میان خوب و بد نبودن.

دو قورت و نیمش باقی بودن: [عامیانه، ضرب المثل ] با وجود بهره بردن فراوان هنوز ناسپاس بودن.

دوش گرفتن: [عامیانه، اصطلاح] زیر دوش ایستادن و خود را شستن.

دوشیدن: [عامیانه، کنایه ] به ناحق و فریب از کسی پولی گرفتن.

دو شکمه : [عامیانه، اصطلاح] آن که در بازی به جای دو نفر بازی می کند

دو سره بار کردن: [عامیانه، کنایه ] از دو جا سود بردن، دو لپی خوردن.

دوش فروش: [عامیانه، اصطلاح] ربا خوار.

دوز و کلک سوار کردن : [عامیانه، کنایه ] توطئه چیدن، مطالبی را خلاف واقع جلوه دادن.

دو سر قاف : [عامیانه، کنایه ] دشنامی زشت که گاه برای شوخی نیز گفته می شود.

دو رانو نشستن : [عامیانه، اصطلاح] نشستن چون شتر که نشانه ی ادب است.

دو زاری: [عامیانه، اصطلاح] سکه ی دو ریالی.

دو زاری کسی افتادن: [عامیانه، کنایه ] به اشارات و کنایات پی بردن.

دوری و دوستی : [عامیانه، اصطلاح] دوری برای دوام و پایداری دوستی لازم است.

دو زار : [عامیانه، اصطلاح] دو هزار، دو قران، دو ریال.

دوره افتادن: [عامیانه، اصطلاح] گرداگرد شهر گشتن، به دیدار هر کسی رفتن.

دوره انداختن : [عامیانه، اصطلاح] مهمانی ادواری میان عده ای برقرار کردن، کسی را به این سو و آن سو فرستادن.

دور کسی گشتن : [عامیانه، کنایه ] قربان صدقه ی کسی رفتن.

دور علم کسی جمع شدن : [عامیانه، کنایه ] دور کسی گردآمدن و از او پشتیبانی کردن.

دور کسی یا چیزی را خیط کشیدن: [عامیانه، کنایه ] با کسی قطع رابطه کردن، از خیر کسی یا چیزی گذشتن

دور سر چرخاندن و دادن: [عامیانه، کنایه ] صدقه دادن.

دور سر گرداندن: [عامیانه، کنایه ] بلاتکلیف گذاشتن، معطل گذاشتن.

دور چیزی را قلم گرفتن : [عامیانه، کنایه ] چیزی را ترک کردن، کنار نهادن.