پیشنهاد‌های علی باقری (٣٩,٠٠٠)

منزل نه ماهی ؛ کنایه از رحم مادر. زهدان مادر که جنین نه ماه در آن به سر برد : امید است که عن قریب به قبه سمع من بنده شمع ثاقب شود به ورود بشارت از رس ...

منزل هفتم کتاب ؛ ختم قرآن شریف چه در قرآن هفت روز مقرر کرده اند. ( آنندراج ) .

منزل نبهره فریب ؛ کنایه از دنیا و روزگار است. ( برهان ) ( از فرهنگ رشیدی ) ( آنندراج ) : کنون مگر که از این منزل نبهره فریب به رسم طالع خود واپس است ...

منزل گرفتن ؛ جای گرفتن و اقامت کردن و توقف کردن و فرود آمدن و نزول کردن و اردو زدن. ( ناظم الاطباء ) : عشق با سیلاب پنداری ز یک سرچشمه است جای خود وی ...

منزل کاروانی ؛ جایی که کاروانیان فرودآیند استراحت را : بجز مرگ در گوش جانت که خواند که بگذر از این منزل کاروانی. سنائی ( دیوان چ مصفا ص 346 ) .

منزل ساختن ؛ منزل کردن : ای فراق از من چه خواهی چون بنفروشی مرا جای دیگر ساز منزل نه جهان تنگ آمده ست. سنائی ( دیوان چ مصفا ص 379 ) .

منزل شش گوشه ؛ به کنایت عالم مادی به اعتبار داشتن شش جهت ( زیر، بالا، پیش ، پس ، راست ، چپ ) . ( فرهنگ نوادر لغات کلیات شمس چ فروزانفر ) : زین منزل ش ...

منزل قرب ؛ منزل لاهوت است. ( فرهنگ لغات و اصطرحات و تعبیرات عرفانی سجادی ) .

منزل حزن ؛ کنایه از دنیاست. ( برهان ) ( آنندراج ) . دنیا وروزگار. ( ناظم الاطباء ) .

منزل خاکی ؛ کنایه از دنیا و روزگار است. ( آنندراج ) . دنیا و روزگار. ( ناظم الاطباء ) .

منزل رسیده ؛ مسافری که به منزل واصل شده. رهروی که به مقصد رسیده : معرفت منزل و عمل راه است راه منزل رسیده کوتاه است. مکتبی.

منزل بی منزل ؛ آن است که به عربی لاخلأ و لاملأ گویند. ( برهان ) .

منزل جان ؛ کنایه از بدن انسان. ( برهان ) ( آنندراج ) ( از انجمن آرا ) . مقصد جان و بدن انسانی. ( ناظم الاطباء ) . جایگاه آرام. و قرار جان : خانه دل ج ...

منزل بازپسین ؛ آخرین منزل. واپسین مرحله حیات : به هول بازپسین منزل از طریق اجل که منقطع شود آنجا قوافل اعمار. . . کمال الدین اسماعیل ( دیوان چ حسین ...

منزل به منزل ؛ از منزلی به منزلی دیگر. مرحله به مرحله : همی راند منزل به منزل به دشت چهل روز تا پیش دریا گذشت. فردوسی. همی رفت منزل به منزل چو باد ...

منزل گشتن ؛ منزل شدن. فروفرستاده شدن : حکم سایر کتب منزله به وجودقرآن که بدو منزل گشت زایل و باطل گشت. ( مصباح الهدایه چ همایی ص 44 ) . رجوع به ترکیب ...

رنگ خرما ؛ رنگی است قهوه ای تند مایل بسیاهی. بیشتر در رنگ مو بکار رود.

خرمای خشک ؛ دَقَل.

خرمای جهرم ؛ بهترین نوع خرماست که از جهرم بدست می آید.

خرماخرک ؛ نوعی خرماست.

- خرمادرخت ؛ خرمابن. نخیل. نخل.

از خر افتاده خرما پیدا کرده ؛ کار بزرگ را گذاشته بجای کار کوچک. مصیبت عظیم دیده برای نفع کوچک.

- ارده خرما ؛ معجونی است که از خرما سازند.

دقیق الخصر ؛ باریک میان. لاغرمیان. ( فرهنگ فارسی معین ) .

در ترکی ما اصطلاحی داریم با این عنوان"کیلیده قویماخ " که معادل فارسی آن می شود " در کلید گذاشتن " مادر زن ها در قدیم برای محدود کردن دسترسی عروس ها ب ...

شغل به دیدار کسی ؛ مشغولی و اشتغال به نظاره او. به دیدار کسی پرداختن : هیچم از دنیی و عقبی نبرد گوشه خاطر که به دیدار تو شغل است و فراغ از دو جهانم. ...

شغل دل ؛ ناراحتی خاطر. نگرانی. اضطراب. دل مشغولی : ترکمانان را بجمله از خراسان رمانیده آید و شغل دل نماند. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 454 ) . هیچ شغل در ...

شغل کدخدایی ؛ سمت کدخدایی. منصب پیشکاری : طاهر دبیر شغل کدخدایی نیکو میراند. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 368 ) .

شغل کردن ؛ انجام دادن مأموریت. بعهده گرفتن مسؤلیت اجرای کار و سمتی. خدمت انجام دادن : نذر دارم و سوگندان گران که نیز هیچ شغلی نکنم. ( تاریخ بیهقی چ ...

شغل راندن ؛ اجرا کردن مأموریت. انجام دادن خدمت دولتی. بجای آوردن وظیفه حکومتی : شغل امور وزارت و حساب بوالخیر بلخی می راند. ( تاریخ بیهقی ص 87 ) . م ...

شغل زمانه ؛ کنایه از سلطنت. اداره کردن امور جهان یا کشور : شغل زمانه مفوض است به شاهی کز همه شاهان چو آفتاب عیان است. مسعودسعد.

شغل فرمودن کسی را ؛ مأموریت دادن به وی. او را مأمور کردن. به سمتی منصوب داشتن : در میان چند شغلها دیگر فرمودند او را. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 274 ) ...

شغل بریدی ؛ منصب چاپار و پیک. مقام اداره امور پست در تداول امروز : نایب استاد بودم در شغل بریدی هرات. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 610 ) .

شغل درگاه ؛ منصب حاجبی : شغل درگاه همه بر حاجب غازی میرفت که سپاه سالار بود. ( تاریخ بیهقی ) .

شغل دولتی ؛ کار در یکی از ادارات دولتی.

شغل آزاد ؛ پیشه ای جز شغل دولتی. ( فرهنگ فارسی معین ) .

پرداختن شغلی ؛ به انجام رساندن آن مهم. فارغ شدن از گرفتاری و امر مهمی : یک هفته آنجا مقام کردند که تا این شغل بپرداختند. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 366 ) ...

شغل سنج ؛ آنکه کارها را بسنجد و بشناسد. که نیک و بد کارها راتشخیص دهد : به دستوری او شوی شغل سنج که دستور دانا به از تیغ و گنج. نظامی.

خنجر کابلی ؛ از انواع خنجر که در کابل می ساخته اند : زره دار با خنجر کابلی بسر بر نهاده کلاه یلی. فردوسی. سر مژه چون خنجر کابلی دو زلفش چو پیچان خط ...

خنجر مهند ؛ تیغ هندی. ( آنندراج ) : وآنکه بر فرق آفتاب زند قهر او خنجر مهند را. بدرچاچی ( از آنندراج ) .

خنجر آبگون ؛ بهترین نوع خنجر : من اکنون بدین خنجر آبگون جهان پیش چشمت کنم قیرگون. فردوسی. یکی خنجر آبگون برکشید سرش را همی خواست از تن برید. فردوس ...

ترانه های خزانگی ؛ مراد از ترانه های عمده و ترانه هایی که پادشاه یا امیری تصنیف کرده باشد. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ) .

آقایی: اسم. ۱ - بزرگواری، ( آقایی از سر و رویش می بارید ) ۲ - سروری، بزرگی ( در آقایی اش که شکی نیست. در حق ما آقایی را تمام کرد ) ( صدری افشار، غل ...

آقا بانو: اسم. نوعی پارچه نخی نازک که در گذشته از آن چادر و چهار قد می دوختند. ( صدری افشار، غلامحسین و همکاران، فرهنگ فارسی معاصر )

آقا ننه: اسم. [گفتاری] عنوان احترام آمیز برای مادربزرگ به ویژه مادربزرگ پدری. ( آقا ننه برایمان قصه می گفت. ) ( صدری افشار، غلامحسین و همکاران، فره ...

آقا موشه: اسم. [گفتاری] ۱ - قهرمان برخی قصه های ایرانی ۲ - موش. ( صدری افشار، غلامحسین و همکاران، فرهنگ فارسی معاصر )

آقامنش: صفت. بزرگمنش. ( بیشتر مشتری ها آقامنش بودند و دستشان به جیبشان می رفت ) ( صدری افشار، غلامحسین و همکاران، فرهنگ فارسی معاصر )

آقاعمو: اسم. [ گفتاری] عنوان احترام آمیز برای عمو به ویژه عموی بزرگتر ( آقا عمو، از پسر عمو چه خبر؟ ) ( صدری افشار، غلامحسین و همکاران، فرهنگ فارسی ...

آقا دایی: اسم. [ گفتاری] عنوان احترام آمیز برای دایی، به ویژه دایی بزرگسال ( آقا دایی تشریف آوردند. ) ( صدری افشار، غلامحسین و همکاران، فرهنگ فارسی ...

آقاداداش: اسم. [ گفتاری] عنوان احترام آمیز برای برادر بزرگ ( آقاداداش خوش آمدید. )