پیشنهاد‌های علی باقری (٢٩,٤٦٦)

ماه مستنیر ؛ ماه که کسب نور می کند. ماه نور گیرنده : رخسار آن نگار به گل بر ستم کند و آن روی را نماز برد ماه مستنیر. منجیک.

ماه مصنوعی ؛ قمر مصنوعی. رجوع به �ماهواره � شود.

ماه شکسته ؛ بمعنی هلال ، و خلخال ولعل و ابرو از تشبیهات اوست. ( آنندراج ) ( بهار عجم ) : جام شراب مرهم دلهای خسته است خورشید مومیایی ماه شکسته است. ...

ماه کامل ؛ ماه تمام. بدر. گرد ماه. پرماه.

ماه سی شبه ؛ به معنی ناچیز شده و محوگردیده و برطرف گشته باشد. ( برهان ) ( آنندراج ) .

ماه شب چهارده ، بدر. گرد ماه. ماه تمام. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) : موسی در وجود آمدی پسری چون ماه شب چهارده. ( قصص الانبیاء ص 90 ) . پسری بدیدند ...

ماه ده و چار ؛ پرماه. گردماه. ماه شب چهارده. ( فرهنگ نوادر لغات کلیات شمس چ فروزانفر ) : اختران را شب وصل است و نثار است و نثار چون سوی چرخ عروسی است ...

ماه سی روزه ؛ به معنی ماه بسیار باریک و هلال یک شبه. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) . - || کنایه از معشوق بیمار و ضعیف هم هست. ( برهان ) ( ...

ماه در عقرب ؛ به وقت بودن ماه در اخیر برج عقرب ، کردن کار نیک ممنوع است. ( غیاث ) ( آنندراج ) . هنگام بودن قمر در برج عقرب که آن را نحس پندارند واز ا ...

ماه درفش ؛ ماهچه علم. چیزی به شکل ماه از فلزی که بر سر درفش کردندی. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) : ماه منیر صورت ماه درفش تست روز سپید سایه چتر بنفش ...

ماه دو هفته ؛ بدر. ماه تمام. ماه چهارده شبه. پرماه. گردماه : خیره گشت از خد او ماه دوهفته برفلک طیره شد از قد او سرو سهی در بوستان. یمینی.

ماه درست ؛ ماه وقتی که تمام روشن باشد. ماه تمام. بدر. پر ماه. گردماه. ( فرهنگ نوادر لغات کلیات شمس چ فروزانفر ) : ماه درست را ببین کو بشکست خواب ما ت ...

ماه چهار ( چار ) هفته ؛ ماهی است که بعد از بیست وهشت روز از غایت کاهیدگی باریک شود. ( آنندراج ) : چون ماه چار هفته رسیدم به بوی عید تا چارماهه روزه گ ...

ماه خرگاهی ( خرگهی ) ؛ ماهی را گویندکه در هاله باشد چه هاله را نیز خرگاه گویند. ( برهان ) . ماه هاله نشین ، چه خرگاه در جهانگیری به معنی هاله آمده. ( ...

ماه چهار ( چار ) هفته ؛ ماهی است که بعد از بیست وهشت روز از غایت کاهیدگی باریک شود. ( آنندراج ) : چون ماه چار هفته رسیدم به بوی عید تا چارماهه روزه گ ...

ماه چارده ؛ قمر چارده شبه. بدر. ماه دو هفته : سیاه چشما ماها من این ندانستم که ماه چارده را غمزه از غزال بود. خسروانی.

ماه چو ( چون ) شاخ گوزن ؛ کنایه از ماه باریک و خمیده است که ماه شب اول و شب دویم و شب سیم باشد. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) .

ماه بر دو هفته ؛ ماه شب چهارده : ترک هزاران به پای پیش صف اندر هریک چون ماه بر دو هفته درفشان. رودکی.

ماه تمام ؛ ماه کامل ، بدر. ماه دوهفته. ماه چهارده شبه. ماه شب چهاردهم. پرماه. گردماه : بر سر هر نرگسی ماهی تمام شش ستاره بر کنار هر مهی. منوچهری.

گرفتن ماه ؛ خسوف. رجوع به خسوف شود.

ماه برآمدن ؛ طلوع کردن آن. پدیدار و نمایان گشتن آن. نمایان شدن آن از پس افق : ای ز عکس رخ تو آینه ماه شاه حسنی و عاشقانت سپاه هرکجا بنگری دمد نرگس هر ...

سوتی را دادن: اخطار را دادن به نفع دشمن یا رقیب یا طرف مقابل به معنی اینکه متوجه باش . برای مثال. : فروشنده ملکی را برای فروش با قیمت مشخص برای فروش ...

عروس مردنی را گردن خارسو نگذارید ؛ این چیز خود معیوب است ، عیبش را متوجه دیگری نسازید. ( فرهنگ عوام ) .

عروسی که خارسو ندارد، اهل محل خارسوی اویند ؛ زنی با بچه ای که صاحب و سالار ندارد همه کس در کار او مداخله و فضولی می کند. ( امثال و حکم دهخدا ) .

عروس شدم خلاص شدم ؛ اختیارم با خود شد و از قیدی که داشتم رستم. ( فرهنگ عوام ) .

عروس که به ما رسید شب کوتاه شد ؛ مدت بهره مندی از این نعمت بسیار کوتاه بود. ( فرهنگ عوام ) .

عروس حمام بر است ؛ نسیجی بی دوام لکن خوش ظاهر است. ( امثال و حکم دهخدا ) . پارچه ای خوش نما و بی دوام است. ( فرهنگ عوام ) . رجوع به �عروس حمام بر� در ...

کرسی عروس ؛ نام قضیه فیثاغورس است در هندسه. رجوع به شکل عروس شود.

گنج عروس ؛ در موسیقی ، نام یکی از تصنیفات باربد است. ( برهان ) . و رجوع به گنج عروس در ردیف خود شود.

عروس فلک ؛ کنایه از آفتاب جهان آراست. ( برهان ) ( آنندراج ) . عروس نه فلک. عروس چرخ. عروس چهارم. عروس روز : بل عروس فلک ببرّد دست کان نی مصر یوسف دگر ...

عروس قلندرها ؛ زن که از آشنا و غریب روی نپوشد. ( یادداشت مرحوم دهخدا ) .

عروس عرب ؛ کنایه از مکه معظمه است. ( برهان ) ( آنندراج ) ( انجمن آرا ) . کعبه معظمه. ( غیاث اللغات ) : به خال و زلف ولب و حجله عروس عرب که سنگ کعبه و ...

عروس عَدن ؛ کنایه از ماه باشد. و به عربی قمر خوانند. ( برهان ) ( آنندراج ) .

عروس عَدن ؛ کنایه از ماه باشد. و به عربی قمر خوانند. ( برهان ) ( آنندراج ) . - || کنایه از ستاره های آسمانی است. ( برهان ) آنندراج ) . - || پرستا ...

عروس شام ؛ لقب شهر عسقلان است. عروس الشام. رجوع به عروس الشام شود.

عروس شوی مرده ؛ کنایه از دنیای فانی باشد. ( برهان ) ( آنندراج ) . عروس مرده شوی. عروس خشک پستان.

عروس صحرا ؛شتر بارکش. ( آنندراج ) . رجوع به ترکیب عروسان بیابان شود.

عروس سبا ؛ اشاره به بلقیس ملکه سبا است : بهر آوردن عروس سبا رای جز آصفی نمی شاید. خاقانی.

عروس روز ؛ به معنی عروس خاوری است که خورشید عالم افروز باشد. ( برهان ) ( آنندراج ) . عروس چهارم. عروس چرخ. عروس خاوری. عروس فلک. عروس نه فلک.

عروس زَر ؛ کنایه ازآتش است : از حجره ٔسنگ آمد در جلوه عروس زر در حجله آهن شد گلنار همی پوشد. خاقانی.

عروس خاوری ؛ به معنی عروس چرخ است که آفتاب جهان تاب باشد. ( برهان ) ( آنندراج ) : در ده از آن چکیده خون زآبله تن رزان کآبله رخ فلک برد عروس خاوری. خ ...

عروس خشک پستان ؛ زنی که عقیمه بود یعنی هرگز نزاییده باشد. ( برهان ) ( آنندراج ) . زن نازا. ( ناظم الاطباء ) . - || کنایه از دنیای بی بقا باشد. ( بر ...

عروس چهارم ؛ کنایه از آفتاب است. ( فرهنگ فارسی معین ) ( ناظم الاطباء ) .

عروس چهارم فلک ؛ کنایه از خورشید جهان آرا باشد. ( برهان ) ( آنندراج ) . بمناسبت این که خورشید را در فلک چهارم فرض میکردند. عروس چرخ. عروس خاوری. عروس ...

عروس جَهان ؛کنایه از جهان باشد به طریق اضافه ، یعنی عروسی که آن جهان است. ( برهان ) ( آنندراج ) . این جهان. ( ناظم الاطباء ) : چو ترک حصاری ز کار اوف ...

عروس چرخ ؛ کنایه از آفتاب جهان گرد است. ( برهان ) ( آنندراج ) . عروس چهارم فلک. عروس خاوری. عروس روز. عروس نه فلک.

عروس چمن ؛ کنایه از گل است. ( فرهنگ فارسی معین ) . عروسان چمن. رجوع به عروسان چمن شود.

عروس اَرغنون زَن ؛ کنایه از ستاره زهره ( ربة النوع طرب ) است و آسمان سوم جای اوست. ( برهان ) ( آنندراج ) ( از انجمن آرا ) . - عروس تاک ؛ شراب. ( آن ...

عروس تاک ؛ شراب. ( آنندراج ) .

عروسان عور ؛ کنایه از ستارگان : این عروسان عور رعنا را بر سر از آب چادر اندازد. خاقانی.