پاسخ‌های وهسودان مرزبان (١٠)

واژه شالوده  ،همان شاهلوده است و لوده مالیده لاد و لوده است سرلاد چنان بنه  که تابد بنلاد

مرا    ن  در من  افزوده نادرست است در پارسی و همچنین  در زبانهای اریان  نیز ادم و می میگفتند که در  انگلیسی ایم است

چنین واژه در پارسی نیامده و درست نیست و  در عربی هم  نيامده

چنین چیزی  در  هیچ زبانی نیست  یک چیز بی ربط است چگونه واژه کافی و به و مقصود را میتوان در کنار هم گذاشت و معنایی بدهد اگر پاسخ میخواهید نه

تازیک/تاجیک/تازی هرسه یک واژه اند چون پارسیک / پارسی  یا تاریک/ تاری   از انجا که مسلمانی دین عربی بود  از سده چهار به بعد ترکان انرا  به پارسیان و مسلمانان گفتند     واژه تاجیک/تازیک  /تازی هر سه به  چم  یک واژه اند و کسی نیست که نداند تازی یعنی چه 

در   زبان پارسی از بیخ  کسره نبوده مگر بسیار بسیار اندک  و انچه اکنون میبینی دبیرانن عربی زده به گمان هرچه عرب گوید درست است  بسیاری  واژگان  را  با کسره می گویند-با ...

شگفتا دوستمان میگوید برابر پارسی تاثیر  خوبان باز برابر عربی می اورند یکی میگوید اثرگذاری یکی میگوید قدرت نفوذ  ما امروز پارسی سخن نمیگوییم کارکرد/رد /پرتو/بازتاب/  انگیزش/برگرایی/برگرش در کرمانجی بندوره در سورانی کاریگری و در پشتو اغیز گویند  اغیز  همان اگیز  /انگیز است 

خیز/هیز/ایزک /هیزگ/خیزگ/خیزه/هیزه/کیسه  بچم خیز/هیز گرمابه  وچاه ویا همان دول  است که برای ابکشیدن  در  چاه میانداختند و در گرمابه هم کاربرد دارد   زن و مرد نادرست   ...

درست گفتید این زبان بلوچی  بسیار به پارسی پهلوی نزدیک است  با اینهمه بسیاری از مایه های  پارسی هخامنشی را نیز دارد مانند  پتی  که در پارسی پهلوی پت و در پارسی دری په/به شده مه کرپان پتی آ دوین چمان

تسامح به چم سهیم بودن نیست  هيچ جا  چنین چیزی نیامده - تسامح از سمح است   تسامح  به چم  بهم نرمی نشان دادن  است   -- سهیم از سهم   و تساهم  است  و نه تسامح