پیشنهاد‌های علی سیریزی (٧,١٩٨)

قبله گاه مسلمانان ، خانهٔ خدا

محل عبادت مسیحیان، عبادتگاه، معبد، پرستشگاه

محل مقدس مقدس، حریم

محل عبادت مسلمانان، مصلا، معبد، پرستشگاه

روز فرخنده، جشن، روز بزرگ، روزبه

۷ ( هفت ) عددی مقدس در باور بسیاری از تمدنها، آورده اند که قدمای بسیار قدیمی، برای اعداد چنین نام گذاری می کردند: برای عدد سه می گفتند �دو و یک� برا ...

سفره ی نوروزی که با هفت چیز مشخص که با سین آغاز می شوند. ( هفت در باورهای مهرپرستی یا میترائیسم جایگاهی ویژه داشته و از دیرباز خاستگاه ایرانی داشته ا ...

بلندترین شب سال شب چله

جشن مهرورزی

منسوب به سپهر ( آسمان ) آسمانی، فلکی

گل لوتوس نماد پاکی نیلو فر

درختی با گل های بنفش رنگ

گلی سپید و زیبا

گلی خوشبو

بلبل ، قناری ، هزار دستان عندلیب : پرنده ای خوش آواز

گل یاس: نماد معصومیت

تاووس، پرنده ای زیبا با پرهای رنگین Pavo

هَئْثِم ( Haethim ) واژه اوستایی: دشمن دشمنِ دشمن противник

یَئْنَ ( Yena ) وازه اوستایی : برای برای به خاطر برای به جهت

مغ ( Magu ) مغ، واژه اوستایی: موبد روحانی دانا

اَثْرَوان ( Athravan ) واژه اوستایی: موبد، نگهبان آتش روحانی، موبد

بَرِسْم ( Baresman ) واژه اوستایی است، شاخه های مقدس، دسته چوب نیایش

هَئُوم ( Haoma ) وازه اوستایی : گیاه مقدس گیاه هوم

دتوش یا دَثوش ( Dathush ) واژه اوستایی: آفریده، آفرینش آفرینش، مخلوق

دَثوش ( Dathush ) واژه اوستایی : آفریده، آفرینش آفرینش، مخلوق

فَرَوْهَر ( faravahar ) یا ( Fravashi ) واژه اوستایی : نیروی نگهبان پیشرو روح نگهبان، همزاد و برخی به غلط به آن" foroohar "می گویند

نَسک واژه اوستایی ( Nask ) : بخشی از اوستا کتاب، فصل

گاتا یا گاثا ( Gāthā ) واژه اوستایی است: سرودهای زرتشت سرود، نیایش

یَشت واژه اوستایی ( Yasht ) نیایش، ستایش نیایش، دعا

منسوب به زند

گاثا واژه اوستایی ( Gāthā ) : سرودهای زرتشت سرود، نیایش

زَنْد واژه اوستایی ( Zand ) : تفسیر، شرح تفسیر، شرح

رام واژه اوستایی ( Rāma ) : آرامش، آسایش آرامش، آسودگی

وهو واژه اوستایی ( Vohu ) خوب، نیک خوب، نیک

اشم واژه اوستایی ( Ashem ) : راستی، درستی ( کوتاه شدهٔ اشه ) راستی، پاکی

دروج وازه اوستایی ( Druj ) : دروغ، نیروی پلید دروغ، کژی

بغ واژه پارسی باستان ( Baga ) : خدا، بخشاینده خدا، ایزد

منسوب به ایزد

ایزد واژه پارسی میانه ( Yazad ) : موجود ستودنی، خداوند خدا، پروردگار

دل آگاه :"دل آگاه " کسی که به اسرار دل آگاه است. بصیر زیرک

آب نوش :" آب نوش" نوشندهٔ آب ( مؤدبانه )

گل افشان : "گل افشان" چیزی که گل می افشاند یا پر از گل است ، گل پاش، پرگل نام خانوادگی و نام روستا نیز می باشد

شب پره: " شب پره ( پرنده ) " پرندهٔ شب ( حشره ای که دور نور می چرخد ) پروانهٔ شب در برخی گویش ها به خفاش نیز شب پره گفته می شود

سپیده دم سپیده: " ( نور اول صبح ) دم ( وقت ) " وقت برآمدن نور صبح بامداد، صبحگاه

رازپوی: " راز پوی ( جستجوگر ) " جستجوگر راز و معرفت حقیقت جو، کنجکاو

خامه تاز :" خامه ( قلم ) تاز "کسی که با قلمش بر اندیشه ها می تازد و می نویسد نویسنده، قلم زن ( در اخلص کلام هنرمند )

کسی که "جام گردان" جام را می گردانندهٔ جام شراب ( ساقی ) ساقی، می آراوَنده، کسی که جام شراب را در مجالس دور می چرخانده

فرّ شکوه: فرّ ( شکوه ایزدی ) شکوه و جلال رفیع و خدایی ابهت، عظمت، جلال

نیایش گر ( کننده کار ) نیایش کننده، عبادت کننده پرستنده، عابد

فرّاشکوه : فرّ ( شکوه ایزدی ) اشکوه ، شکوه و جلال رفیع و خدایی ابهت، عظمت، جلال