اسم - صفحه 88

میچکا، گنجشک در زبان مازندرانی

منسوب به میش، دارای رنگ قهوه ای مایل به سبز

به رنگ می، همرنگ شراب، سرخ رنگ، مخمور، خمار آلود ( چشم )

شاگردانه، انعام، نوید، مژدگانی، بشارت

دختر مینا، دختر شبیه به مینا، ( به مجاز ) زیبا و با طراوت، ( مینا، دخت = دختر ) )، د مینا

نازنین من، افتخار کن، فخر کن، تفاخر کن، ( به مجاز ) ویژگی کسی که به واسطه زیبایی و حسن می باید به خ ...

ظریف

بخشنده

وقار و سنگینی، [قدیمی] محکم بودن، [قدیمی] نیرومندی، پایداری، استواری، متانت

زنی که دانا و معلم باشد

تاریک

جوان

مروارید در صدف

قشنگ، ظریف و خوشگل

زیباخردک، جمیل و ظریف و زیبا، زیبای کوچک، ( ملوس، ک/ ak، / ( پسوند تحبیب ) )، در خطاب به کودک به وی ...

فرشته

ملک ( عربی ) + آفرین ( فارسی ) مرکب از ملک ( سرزمین ) + آفرین ( آفریننده )

ملک ( عربی ) + بانو ( فارسی ) شاه بانو

ملک ( عربی ) + بانو ( فارسی ) شاه بانو

زیباروی شاد، فرشته روی شادمان، شاداب و زیبا

همسر پادشاه، شهبانو

عسل

شیرین و بی دانه

رشته باریک فلزی طلا

گل سپید کوچک، عسل، رنگ گل بهی، همچنین نوعی گل

چشمه ها

امید، پیمان

بسیار عزیزبودن و محبوب بودن

نوعی زینت به شکل گوی کوچک که برای تزیین ر روی لباس، گل سر، و مانند آنها دوخته یا چسبانده می شود

مؤنث مسلم، پیرو دین اسلام، مسلمانان

منسوب به مشان، ( به مجاز ) دارای حلاوت و شیرینی، ( مشان= نوعی از بهترین خرما، ا ( پسوند نسبت ) )، ( ...

ماده ای با عطر نافذ و پایدار که از کیسه ای در زیر شکم نوعی آهوی نر به دست می آید

مشک ( سنسنکریت ) + دانه ( فارسی ) دانه خوشبویی که آن را سوراخ می کنند و به رشته می کشند، نام یکی از ...

ترکیب دو اسم مشکات و زهرا ( مکان نورانی و درخشنده روی )، ( عربی ) از نام های مرکب، مشکات و زهرا

مکان نورانی، چراغدان، طاقی بلند که چراغ را در آن گذارند

از شخصیتهای شاهنامه، نام یکی از زنان شاعر بهرام گور پادشاه ساسانی

آنچه که بوی مشک بدهد، مشک آلود، ( مجاز ) خوش بو، ( مجاز ) سیاه، تیره رنگ، ( به مجاز ) معطر، ( به مج ...

دختر مُشک آلود و معطر، یا دختر سیه موی، ( به مجاز ) جذاب و دل انگیز، ( سنسکریت ـ فارسی )، دختر مشک ...

فناپذیر، درگذشتنی، مشیا ( در اوستا ) به معنی فناپذیر، مردم و انسان آمده، ( در بندهشن پهلوی ) «مشیا» ...

نخستین زن آفریده، این واژه به معنای «نخستین آفریده» است، ا مشیا، ( اَعلام ) ( در اسطوره ی ایرانی ) ...

منسوب به مَشیم، ( به مجاز ) زیبارو، ( عربی ـ فارسی ) ( مَشیم = باخال و دارای خال، ا ( پسوند نسبت ) ...

نادره ( عربی ) + گفتار ( فارسی ) آن که گفتارهای پسندیده بیان می کند

ندا دهنده، ندا کننده

آتشین، ( به مجاز ) زیبارو، ( نار، ( پسوند نسبت ساز ) )

از خدایان هندوهاست، از خدایان هندوهاست و به دفع فساد می کوشد

نارون، درخت انار، انار، ( اَعلام ) شهر تجاری، در جنوب شرقی فرانسه، نزدیک ساحل مدیترانه، ناروُن

نظیر و مانند انار، لنگه ی انار، نظیر و مانند آتش، ( به مجاز ) سرخ گون، ( به مجاز ) زیبارو، ( نار = ...

ناردانه

دختر آتشین، نار ( عربی ) + دخت ( فارسی ) دختر آتشین

همچون آتش، شراره آتش، انارگون، به شکل انار، ( نار = انار، آتش، دیس ( پسوند شباهت ) )، مثل انار ( می ...

نرگس، لاتین از یونانی، نام جوانی زیباروی در اساطیر یونان که وقتی صورت خود را در آب دید عاشق خود شد ...

از انار هم شیرین تر

شکوفه گل انار، به کسر میم

غنچه، شکوفه، خصوصا شکوفه گل انار

آتشی که در مینا است، ( به مجاز ) زیبا، شاداب و پر حرارت، [نار= آتش، مینا= ظرف شیشه ای که از مینا سا ...

میوه ای آبدار و ترش از مرکبات

پرنده ای خوش آواز مانند بلبل