مشید
مترادف مشید: استوار، محکم، قرص، مرتفع، برافراشته
فرهنگ اسم ها
معنی: استوار، بلند
برچسب ها: اسم، اسم با م، اسم پسر، اسم عربی
لغت نامه دهخدا
خانه خمار چو قصر مشید
منبر ویران و مساجد خراب.
ناصرخسرو.
قبله اهل هنر هست مدام به سرائی که به از قصر مشید.
سوزنی.
سایبان تو ظل عرش مجیدبارگاه تو اوج قصر مشید.
کمال الدین اسماعیل ( از آنندراج ).
تا نتاند شیر علم دین کشیدتا نگردد گرد آن قصر مشید.
مولوی ( مثنوی چ خاور ص 23 ).
صورت فکر است بر بام مشیدوآن عمل چون سایه برارکان پدید.
مولوی.
که برآیم برسر کوه مشیدمنت نوحم چرا باید کشید؟
مولوی.
مشید. [ م ُ ش َی ْ ی َ ] ( ع ص ) به گچ و چونه محکم کرده شده. ( غیاث ) ( آنندراج ). شیداندود. اندودشده از گچ و آهک و جز آن. ( ناظم الاطباء ). شیداندود. ( منتهی الارب ). بنایی به گچ کرده. ( یادداشت مؤلف ). || برافراشته و دراز. قال و قول الجوهری : المشید للجمع غلط و انمالمشیدة جمع المشید - انتهی. یقال : قصر مشید بالتشدید و التخفیف و بروج مشیده بالتشدید. ( منتهی الارب ). قصر المشید؛ ای مرتفع. ( ناظم الاطباء ). بناء مشید؛ بناء برافراشته. ( مهذب الاسماء ). در بنا بمعنی بلند و مطول. یقال : قصر مشید و قصور مشیدة. ( از محیطالمحیط ). برداشته و بلندکرده ( بنا ). ( یادداشت مؤلف ) : بنای قصر مشید آسمان ساخت. ( سندبادنامه ص 2 ). و رجوع به مشیَّدة شود. || استوار و محکم و افراخته. ( ناظم الاطباء ). محکم و استوارکرده ( بنا ). ( یادداشت مؤلف ). || نزد بلغاء کلامی است که نقطه های حروف منقوطه آن همه در بالا نهاده شود. مثال :
گفتم ز غم عشق تو من شاد شوم
وز نام خوش تو از غم آزاد شوم.
؟ ( کذا فی مجمعالصنایع، ازکشاف اصطلاحات الفنون ).
مشید. [ م ُ ش َی ْ ی ِ ] ( ع ص ) به گچ و آهک و جز آن محکم کننده. ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ فارسی
۱- ( اسم ) برافراشته مرتفع . ۲- ( صفت ) محکم استوار .
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. استوار و بلند.
۱. برافراشته، بلند.
۲. محکم، استوار.
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] معنی مَّشِیدٍ: برافراشته - مرتفع و استوار
ریشه کلمه:
شید (۲ بار)
«مَشِید» از مادّه «شید» (بر وزن صید) به دو معنا آمده است: نخست، به معنای ارتفاع، و دیگری به معنای گچ، در صورت اول، «مشید» به معنای قصرهای مرتفع و سر به آسمان کشیده است، و در صورت دوم، به معنای قصرهایی است که بسیار محکم بنا می شود تا از حوادث روزگار مصون بماند; زیرا در آن زمان بیشتر خانه ها از گِل ساخته می شده است، و خانه هایی که با گچ می ساختند نسبت به خانه های گلین بسیار محکم تر بود.
به فتح (ش) گچ کاری کردن. بالا بردن. و آن به کسر (ش) گچ و نحو آن است (اقرب) . یعنی ای بسا چاه کهنه بی آب بر و ای بسا قصر بلند یا گچ کاری شده . راغب گوید: «شیّد قواعده» یعنی پایههای آن را محکم کرد گوئی با گچ بنا کرده. بروج مشیّده یعنی برجهای محکم یا مرتفع.
ریشه کلمه:
شید (۲ بار)
«مَشِید» از مادّه «شید» (بر وزن صید) به دو معنا آمده است: نخست، به معنای ارتفاع، و دیگری به معنای گچ، در صورت اول، «مشید» به معنای قصرهای مرتفع و سر به آسمان کشیده است، و در صورت دوم، به معنای قصرهایی است که بسیار محکم بنا می شود تا از حوادث روزگار مصون بماند; زیرا در آن زمان بیشتر خانه ها از گِل ساخته می شده است، و خانه هایی که با گچ می ساختند نسبت به خانه های گلین بسیار محکم تر بود.
به فتح (ش) گچ کاری کردن. بالا بردن. و آن به کسر (ش) گچ و نحو آن است (اقرب) . یعنی ای بسا چاه کهنه بی آب بر و ای بسا قصر بلند یا گچ کاری شده . راغب گوید: «شیّد قواعده» یعنی پایههای آن را محکم کرد گوئی با گچ بنا کرده. بروج مشیّده یعنی برجهای محکم یا مرتفع.
wikialkb: مَشِید
پیشنهاد کاربران
خلی عالی