پیشنهادهای امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٢,٤٣٠)
سنوره. [ س ِن ْ ن َ رَ ] ( ع اِ ) گربه ماده. ( ناظم الاطباء ) .
سنوره. [ س ِن ْ ن َ رَ ] ( ع اِ ) گربه ماده. ( ناظم الاطباء ) .
سنوره. [ س ِن ْ ن َ رَ ] ( ع اِ ) گربه ماده. ( ناظم الاطباء ) .
Byron starts canto XVI of his famous Don Juan with an allusion to the old Persian manner of bringing up their children. He refers to the Persians who ...
Byron starts canto XVI of his famous Don Juan with an allusion to the old Persian manner of bringing up their children. He refers to the Persians who ...
Byron starts canto XVI of his famous Don Juan with an allusion to the old Persian manner of bringing up their children. He refers to the Persians who ...
Byron starts canto XVI of his famous Don Juan with an allusion to the old Persian manner of bringing up their children. He refers to the Persians who ...
Byron starts canto XVI of his famous Don Juan with an allusion to the old Persian manner of bringing up their children. He refers to the Persians who ...
Byron starts canto XVI of his famous Don Juan with an allusion to the old Persian manner of bringing up their children. He refers to the Persians who ...
Byron starts canto XVI of his famous Don Juan with an allusion to the old Persian manner of bringing up their children. He refers to the Persians who ...
ملوک سلف : شاهان گذشته . ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷، ص 65 ) .
ملوکانه. [ م ُ ن َ / ن ِ ] ( ص نسبی ، ق مرکب ) شاهانه. ( آنندراج ) . مأخوذ از تازی ، شاهی. مانند شاه. بطور شاه. ( از ناظم الاطباء ) . سزاوار ملوک. د ...
عقرب مه دزد ؛ کنایه از زلف که ماه رخسار خوبان را از نظرها در نقاب دارد : عقرب مه دزدشان چشم فلک را به سحر داس سر سنبله در بصر انداخته. خاقانی.
جعبه آواز ؛ در تداول عامه گرامافون را میگویند. جعبه صوت.
جعبه. [ ج َ ب َ / ب ِ ] ( از ع ، اِ ) تیردان. ترکش. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) . کنانه. شغا. کیش. وفضه : گر نیست به جعبه ش در چون تیر جوابی کس ...
جعبه. [ ج َ ب َ / ب ِ ] ( از ع ، اِ ) تیردان. ترکش. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) . کنانه. شغا. کیش. وفضه : گر نیست به جعبه ش در چون تیر جوابی کس ...
جعبه. [ ج َ ب َ / ب ِ ] ( از ع ، اِ ) تیردان. ترکش. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) . کنانه. شغا. کیش. وفضه : گر نیست به جعبه ش در چون تیر جوابی کس ...
جعبه. [ ج َ ب َ / ب ِ ] ( از ع ، اِ ) تیردان. ترکش. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) . کنانه. شغا. کیش. وفضه : گر نیست به جعبه ش در چون تیر جوابی کس ...
کالا به دزد سپردن ؛ نظیر دنبه به گرگ ( یا ) به گربه سپردن. ( امثال و حکم دهخدا ) . تمثل : یعنی که به دزد میسپارم کالا
شادبخت. [ ب َ ] ( ص مرکب ) خوش بخت. نیکبخت : از رفتن مهد شرف خزران شود مهد کنف بس شادبخت است آنطرف شادی شروان بادهم. خاقانی
شادیانه. فتح به نام تیمورشاه به نوازش درآوردند. ( تاریخ گلستانه ) . در ورود به قلعه ، شادیانه فتح نواختند. ( تاریخ گلستانه ) . || مژدگانی. ( آنندراج ...
شادی بار. ( نف مرکب ) نعت از شادی باریدن. شادی آور. مسرت انگیز : به باغ رفتم تا خود چه حال پیش آید که باد راحت پاش است و ابر شادی بار. عمادی ( از سن ...
شادروز. ( ص مرکب ) نیکروز. خوشبخت. کسی که روزش شاد است : یکی نامجوی و دگر شادروز مرا بخت بر گنبد افشاند گوز. فردوسی.
کردو. [ ک َ ] ( اِ ) شاخی را گویند که از درخت بریده شده باشد. ( آنندراج ) . شاخه بریده شده از درخت. ( ناظم الاطباء ) . کردوخاله ؛ در گیلکی شاخه دراز ...
کردو. [ ک َ ] ( اِ ) شاخی را گویند که از درخت بریده شده باشد. ( آنندراج ) . شاخه بریده شده از درخت. ( ناظم الاطباء ) . کردوخاله ؛ در گیلکی شاخه دراز ...
sex maniac
sex maniac
خوش پسر. [ خوَش ْ / خُش ْ پ ِ س َ ] ( اِ مرکب ) پسر خوشگل. امرد. پسر زیباروی. ساده : و در موضع سقاة هر خوش پسری ظریف منظری. . . کمر بر میان بسته. . . ...
خوش پسر. [ خوَش ْ / خُش ْ پ ِ س َ ] ( اِ مرکب ) پسر خوشگل. امرد. پسر زیباروی. ساده : و در موضع سقاة هر خوش پسری ظریف منظری. . . کمر بر میان بسته. . . ...
خوش پسر. [ خوَش ْ / خُش ْ پ ِ س َ ] ( اِ مرکب ) پسر خوشگل. امرد. پسر زیباروی. ساده : و در موضع سقاة هر خوش پسری ظریف منظری. . . کمر بر میان بسته. . . ...
خوش پسر. [ خوَش ْ / خُش ْ پ ِ س َ ] ( اِ مرکب ) پسر خوشگل. امرد. پسر زیباروی. ساده : و در موضع سقاة هر خوش پسری ظریف منظری. . . کمر بر میان بسته. . . ...
خوش پسر. [ خوَش ْ / خُش ْ پ ِ س َ ] ( اِ مرکب ) پسر خوشگل. امرد. پسر زیباروی. ساده : و در موضع سقاة هر خوش پسری ظریف منظری. . . کمر بر میان بسته. . . ...
خوش پوش
خوش طلعت. [ خوَش ْ / خُش ْ طَ ع َ ] ( ص مرکب ) خوش صورت. خوشگل. زیباروی. با طلعت نکو.
خوش طلعت. [ خوَش ْ / خُش ْ طَ ع َ ] ( ص مرکب ) خوش صورت. خوشگل. زیباروی. با طلعت نکو.
شیرین طبع. [ طَ ] ( ص مرکب ) خوش طبع و خوش خوی. ( ناظم الاطباء ) . نیک رفتار و خوش وضع و نیک کردار. ( آنندراج ) . رجوع به شیرین صفت شود.
خوش طلعت. [ خوَش ْ / خُش ْ طَ ع َ ] ( ص مرکب ) خوش صورت. خوشگل. زیباروی. با طلعت نکو.
جامک. [ م َ ] ( اِ مصغر ) مصغّر جام. جام خرد. جام کوچک. پیاله کوچک.
جامل. [ م ِ ] ( ع اِ ) ج ِ جمل. شتران. شتر گله با شتربان. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) . گله شتران با شتربانان و ارباب آن. شاعر گوید: لهم جامل ما یهدا ...
جامل. [ م ِ ] ( ع اِ ) ج ِ جمل. شتران. شتر گله با شتربان. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) . گله شتران با شتربانان و ارباب آن. شاعر گوید: لهم جامل ما یهدا ...
جامل. [ م ِ ] ( ع اِ ) ج ِ جمل. شتران. شتر گله با شتربان. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) . گله شتران با شتربانان و ارباب آن. شاعر گوید: لهم جامل ما یهدا ...
جام بر سرکشیدن. [ ب َ س َ ک َ / ک ِ دَ ] ( مص مرکب ) یا جام به سر کشیدن. کنایه از شراب خوردن بیکبار چنانکه از وی چیزی نماند. ( آنندراج ) : اگر تردامن ...
جام بر سرکشیدن. [ ب َ س َ ک َ / ک ِ دَ ] ( مص مرکب ) یا جام به سر کشیدن. کنایه از شراب خوردن بیکبار چنانکه از وی چیزی نماند. ( آنندراج ) : اگر تردامن ...
جام بر سرکشیدن. [ ب َ س َ ک َ / ک ِ دَ ] ( مص مرکب ) یا جام به سر کشیدن. کنایه از شراب خوردن بیکبار چنانکه از وی چیزی نماند. ( آنندراج ) : اگر تردامن ...
جام بر سرکشیدن. [ ب َ س َ ک َ / ک ِ دَ ] ( مص مرکب ) یا جام به سر کشیدن. کنایه از شراب خوردن بیکبار چنانکه از وی چیزی نماند. ( آنندراج ) : اگر تردامن ...
جام بر سرکشیدن. [ ب َ س َ ک َ / ک ِ دَ ] ( مص مرکب ) یا جام به سر کشیدن. کنایه از شراب خوردن بیکبار چنانکه از وی چیزی نماند. ( آنندراج ) : اگر تردامن ...
جام شهریاری. [ م ِ ش َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) قدح بزرگ شراب خوری را گویند. ( برهان ) . کنایه از قدح بزرگ که بدان شراب خورند. ( آنندراج ) : ز شهری ...
جام عالی. [ م ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از قدح بزرگ که بدان شراب خورند. ( آنندراج ) : فرنگی صفت جام عالی بده اگر میدهی پرتگالی بده. ملاطغرا ...
جام حیدری. [ م ِ ح َ / ح ِ دَ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) رطل گران. جام یک منی. جام ده منی : کیست نیاز من کند یک دو سه جام حیدری تا بنمایم ای صنم آینه ...
جام دار. ( نف مرکب ) مرکب از: جام ( پیاله ) و دار ( دارنده ) . یعنی ساقی. پیاله دهنده. || ( اِ ) کنایه از شرابخوار. ( آنندراج ) : به جامی که یک مست ر ...