پیشنهادهای امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٢,٤٦٦)
تسکین کردن . [ ت َ کی ک َ دَ ] ( مص مرکب ) آرام کردن و از حالت هیجان چیزی را انداختن . ( ناظم الاطباء ) : بزن نشتر ز چشم مست بر شریان تاک دل به این ش ...
نازک جگر. [ زُ ج ِ گ َ ] ( ص مرکب ) که جگری نازک و آزارپذیر دارد. که نازپرورده و حساس است و زودرنج : نازک جگران باغ رنجورشیرین نمکان تاک مخمور. نظامی ...
نازک جگر. [ زُ ج ِ گ َ ] ( ص مرکب ) که جگری نازک و آزارپذیر دارد. که نازپرورده و حساس است و زودرنج : نازک جگران باغ رنجورشیرین نمکان تاک مخمور. نظامی ...
تاکی مزاج . [ م ِ ] ( ص مرکب ) آنکه یا آنچه دارای مزاج تاک باشد. شراب مزاج . انگورمزاج : خلی نه آخر از خم تا کی مزاج چرخ کانجا مرا نخست قدم بر سر خم ...
گریه ٔ تاک . [ گ ِرْ ی َ / ی ِ ی ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آبی است که در موقع بریدن شاخ تاک فروریزد. || کنایه از شراب انگور. ( آنندراج ) : تو فکر ...
گریه ٔ تاک . [ گ ِرْ ی َ / ی ِ ی ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آبی است که در موقع بریدن شاخ تاک فروریزد. || کنایه از شراب انگور. ( آنندراج ) : تو فکر ...
هاشم
شاخ بیجاده . [ خ ِ دَ / دِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از شمع : باده پیش آرو پیش من بنشین شاخ بیجاده پیش من بنشان . قطران .
باده پرست . [ دَ / دِ پ َ رَ ] ( نف مرکب ) بسیار میخواره . ( ناظم الاطباء ) . کنایه از دائم الخمر. ( آنندراج ) . بسیار میخوار را گویند. می پرست . بند ...
باده پرست . [ دَ / دِ پ َ رَ ] ( نف مرکب ) بسیار میخواره . ( ناظم الاطباء ) . کنایه از دائم الخمر. ( آنندراج ) . بسیار میخوار را گویند. می پرست . بند ...
باده پرست . [ دَ / دِ پ َ رَ ] ( نف مرکب ) بسیار میخواره . ( ناظم الاطباء ) . کنایه از دائم الخمر. ( آنندراج ) . بسیار میخوار را گویند. می پرست . بند ...
باده ٔ ناهار. [ دَ / دِ ی ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از امر ناگوار، چه خوردن شراب در خلو معده مضر است . ملا شانی تکلو : سیر آمدند مدعیان از م ...
باده ٔ ناهار. [ دَ / دِ ی ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از امر ناگوار، چه خوردن شراب در خلو معده مضر است . ملا شانی تکلو : سیر آمدند مدعیان از م ...
باده ٔ ناهار. [ دَ / دِ ی ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از امر ناگوار، چه خوردن شراب در خلو معده مضر است . ملا شانی تکلو : سیر آمدند مدعیان از م ...
باده ٔ شفقی . [ دَ / دِ ی ِ ش َ ف َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) شراب سرخ برنگ شفق . میرزا صائب گوید : قسم بساقی کوثر که از شراب گذشتم ز باده ٔ شفقی هم ...
باده ٔ شفقی . [ دَ / دِ ی ِ ش َ ف َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) شراب سرخ برنگ شفق . میرزا صائب گوید : قسم بساقی کوثر که از شراب گذشتم ز باده ٔ شفقی هم ...
باده ٔ شبگیر. [ دَ / دِ ی ِ ش َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) بمعنی صبوحی . حافظ گوید : عاشقی را که چنین باده ٔ شبگیر دهندکافر عشق بود گر نبود باده پرس ...
خمار شکستن . [ خ ُ ش ِ ک َ ت َ ] ( مص مرکب ) از بین رفتن خماری . || خماری خود یا دیگری را از بین بردن . ( یادداشت بخط مؤلف ) .
خمار شکستن . [ خ ُ ش ِ ک َ ت َ ] ( مص مرکب ) از بین رفتن خماری . || خماری خود یا دیگری را از بین بردن . ( یادداشت بخط مؤلف ) .
در سفتن . [ دُ س ُ ت َ ] ( مص مرکب ) سوراخ کردن در. سنبیدن مروارید. || کنایه از سخن نغز گفتن . ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) : غزل گفتی و در سفتی بیا و خ ...
در سفتن . [ دُ س ُ ت َ ] ( مص مرکب ) سوراخ کردن در. سنبیدن مروارید. || کنایه از سخن نغز گفتن . ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) : غزل گفتی و در سفتی بیا و خ ...
خرده مینا. [ خ ُ دَ / دِ ] ( اِ مرکب ) خرده ٔ مینا. مینای شکسته و ریزه ریزه شده . ( برهان قاطع ) ( از آنندراج ) : موضعی خوش خرم و درختان درهم گفتی که ...
خرده مینا. [ خ ُ دَ / دِ ] ( اِ مرکب ) خرده ٔ مینا. مینای شکسته و ریزه ریزه شده . ( برهان قاطع ) ( از آنندراج ) : موضعی خوش خرم و درختان درهم گفتی که ...
خرده مینا. [ خ ُ دَ / دِ ] ( اِ مرکب ) خرده ٔ مینا. مینای شکسته و ریزه ریزه شده . ( برهان قاطع ) ( از آنندراج ) : موضعی خوش خرم و درختان درهم گفتی که ...
ثریا جاه
اختر ثریا. [ اَ ت َ رِ ث ُ رَی ْ یا ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از اشک خونین عاشقان باشد. ( آنندراج ) .
ثریا جاه
خبرت . [ خ ُ رَ ] ( ع اِمص ) آگاهی . ( یادداشت بخط مؤلف ) . || بصیرت در امری . ( یادداشت بخط مؤلف ) . || ( اِ ) کارشناس . ( یادداشت بخط مؤلف ) رجو ...
خبرت . [ خ ُ رَ ] ( ع اِمص ) آگاهی . ( یادداشت بخط مؤلف ) . || بصیرت در امری . ( یادداشت بخط مؤلف ) . || ( اِ ) کارشناس . ( یادداشت بخط مؤلف ) رجو ...
مخازی . [ م َ ] ( ع اِ ) رسوائیها و بی آبروئی ها و خواریها. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ) : پادشاه که از مقابح افعال کارداران و مخازی احوال ای ...
مخازی . [ م َ ] ( ع اِ ) رسوائیها و بی آبروئی ها و خواریها. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ) : پادشاه که از مقابح افعال کارداران و مخازی احوال ای ...
مخازی . [ م َ ] ( ع اِ ) رسوائیها و بی آبروئی ها و خواریها. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ) : پادشاه که از مقابح افعال کارداران و مخازی احوال ای ...
مخازی . [ م َ ] ( ع اِ ) رسوائیها و بی آبروئی ها و خواریها. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ) : پادشاه که از مقابح افعال کارداران و مخازی احوال ای ...
مخازی . [ م َ ] ( ع اِ ) رسوائیها و بی آبروئی ها و خواریها. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ) : پادشاه که از مقابح افعال کارداران و مخازی احوال ای ...
مخازی . [ م َ ] ( ع اِ ) رسوائیها و بی آبروئی ها و خواریها. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ) : پادشاه که از مقابح افعال کارداران و مخازی احوال ای ...
مخازی . [ م َ ] ( ع اِ ) رسوائیها و بی آبروئی ها و خواریها. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ) : پادشاه که از مقابح افعال کارداران و مخازی احوال ای ...
مخازی . [ م َ ] ( ع اِ ) رسوائیها و بی آبروئی ها و خواریها. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ) : پادشاه که از مقابح افعال کارداران و مخازی احوال ای ...
علی العمیا. [ ع َ لَل ْ ع َ ] ( ع ق مرکب ) کورانه . بدون بصیرت و بینایی . ( ناظم الاطباء ) . کورکورانه . بطور چشم بسته . نسنجیده . ازروی نادانی . ناس ...
علی العمیا. [ ع َ لَل ْ ع َ ] ( ع ق مرکب ) کورانه . بدون بصیرت و بینایی . ( ناظم الاطباء ) . کورکورانه . بطور چشم بسته . نسنجیده . ازروی نادانی . ناس ...
علی العمیا. [ ع َ لَل ْ ع َ ] ( ع ق مرکب ) کورانه . بدون بصیرت و بینایی . ( ناظم الاطباء ) . کورکورانه . بطور چشم بسته . نسنجیده . ازروی نادانی . ناس ...
علی العمیا. [ ع َ لَل ْ ع َ ] ( ع ق مرکب ) کورانه . بدون بصیرت و بینایی . ( ناظم الاطباء ) . کورکورانه . بطور چشم بسته . نسنجیده . ازروی نادانی . ناس ...
کوته قدر. [ ت َه ْ ق َ ] ( ص مرکب ) کم قدر. بی مقدار. بی ارج : کسان به چشم تو بی قیمتند و کوته قدرکه پیش اهل بصیرت بزرگ مقدارند. سعدی .
باریک بینش . [ ن ِ ] ( ص مرکب ) با بصیرت ، آنکه بینایی دقیق دارد : جوابش داد کای باریک بینش جهان جان و جان آفرینش . نظامی .
اعمی دل . [ اَ ما دِ ] ( ص مرکب ) کوردل . بی بصیرت : اهل دنیا زآن سبب اعمی دلندشارب شورابه ٔ آب وگلند. مولوی .
اعمی دل . [ اَ ما دِ ] ( ص مرکب ) کوردل . بی بصیرت : اهل دنیا زآن سبب اعمی دلندشارب شورابه ٔ آب وگلند. مولوی .
اخیار. [ اَخ ْ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ خیر. ( زمخشری ) . نیکان. ( دهار ) . برگزیدگان. نیکوتران : هرآینه صحبت اشرار موجب بدگمانی باشد در حق اخیار. ( کلیله ...
نقاوه
نقاوه
نقاوه
نقاوه