پیشنهاد‌های امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٣,٥٤٤)

from one's vision

on the spur of the moment

on the spur of the moment

on the spur of the moment

in the wake of something

in the wake of something

تخته بند، ( ) شدن لهجه و گویش تهرانی مریض زمین گیر و بستری، سینه پهلو، چایمان سخت

تخته نرد آبنوسی . [ ت َ ت َ / ت ِ ن َ دِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از فلک . ( انجمن آرا ) . فلک . ( فرهنگ رشیدی ) . فلک البروج . ( ناظم الاطبا ...

تخته قاپو کردن

تخته نرد آبنوسی . [ ت َ ت َ / ت ِ ن َ دِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از فلک . ( انجمن آرا ) . فلک . ( فرهنگ رشیدی ) . فلک البروج . ( ناظم الاطبا ...

تخته مرغ . [ ت َ ت َ / ت ِ م ُ ] ( اِ مرکب ) دارکوب . ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) .

تخته قاپو

تخته قاپو

تخته قاپو شده

تخته قاپو شده

تخته قاپو کردن. [ ت َ ت َ / ت ِ ک َدَ ] ( مص مرکب ) چادرنشینی را در مسکنی جای دادن و او را از بادیه گردی و جای بجای شدن به حضارت کشیدن.

تخته قاپو شده

تخته قاپو. [ ت َ ت َ / ت ِ ] ( ص مرکب )

یک تخت. [ ی َ / ی ِ ت َ ] ( اِ مرکب ) یک تخته. یک دست. ( یادداشت مؤلف ) : اما چون سوگند در میان است از جامه خانه های خاص برای تشریف و مباهات یک تخت ...

تخته تخته . [ ت َت َ ت َ ت َ / ت َ ت ِ ت َ ت ِ ] ( اِ مرکب ، ق مرکب ) قطعه قطعه . پارچه پارچه . ( ناظم الاطباء ) . لخت لخت : چو تخته سنگ بر آن خانه ت ...

تخته تخته . [ ت َت َ ت َ ت َ / ت َ ت ِ ت َ ت ِ ] ( اِ مرکب ، ق مرکب ) قطعه قطعه . پارچه پارچه . ( ناظم الاطباء ) . لخت لخت : چو تخته سنگ بر آن خانه ت ...

گران خسب. [ گ ِ خ ُ ] ( نف مرکب ) دیر بخواب رو. دیررونده به خواب : صبح گران خسب سبک خیز شد دشنه به دست از پی خونریز شد. نظامی.

گران خواری. [ گ ِ خوا / خا ] ( حامص مرکب ) پرخواری. ( آنندراج ) . بسیارنوشی : همچو خمار است درد توکه نگردد جز به گران خواری شراب شکسته. سیف اسفرنگ ( ...

گران خواری. [ گ ِ خوا / خا ] ( حامص مرکب ) پرخواری. ( آنندراج ) . بسیارنوشی : همچو خمار است درد توکه نگردد جز به گران خواری شراب شکسته. سیف اسفرنگ ( ...

گران خواری. [ گ ِ خوا / خا ] ( حامص مرکب ) پرخواری. ( آنندراج ) . بسیارنوشی : همچو خمار است درد توکه نگردد جز به گران خواری شراب شکسته. سیف اسفرنگ ( ...

گران خاطر. [ گ ِ طِ ] ( ص مرکب ) آزرده دل و رنجیده خاطر. ( آنندراج ) .

گران خوار. [ گ ِ خوا / خا ] ( نف مرکب ) مردم خورنده و بسیارخوارو شکم پرست. ( برهان ) . پرخور. سخت پرخور : آن سبک روح همچو روح برفت وین گران خوار همچو ...

گران خاطر. [ گ ِ طِ ] ( ص مرکب ) آزرده دل و رنجیده خاطر. ( آنندراج ) .

گران خوار. [ گ ِ خوا / خا ] ( نف مرکب ) مردم خورنده و بسیارخوارو شکم پرست. ( برهان ) . پرخور. سخت پرخور : آن سبک روح همچو روح برفت وین گران خوار همچو ...

گران خاطر. [ گ ِ طِ ] ( ص مرکب ) آزرده دل و رنجیده خاطر. ( آنندراج ) .

گران کردن سر. [ گ ِ ک َ دَ ن ِ س َ ] ( مص مرکب ) ترشروئی کردن. خشم آوردن. عتاب کردن : خداوند خرمن زیان میکند که بر خوشه چین سر گران میکند. سعدی.

گران کردن سر. [ گ ِ ک َ دَ ن ِ س َ ] ( مص مرکب ) ترشروئی کردن. خشم آوردن. عتاب کردن : خداوند خرمن زیان میکند که بر خوشه چین سر گران میکند. سعدی.

گران کردن سر. [ گ ِ ک َ دَ ن ِ س َ ] ( مص مرکب ) ترشروئی کردن. خشم آوردن. عتاب کردن : خداوند خرمن زیان میکند که بر خوشه چین سر گران میکند. سعدی.

گران کیسه. [ گ ِ س َ / س ِ ] ( ص مرکب ) کنایه از ممسک و بخیل. ( آنندراج ) .

زن گرانبار ؛ زنی که به زادن نزدیک باشد.

زن گرانبار ؛ زنی که به زادن نزدیک باشد.

گران شکم. [ گ ِ ش ِ ک َ ] ( ص مرکب ) بزرگ شکم. برآمده شکم. اَثَطّ. ( منتهی الارب ) .

گران دخل. [ گ ِ دَ ] ( ص مرکب ) پردرآمد. دارنده. پربهره : کیست که از بخشش تو نیست گران دخل کیست که از منت تو نیست گرانبار. فرخی.

گران دخل. [ گ ِ دَ ] ( ص مرکب ) پردرآمد. دارنده. پربهره : کیست که از بخشش تو نیست گران دخل کیست که از منت تو نیست گرانبار. فرخی.

گران دخل. [ گ ِ دَ ] ( ص مرکب ) پردرآمد. دارنده. پربهره : کیست که از بخشش تو نیست گران دخل کیست که از منت تو نیست گرانبار. فرخی.

گران دست. [ گ ِ دَ ] ( ص مرکب ) کنایه از کسی است که کارها را بسیار دیر و به تأنی و درنگ کند. ( برهان ) . کسی که کارها را بدیر کند و این مقابل سبک دس ...

گران رکاب شدن. [ گ ِ رِش ُ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از حمله بردن : گران شد رکاب و سبک شد عنان. فردوسی.

گران رکاب شدن. [ گ ِ رِش ُ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از حمله بردن : گران شد رکاب و سبک شد عنان. فردوسی.

گران رکاب. [ گ ِ رِ ] ( ص مرکب ) کسی را گویند که در روز جنگ به حمله خصم از جا نرود و ثابت قدم باشد و جای خود را نگاه دارد. ( برهان ) ( آنندراج ) ( غی ...

گران رکاب. [ گ ِ رِ ] ( ص مرکب ) کسی را گویند که در روز جنگ به حمله خصم از جا نرود و ثابت قدم باشد و جای خود را نگاه دارد. ( برهان ) ( آنندراج ) ( غی ...

گران زبانی

گران زبانی

گران زبانی

گران زبان. [ گ ِ زَ ] ( ص مرکب ) الکن. کسی که زبانش در سخن گفتن سنگین است و بسختی سخن ادا کند. طَبّاقاء. ( مهذب الاسماء ) . رجوع به طباقاء شود. که زب ...

گران سیر. [ گ ِ س َ / س ِ ] ( ص مرکب ) آنکه سیر او بدیر بود. ( آنندراج ) . کندرو. دیررو. آهسته رو : نقرس گرفته پای گران سیرش اصلع شده دماغ سبکسارش. ...