پیشنهاد‌های امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٣,٥٤٤)

نان گرم چرخ . [ ن ِ گ َ م ِ چ َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آفتاب . ( برهان قاطع ) ( آنندراج ) .

چشمه ٔ گرم . [ چ َ / چ ِ م َ / م ِ ی ِ گ َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آفتاب عالمتاب است . ( برهان ) . آفتاب . ( ناظم الاطباء ) . مرادف چشمه ...

گرم شهوت . [ گ َش َهَْ وَ ] ( ص مرکب ) شهوت پرست . پرشهوت : گفتن افسانه های مهرانگیزکه کند گرم شهوتان را تیز. نظامی .

تند رفتن

گرم شهوت . [ گ َش َهَْ وَ ] ( ص مرکب ) شهوت پرست . پرشهوت : گفتن افسانه های مهرانگیزکه کند گرم شهوتان را تیز. نظامی .

گرم رفتن . [ گ َ رَ ت َ ] ( مص مرکب ) تند رفتن . سریع رفتن : برفت گرم و به دستور گفت کز پی من تو لشکر و بنه را رهنمای باش و بیار. فرخی .

گرم راندن . [ گ َ دَ ] ( مص مرکب ) تند راندن . سریع رفتن : رهی به پیش خود اندرگرفت و گرم براندبه زیر رایت منصور لشکری جرار. فرخی .

گرم رفتن . [ گ َ رَ ت َ ] ( مص مرکب ) تند رفتن . سریع رفتن : برفت گرم و به دستور گفت کز پی من تو لشکر و بنه را رهنمای باش و بیار. فرخی .

گرم درآمدن . [ گ َ دَ م َ دَ ] ( مص مرکب ) سخت مقاومت کردن . دلیری کردن . پایداری سخت : جنگ سخت آنجای بود. . . آن ملاعین گرم درآمدند خاصه در مقابله ٔ ...

گرم درآمدن . [ گ َ دَ م َ دَ ] ( مص مرکب ) سخت مقاومت کردن . دلیری کردن . پایداری سخت : جنگ سخت آنجای بود. . . آن ملاعین گرم درآمدند خاصه در مقابله ٔ ...

گرم درآمدن . [ گ َ دَ م َ دَ ] ( مص مرکب ) سخت مقاومت کردن . دلیری کردن . پایداری سخت : جنگ سخت آنجای بود. . . آن ملاعین گرم درآمدند خاصه در مقابله ٔ ...

گرم درآمدن . [ گ َ دَ م َ دَ ] ( مص مرکب ) سخت مقاومت کردن . دلیری کردن . پایداری سخت : جنگ سخت آنجای بود. . . آن ملاعین گرم درآمدند خاصه در مقابله ٔ ...

تلاتوف . [ ت َ ] ( اِ ) شور و غوغا. ( برهان ) ( فرهنگ جهانگیری ) ( فرهنگ رشیدی ) . شور و غوغا و بر هم خوردگی و آشفتگی . ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) : ب ...

تلاتوف . [ ت َ ] ( اِ ) شور و غوغا. ( برهان ) ( فرهنگ جهانگیری ) ( فرهنگ رشیدی ) . شور و غوغا و بر هم خوردگی و آشفتگی . ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) : ب ...

بی زوالی . [ زَ ] ( حامص مرکب ) حالت بی زوال . جاودانگی . خلود : اختر عشق را بطالع من صفت بی زوالی افتاده ست . خاقانی .

بی زوالی . [ زَ ] ( حامص مرکب ) حالت بی زوال . جاودانگی . خلود : اختر عشق را بطالع من صفت بی زوالی افتاده ست . خاقانی .

اختر شب گرد. [ اَ ت َ رِ ش َ گ َ ] ( اِخ ) ماه : تکیه بر اختر شبگرد مکن کاین عیارتاج کاووس ببرد و کمر کیخسرو. حافظ.

اخترشمردن . [ اَ ت َ ش ِ / ش ُ م َ / م ُ دَ ] ( مص مرکب ) بشب بیدار ماندن . بیخواب ماندن در شب . شب بیداری . ( مؤید الفضلاء ) ( برهان قاطع ) . و رجو ...

اخترشمردن . [ اَ ت َ ش ِ / ش ُ م َ / م ُ دَ ] ( مص مرکب ) بشب بیدار ماندن . بیخواب ماندن در شب . شب بیداری . ( مؤید الفضلاء ) ( برهان قاطع ) . و رجو ...

اخترشمردن . [ اَ ت َ ش ِ / ش ُ م َ / م ُ دَ ] ( مص مرکب ) بشب بیدار ماندن . بیخواب ماندن در شب . شب بیداری . ( مؤید الفضلاء ) ( برهان قاطع ) . و رجو ...

به اختر. [ ب ِه ْ اَ ت َ ] ( ص مرکب ) نیک اختر. نیک بخت . سعادتمند. خوش بخت : به اختر کس آنرا که دخترْش نیست چو دختر بود روشن اخترْش نیست . فردوسی

اختر شناخت

اختر شناخت

اخترشمار. [ اَ ت َ ش ُ ] ( نف مرکب ) منجم.

قَشَنگ و مَلَنگ لهجه و گویش تهرانی خوب

خوب و بد کردن . [ ب ُ ب َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) گزیدن . به گزینی کردن . انتخاب کردن . اختیار. اجتباء. گزیدن خوبها و رد کردن بدها. غث و سمین کردن . جید ...

خوب خصالی

خوب خصال . [ خو خ ِ] ( ص مرکب ) خوش طینت . خوش خصال . خوش اخلاق : مر ترا بس نبود آنچه صفات تو کنم واصف تست مدیح ملک خوب خصال . فرخی . مطربان طرب ...

خوب پیکر. [ پ َ / پ ِ ک َ ] ( ص مرکب ) خوب اندام . خوش بدن . متناسب القامة : یکی خوب پیکر کنیزک خرید. سعدی .

خوب لشکر. [ ل َ ک َ ] ( اِ مرکب ) لشکر مجهز. لشکر خوب . لشکر آزموده . لشکر کاربر. لشکر فتح کننده : سپاه پراکنده بازآوریم یکی خوب لشکر فرازآوریم . دقی ...

غالیه بار. [ ی َ / ی ِ ] ( نف مرکب ) به معنی غالیابار است که کنایه از بوی خوش دهنده باشد. ( برهان ) ( آنندراج ) . غالیه بخش : مگر که غالیه میمالی اند ...

غالیه بار. [ ی َ / ی ِ ] ( نف مرکب ) به معنی غالیابار است که کنایه از بوی خوش دهنده باشد. ( برهان ) ( آنندراج ) . غالیه بخش : مگر که غالیه میمالی اند ...

باد و برف آوردن . [ دُ ب َ وَ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از امر محال انجام دادن : همه کارهای شگرف آوردچو خشم آورد باد و برف آورد. فردوسی .

برف باریدن بر سر ( پر زاغ ) ؛ کنایه از سپید شدن موی . پیر شدن : مرا برف بارید بر پرّ زاغ نشاید چو بلبل تماشای باغ . سعدی .

برف باریدن بر سر ( پر زاغ ) ؛ کنایه از سپید شدن موی . پیر شدن : مرا برف بارید بر پرّ زاغ نشاید چو بلبل تماشای باغ . سعدی .

برف باریدن بر سر ( پر زاغ ) ؛ کنایه از سپید شدن موی . پیر شدن : مرا برف بارید بر پرّ زاغ نشاید چو بلبل تماشای باغ . سعدی .

برف باریدن بر سر ( پر زاغ ) ؛ کنایه از سپید شدن موی . پیر شدن : مرا برف بارید بر پرّ زاغ نشاید چو بلبل تماشای باغ . سعدی .

پنجه بر روی کسی زدن . [ پ َ ج َ / ج ِ ب َ ی ِ ک َ زَ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از روسیاه کردن باشد. ( برهان قاطع ) . || به روی کسی ایستادن و یک و دو کرد ...

پنجه افشردن . [ پ َ ج َ / ج ِ اَ ش ُ دَ ] ( مص مرکب ) پنجه بردن و پنجه پیچیدن و پنجه تافتن و پنجه تابیدن ، کنایه از غالب آمدن بر حریف باشد. ( آنندراج ...

پنجه افشردن . [ پ َ ج َ / ج ِ اَ ش ُ دَ ] ( مص مرکب ) پنجه بردن و پنجه پیچیدن و پنجه تافتن و پنجه تابیدن ، کنایه از غالب آمدن بر حریف باشد. ( آنندراج ...

پنجه افشردن . [ پ َ ج َ / ج ِ اَ ش ُ دَ ] ( مص مرکب ) پنجه بردن و پنجه پیچیدن و پنجه تافتن و پنجه تابیدن ، کنایه از غالب آمدن بر حریف باشد. ( آنندراج ...

پنجه کردن. [ پ َ ج َ / ج ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) ستیزه کردن. نبرد کردن. نزاع کردن : هر که با پولاد بازو پنجه کرد ساعد سیمین خود را رنجه کرد. سعدی ( گ ...

آتشین پنجه

سخت پنجه . [س َ پ َ ج َ / ج ِ ] ( ص مرکب ) قوی پنجه . || مجازاً، کنایه از ممسک و بخیل . ( آنندراج ) : از سخت پنجه زر نستاند مگر عوان یک تن تواند آنکه ...

روشن کتاب . [ رَ / رُو ش َ ک ِ ] ( اِخ ) کنایه از قرآن مجید است . ( از آنندراج ) . کتاب مبین . و رجوع به روشن نامه شود.

روشن کتاب . [ رَ / رُو ش َ ک ِ ] ( اِخ ) کنایه از قرآن مجید است . ( از آنندراج ) . کتاب مبین . و رجوع به روشن نامه شود.

روشن بیانی . [ رَ /رُو ش َ ب َ ] ( حامص مرکب ) روشن بودن بیان و فصاحت .

روشن بیان . [ رَ / رُو ش َ ب َ ] ( ص مرکب ) آنکه بیان او روشن است . فصیح .

چراغ اوّل لهجه و گویش تهرانی دشت اول

چراغ اوّل لهجه و گویش تهرانی دشت اول