پیشنهاد‌های علی باقری (٣٨,٩٩٧)

کوچه دادن مردم یا سپاه ؛ در دو صف قرار گرفتن گذشتن سواری یا کسی را

کمک دادن ؛ کمک کردن.

کفاف دادن ؛ بسنده بودن : کفاف کی دهد این باده ها بمستی ما؟

کسره دادن ؛ زیر دادن.

کِش دادن شاه شطرنج را ؛ با یکی از مهره های شطرنج بشاه شطرنج حمله کردن.

کش دادن مطلب یا چیزی را ؛ بدرازا کشانیدن.

کام دادن کسی را ؛ برآوردن کام او.

غلت دادن چیزی را ؛ غلطانیدن.

ضمه دادن ؛ پیش دادن.

علیق دادن ؛ خوراک دادن ستور را.

صداع دادن ؛ دردسر دادن.

شکاف دادن ؛ شکافتن. دوپاره ساختن.

شل دادن ؛ سست کردن چنانکه عنان اسب را.

شل دادن کاری را ؛ جدی تعقیب نکردن کاری را موقتاً.

شاخ وبرگ دادن درختی ؛ شاخ و برگ برآوردن آن.

شاخ و برگ دادن مطلبی ؛ شرح بسیار افزودن بر آن. تطویل دادن آن.

سر دادن و سیر ندادن ؛ از چیز اندک نگذشتن با استقبال و تقبل خطر عظیم.

سرما دادن ؛ در معرض سرما گذاردن.

سر دادن گریه ؛ ناگهان گریستن آغاز کردن.

سر دادن گریه ؛ ناگهان گریستن آغاز کردن.

سر به پای کسی دادن ؛ سرنهادن بپای او : هیچ بیدردی نمییابم سوای خویشتن می نهم چون بید مجنون سر بپای خویشتن. صائب ( از آنندراج ) .

زبان دادن ؛ قول دادن. وعده دادن : زبان داد سیندخت را نامجوی که رودابه را بد نیارد بروی. فردوسی.

روشنی دادن ؛ منور ساختن.

ریش دادن ؛ ضمانت دادن.

روائی دادن یا ندادن دل ؛ راه دادن یا ندادن دل.

رو دادن بکسی ؛ او را بخود گستاخ کردن.

روشنائی دادن ؛ روشنی بخشیدن. نورانی ساختن : ای مایه خوبی و نیک رایی روزم ندهد بی تو روشنایی. رودکی.

راه دادن دل ؛ برات شدن بدل.

راه دادن استخاره ؛ خوب آمدن استخاره.

دم بتله دادن ؛ گیر افتادن : دم بتله نمیدهد، جان از مهلکه بیرون میکشد. سخت محتاط است.

دل دادن کسی را ؛ او را تشجیع کردن.

دست ندادن ؛ تسلیم نشدن : همه نیروی خویش چون پیل مست بدیدی و کس را ندادی تو دست. فردوسی.

دست بدست دادن ؛ معاضدت. مظاهرت. تأیید. مدد کردن.

دستگاه دادن ؛ قدرت و توانائی دادن. مسلط ساختن : که او داد بر نیک و بد دستگاه ستایش مر او را که بنمود راه. فردوسی.

دادسخن دادن ؛ ببهترین وجهی گفتن.

خواب خرگوش دادن ؛ غافل کردن.

خاتمه دادن به امری ؛ انجام دادن آن. باتمام رساندن آن.

چاک دادن ؛ دریدن.

چرخ دادن در دیگ ؛ چیزی را در دیگ کردن و بر آتش نهادن و گردانیدن برای نیم سرخ شدن.

جوش و جلا دادن ؛ آزار کردن. آشفته ساختن.

جیره دادن ؛ بیستگانی دادن. مقرری و اجری دادن.

جلو دادن به کسی ؛ او را بکارهاتسلط دادن. تشجیع کردن. براختیار او افزودن.

جان دادن برای چیزی ؛ برای آن نهایت مناسب بودن. نیک زیبنده بودن برای آن : این تیرها برای سقف جان میدهد. نیک درخور و مناسب آن است.

تو دادن ؛ فروبردن. بلعیدن. اوباریدن.

توسعه دادن ؛ بسط دادن. وسعت دادن.

تن بکار دادن یا ندادن ؛ از زیرکار فرار نکردن ، یا کردن.

ترجیح دادن بر ؛ برتر شمردن از.

تاراج دادن ؛ گذاردن که غارت کنند. رها کردن که لاش کنند : همه گنج او را بتاراج داد بلشکرکشی بدره و تاج داد. فردوسی.

پیش دادن درسی ؛ بر استاد خواندن درس روان کرده را.

پشتی دادن ؛ تکیه دادن.