پیشنهاد‌های علی باقری (٣٨,٩٠٥)

بکسل کردن: [عامیانه، اصطلاح] چیزی را به دنبال خود کشیدن و بردن.

بکُش بکُش : [عامیانه، اصطلاح]دعوا و مرافعه جمعی تا حد کشتن.

بفهمی نفهمی: [عامیانه، اصطلاح] مختصر، کم، نامحسوس، تااندازه ای.

بفرما : [عامیانه، اصطلاح]زدن تعارف کردن .

بغلی : [عامیانه، اصطلاح]چیز کوچکی که در بغل جا بگیرد، بطری کوچک .

بغل دست : [عامیانه، اصطلاح]کنار دست، پهلوی دست.

بغل زدن: [عامیانه، اصطلاح] زیر بازو گرفتن.

بغل پر کن: [عامیانه، اصطلاح] دختر یا زن چاق.

بغل خوابی کردن: [عامیانه، اصطلاح] نزدیکی کردن.

بغض کسی ترکیدن : [عامیانه، کنایه ]از حالت گرفتگی و تاثر به گریه افتادن.

بغ کردن: [عامیانه، اصطلاح] چهره درهم کشیدن، ترشرو شدن.

بغض کردن : [عامیانه، اصطلاح]متاثر و غمگین شدن و به خود فرو رفتن.

بغداد کسی را آباد کردن: [عامیانه، کنایه ] شکم گرسنه ی کسی را سیر کردن.

بغداد آباد : [عامیانه، اصطلاح]شکم سیر.

بغداد خراب: [عامیانه، اصطلاح] شکم گرسنه.

بشور و بپوش: [عامیانه، کنایه ] جامه ای که پس از شسته شدن نیازمند اتو شدن نیست.

بسم الله: [عامیانه، اصطلاح] جمله ای که هنگام آغاز به کاری و یا به هنگام تعجب و حیرت می گویند، بفرمائید ! این گوی و این میدان.

بسلامت : [عامیانه، اصطلاح]همراه با تندرستی، تندرست، در پاسخ به خداحافظی گفته می شود.

بسلامتی : [عامیانه، اصطلاح]سلامتی دادن، هنگام نوشیدن شراب به یکدیگر می گویند.

بستن خود به کسی: [عامیانه، کنایه ] خود را به کسی منتسب کردن ( نسبت دادن ) .

بستن دست کسی: [عامیانه، کنایه ] از پشت در انجام کاری از کسی پیش بودن ( بهتر بودن ) .

بستن به ریش کسی: [عامیانه، کنایه ] زنی را به مردی انداختن، با فریب کسی را به کاری واداشتن.

بستن به ناف کسی: [عامیانه، کنایه ] به کسی خوراندن، به کسی نسبت دادن.

بستن کسی به دم خود : [عامیانه، کنایه ]همیشه کسی را همراه داشتن ( با خود بردن ) .

بستری : [عامیانه، اصطلاح]خوابیده در بستر، بیمار.

بست زدن: [عامیانه، اصطلاح] کشیدن یک بست تریاک.

بست نشستن : [عامیانه، اصطلاح]پناه بردن به بست برای در امان ماندن از تعرض.

بست: [عامیانه، اصطلاح] محلی در جاهای مقدس یا دیگر که شخص در آنجا از تعرض در امان می ماند، تکه ی کوچکی از تریاک.

بساط در آوردن : [عامیانه، کنایه ]الم شنگه راه انداختن، رسوایی به بار آوردن.

بساط : [عامیانه، کنایه ]جایی در کنار خیابان که دستفروشان کالاهای خود را عرضه می کنند.

بساز و بفروش : [عامیانه، کنایه ]ساختن خانه ی بدون استحکام به قصد فروش .

راغب در مفردات خود می گوید: لفظ ( حکم ) در اصل به معنای منع به منظور اصلاح است ، و به همین جهت لگام حیوان را ( حکمة الدابة ) - به فتح حأ و کاف - نامی ...

راغب گفته است کلمه ( بسل ) هم به معنای ضمیمه کردن چیزی است به چیز دیگر، و هم به معنای منع است ، و از همین جهت که متضمن معنای ضمیمه کردن است به طور اس ...

( مستبسل ) به معنای کسی است که تن به قضا داده و از نظر اینکه می داند راه خلاصی ندارد تسلیم شده است . این کلمه از ماده ی بسل می باشد . کلمه ( بسل ) هم ...

راغب در مفردات خود می گوید: کلمه بعث در اصل لغت به معنای برانگیختن و چیزی را به طرفی سوق دادن است ، مثلا گفته می شود: ( بعثته فانبعث - برانگیختم فلان ...

راغب می گوید: ( ابلاس ) به معنای اندوهی است که از شدت گرفتاری به دل روی می آورد - تا آنجا که می گوید - و چون مبلس و اندوهگین بیشتر اوقات خاموش و از ف ...

( طائر ) هر حیوانی را گویند که با دو بال خود، در فضا شناوری کند، و جمع آن ( طیر ) است .

در مجمع البیان می گوید: هر چیزی را که ناگهانی پیش آید ( بغت ) گویند، مثلا گفته می شود: ( بغتة الامر فلان امر ناگهانی برای او پیش آمد ) . و به همین مع ...

کلمه ( مدرار ) در آیه ( و ارسلنا السمأ علیهم مدرارا ) و آیه ( یرسل السمأ علیکم مدرارا ) در اصل در ( بفتح دال ) و دره ( بکسر ) بوده که به معنای شیر اس ...

کلمه ( تمترون ) از ( مریة ) به معنای شک و تردید است .

بزن و برو: [عامیانه، اصطلاح] کسی که در کار، دقت و دلسوزی ندارد.

بزن و بکوب: [عامیانه، کنایه ] ساز و آواز و رقص، مجلس بزم.

بزن و برقص: [عامیانه، اصطلاح] پایکوبی، ساز و آواز، رقص و آواز.

بزن بهادر: [عامیانه، اصطلاح] اهل دعوا و مرافعه، قلچماق، پر زور .

بزن قدش: [عامیانه، اصطلاح] دعوت به دست دادن برای نشان دادن توافق و همدلی .

بزمجه: [عامیانه، اصطلاح] سوسمار، درحالت دشنام به کودکان می گویند.

بز رقصاندن: [عامیانه، اصطلاح] هر دم بهانه ی تازه ای آوردن.

بز بگیر: [عامیانه، اصطلاح] کسی که همیشه به دنبال جنس ارزان یا معاملات پر سود است.

بز بیاری : [عامیانه، اصطلاح]بد شانسی، بد بیاری.

بز خر: [عامیانه، اصطلاح] کسی که به قصد ارزان خریدن چیزی توی سر جنس می زند.