پیشنهاد‌های علی باقری (٢٩,٨٨٣)

برادران طریقت: آنان که راه و روش فکری و عقیدتی یکسان دارند. ( ( برادران طریقت، نصیحتم مکنید که توبه در ره عشق آبگینه و سنگ است ) ) ( گزیده غزلیا ...

آدمی صورت: آنکه از جهت چهره و صورت آدمی است. ( ( آدمی صورت اگر دفع کند شهوت نفس آدمی خوی شود ورنه همان جانور است ) ) ( گزیده غزلیات سعدی، حسن ان ...

نفس پرستی: به هوا و هوس و خواهش نفس پرداختن، تمایلات جسمی و مادی را دنبال کردن ( ( هرکسی را نتوان گفت که صاحب نظر است عشق بازی دگر و نفس پرستی دیگر ...

فُقاع: ( مخفّف فُقّاع معرب فوگان ) دکتر حسن انوری در مورد "فقاع " می نویسد: ( ( شرابی که از جو مویز و مانند آنها تهیه می شده است. فقاع از مشروب های ...

بَر بار: چیده نشده، میوه بربار: میوه ای که هنوز بر درخت است و چیده نشده. ( ( بسیار توقف نکند میوه ی بر بار چون عام بدانست که شیرین و رسیده است ) ) ...

کمان مهره: دکتر حسن انوری در مورد " کمان مهره" می نویسد: ( ( کمانی که با آن مهره می انداخته اند، کمان گروهه، کمان مهر ه را برای شکار پرندگان به کار م ...

فرهاد: دکتر حسن انوری در مورد " فرهاد" می نویسد: ( ( فرهاد سنگ تراشی معاصر خسرو پرویز ساسانی ( ۶۲۸ - ۵۹۱ م ) که داستان عشق او و "شیرین" معروف است. شی ...

پای در سنگ آمدن :گرفتار حادثه و دردسر شدن در بیت زیر منظور گرفتار حاثه ی عشق شدن منظور است. ( ( ای عاقل اگر پای به سنگیت برآید فرهاد بدانی که چرا ...

هوس باختن:عشق بازی ( ( همه کس عیب هوس باختن ما بکنند مگر آن کس به قید هوسی افتاده است ) ) ( گزیده غزلیات سعدی، حسن انوری، انتشارات علمی، چ اول، ۱ ...

مرغان چمن:بلبلان ( ( خبر ما برسانید به مرغان چمن که هم آواز شما در قفسی افتاده است ) ) ( گزیده غزلیات سعدی، حسن انوری، انتشارات علمی، چ اول، ۱۳۶۹ ...

بار از خر کسی افتادن: کنایه از گرفتار، درمانده، بیچاره شدن. اتفاقم به سر کوی کسی افتاده است که خر و بار در آن کوی بسی افتاده است

عنبر فشان: دکتر حسن انوری در مورد "عنبر فشان " می نویسد: ( ( فشاننده و پرا کننده ی عنبر؛ پرا کننده بوی خوش. عنبر ماده ای است خوشبو که از معده یا روده ...

انفاس صبحدم: نسیم ملایم و خوش سحرگاه ( ( این باد روح پرور از انفاس صبحدم گویی مگر ز طُرّه ی عنبر فشان توست ) ) ( گزیده غزلیات سعدی، حسن انوری، ان ...

چشمه حیوان:آب حیات، آب حیوان دکتر حسن انوری در مورد "چشمه ی حیوان " می نویسد: ( ( طبق روایات چشمه ای است در جای تاریک به نام "ظلمات"، هرکس از آب آن چ ...

دکتر کزازی در نوشته های خود واژه " بهانگی نیک" را به جای واژه ی " حسن التّعلیل" به کار برده است.

بهانگی نیک: دکتر کزازی در نوشته های خود واژه " بهانگی نیک" را به جای واژه ی " حسن التّعلیل" به کار برده است.

دکتر کزازی در نوشته های خود واژه " بَوَنْده مرد" را به جای واژه ی " انسان کامل" به کار برده است.

دکتر کزازی در نوشته های خود واژه " بَوَنْده مرد" را به جای واژه ی " انسان کامل" به کار برده است.

دکتر کزازی در نوشته های خود واژه " بَوَنْده" را به جای واژه ی " کامل" به کار برده است.

دکتر کزازی در نوشته های خود واژه " بَوَنْده" را به جای واژه ی " کامل" به کار برده است.

دکتر کزازی در نوشته های خود واژه " بَوَنْدگی" را به جای واژه ی " کمال " به کار برده است.

دکتر کزازی در نوشته های خود واژه " بَوَنْدگی" را به جای واژه ی " کمال " به کار برده است.

دکتر کزازی در نوشته های خود واژه " بودنی بی گمان" را به جای واژه ی " مستقبل محقّق الوقوع " به کار برده است.

دکتر کزازی در نوشته های خود واژه " بودنی بی گمان" را به جای واژه ی " مستقبل محقّق الوقوع " به کار برده است.

دکتر کزازی در نوشته های خود واژه " بُن و بر"ْرا به جای واژه ی " علت و معلول " به کار برده است.

دکتر کزازی در نوشته های خود واژه " بُن و بر"ْرا به جای واژه ی " علت و معلول " به کار برده است.

دکتر کزازی در نوشته های خود واژه " بُنْسری"ْرا به جای واژه ی " ردّالعجز علی الصّدر " به کار برده است.

دکتر کزازی در نوشته های خود واژه " بُنْسری"ْرا به جای واژه ی " ردّالعجز علی الصّدر " به کار برده است.

بساورْد: دکتر کزازی در نوشته های خود واژه " بساورد" را به جای واژه ی " تکمیل ( در دانش معانی ) " به کار برده است.

دکتر کزازی در نوشته های خود واژه " بساورد" را به جای واژه ی " تکمیل ( در دانش معانی ) " به کار برده است.

دکتر کزازی در نوشته های خود واژه " برکامه" را به جای واژه ی " علی رغم " به کار برده است.

دکتر کزازی در نوشته های خود واژه " برکامه" را به جای واژه ی " علی رغم " به کار برده است.

دکتر کزازی در نوشته های خود واژه " برافزون" را به جای واژه ی " زاید " به کار برده است.

دکتر کزازی در نوشته های خود واژه " برافزون" را به جای واژه ی " زاید " به کار برده است.

دکتر کزازی در نوشته های خود واژه " باشگونه" را به جای واژه ی " مقلوب " به کار برده است.

دکتر کزازی در نوشته های خود واژه " باشگونه" را به جای واژه ی " مقلوب " به کار برده است.

دکتر کزازی در نوشته های خود واژه " باشگونگی" را به جای واژه ی " قلب " به کار برده است.

دکتر کزازی در نوشته های خود واژه " باشگونگی" را به جای واژه ی " قلب " به کار برده است.

دکتر کزازی در نوشته های خود واژه " بازگیرانه" را به جای واژه ی " سلبی " به کار برده است.

باز گیرانه: دکتر کزازی در نوشته های خود واژه " بازگیرانه" را به جای واژه ی " سلبی " به کار برده است.

دکتر کزازی در نوشته های خود واژه " بازداشت" را به جای واژه ی " نهی ( در دانش معانی ) " به کار برده است.

دکتر کزازی در نوشته های خود واژه " بازداشت" را به جای واژه ی " نهی ( در دانش معانی ) " به کار برده است.

دکتر کزازی در نوشته های خود واژه " بازخوانی هنری" را به جای واژه ی " اسناد مجازی" به کار برده است.

بازخوانی هنری: دکتر کزازی در نوشته های خود واژه " بازخوانی هنری" را به جای واژه ی " اسناد مجازی" به کار برده است.

دکتر کزازی در نوشته های خود واژه " بازخوانی" را به جای واژه ی " نسبت، اسناد" به کار برده است.

دکتر کزازی در نوشته های خود واژه " بازخوانی" را به جای واژه ی " نسبت، اسناد" به کار برده است.

دکتر کزازی در نوشته های خود واژه " بازخوانی" را به جای واژه ی " نسبت، اسناد" به کار برده است.

دکتر کزازی در نوشته های خود واژه " افزوده" را به جای واژه ی " مضاف" به کار برده است.

دکتر کزازی در نوشته های خود واژه " افزوده" را به جای واژه ی " مضاف" به کار برده است.

دکتر کزازی در نوشته های خود واژه " استعاره ی پیر استه" را به جای واژه ی " استعاره ی مجرّده" به کار برده است.