[ویکی فقه] منتهی الأصول (کتاب). «منتهی الاصول»، تالیف آیت الله،سید میرزا حسن موسوی بجنوردی از علمای بزرگ و از چهره های درخشان فقهای شیعه در حوزه علمیه نجف اشرف (۱۳۱۶- ۱۳۹۵ ق)؛ حاوی یک دوره عالی اصول فقه است.
کتاب، در دو جلد به نگارش درآمده است؛ که جلد اول آن، دارای یک مقدمه و شش مقصد و جلد دوم، مشتمل بر سه مبحث و یک خاتمه و بحثی در اجتهاد و تقلید می باشد. مؤلف، در آغاز کتاب، مباحثی در باره مرتبه علم اصول، تعریف و موضوع علم اصول آورده است. در مقدمه کتاب، مباحثی در باره وضع و دلالت الفاظ، معانی حرفی، علائم حقیقت و مجاز، حقیقت شرعی، صحیح و اعم، استعمال لفظ در اکثر از معنا و مشتق آورده است. جلد اول کتاب، در مباحث الفاظ است و شامل مباحث اوامر، نواهی، مفاهیم، عام و خاص، مطلق و مقید و مجمل و مبین می باشد. جلد دوم، شامل مباحث قطع، ظن، خبر واحد، برائت، اشتغال، استصحاب، تعادل و تراجیح و اجتهاد و تقلید است.
کتاب، در دو جلد به نگارش درآمده است؛ که جلد اول آن، دارای یک مقدمه و شش مقصد و جلد دوم، مشتمل بر سه مبحث و یک خاتمه و بحثی در اجتهاد و تقلید می باشد. مؤلف، در آغاز کتاب، مباحثی در باره مرتبه علم اصول، تعریف و موضوع علم اصول آورده است. در مقدمه کتاب، مباحثی در باره وضع و دلالت الفاظ، معانی حرفی، علائم حقیقت و مجاز، حقیقت شرعی، صحیح و اعم، استعمال لفظ در اکثر از معنا و مشتق آورده است. جلد اول کتاب، در مباحث الفاظ است و شامل مباحث اوامر، نواهی، مفاهیم، عام و خاص، مطلق و مقید و مجمل و مبین می باشد. جلد دوم، شامل مباحث قطع، ظن، خبر واحد، برائت، اشتغال، استصحاب، تعادل و تراجیح و اجتهاد و تقلید است.
[ویکی فقه] مؤلّف:آیت الله سید میرزا حسن موسوی بجنوردی (م ۱۳۹۵ هـ . ق)
این کتاب یک دوره کامل علم اصول بوده و به مباحث گوناگون این علم پرداخته است. مؤلّف علاوه بر طرح دیدگاههای دو استاد بزرگوار خود به طرح و ارائه دیدگاههای اصولی خود نیز پرداخته است.کتاب حاضر از بهترین کتابهائی است که در علم اصول نگاشته شده و به شرح و توضیح مباحث گوناگون علم اصول پرداخته است و یکی از منابع مهم جهت مراجعه طلاب و اساتید درسهای خارج اصول به شمار می رود. جلد اوّل این کتاب در مباحث الفاظ و جلد دوّم شامل مباحث قطع و ظن، خبر واحد، برائت، اشتغال، استصحاب، تعادل و تراجیح و اجتهاد و تقلید می باشد.
وضعیت نشر
این کتاب در دو جلد به زبان عربی از طرف انتشارات بصیرتی به چاپ رسیده است.
منبع
سایت اندیشه قم
...
این کتاب یک دوره کامل علم اصول بوده و به مباحث گوناگون این علم پرداخته است. مؤلّف علاوه بر طرح دیدگاههای دو استاد بزرگوار خود به طرح و ارائه دیدگاههای اصولی خود نیز پرداخته است.کتاب حاضر از بهترین کتابهائی است که در علم اصول نگاشته شده و به شرح و توضیح مباحث گوناگون علم اصول پرداخته است و یکی از منابع مهم جهت مراجعه طلاب و اساتید درسهای خارج اصول به شمار می رود. جلد اوّل این کتاب در مباحث الفاظ و جلد دوّم شامل مباحث قطع و ظن، خبر واحد، برائت، اشتغال، استصحاب، تعادل و تراجیح و اجتهاد و تقلید می باشد.
وضعیت نشر
این کتاب در دو جلد به زبان عربی از طرف انتشارات بصیرتی به چاپ رسیده است.
منبع
سایت اندیشه قم
...
wikifeqh: منتهی_الاصول
[ویکی اهل البیت] «منتهی الاصول» به زبان عربی، اثر آیت الله العظمی، سید حسن بجنوردی و حاوی یک دوره عالی اصول فقه است. به گفته نویسنده در ابتدای کتاب، عده ای از ایشان درخواست کرده اند که تحقیقاتی را که از اساتیدشان آموخته اند در کتابی به رشته تحریر درآورده و نظریات خود را نیز بیان کند و این کتاب در پاسخ به آن درخواست نگارش یافته است.
کتاب، در دو جلد به نگارش درآمده است که از مقدمات علم اصول تا پایان «تعادل و تراجیح» را دربرمی گیرد و مباحث علم اصول فقه را به سبک تحلیلی - استدلالی و با تکیه بر نظریات دو تن از نام آوران اصول جدید؛ یعنی محقق عراقی و محقق نایینی همراه با نقد و نظر، گردآوری کرده است.
قسمت ابتدایی کتاب، بر مبنای ترتیب متعارف دیگر کتاب های اصولی به تمهید و مقدمات اصول اختصاص دارد که در آن، از موضوعاتی نظیر جایگاه علم اصول، تعریف و موضوع آن، مبادی علم اصول، وضع، استعمال مجازی، علائم حقیقت و مجاز، تعارض احوال و... بحث می شود.
نویسنده، رتبه علم اصول را از حیث شرافت مؤخر از علم کلام و فقه می داند و از جهت تعلیم و تعلم، مقدم بر فقه، چرا که از مقدمات فقه است. ایشان، در موضوع علم اصول نظر مشهور را مبنی بر لزوم وجود موضوع برای هر علم به چالش می کشد. در مقصد اول از اوامر سخن به میان می آید. بحث ابتدایی اوامر، پیرامون حدود معنایی لفظ امر (ماده امر) است. برای امر معانی متعددی مانند شی ء، شأن، شغل، غرض، حادثه، کار عجیب و فعل و طلب ذکر نموده اند. پرسش این است که آیا لفظ امر، مشترک لفظی بین این معانی است یا مشترک معنوی بین آنها و یا... محقق نایینی که مصنف از او به تعبیر شیخنا الاستاذ نام برده است، اعتقاد دارد که فرض اشتراک لفظی بعید است و نمی توانیم به آن ملتزم شویم، پس ناچار باید قائل به اشتراک معنوی باشیم. ناتوانی از مشخص کردن قدر مشترک منطبق بر همه این معانی (که پیش فرض اشتراک معنوی است)، دلیل بر عدم اشتراک معنوی نیست، چرا که ممکن است جامعی وجود داشته باشد و ما آن را ندانیم.
نویسنده، در نقد کلام استاد خویش آورده اند: صرف امکان وجود جامع، نمی تواند وجود آن را اثبات کند و فقط در صورتی می توانیم این نظریه را برگزینیم که مشترک لفظی را ابطال کنیم و احتمال دیگری جز اشتراک معنوی بین همه معانی باقی نماند، اما در این جا احتمال دیگری نیز وجود دارد و آن این که لفظ امر نسبت به برخی از این معانی، مشترک معنوی و نسبت به دسته ای دیگر مشترک لفظی باشد. مسئله «ضد»، از مباحث مطرح در ذیل اوامر است. این بحث، در پاسخ به این سؤال به وجود آمده که آیا امر به چیزی، اقتضای نهی از ضد آن را دارد یا خیر؟ در صورت اثبات وجود رابطه بین امر به شی ء و نهی از ضد آن، یکی از ثمرات آن این است که اگر عبادتی ضد واجب اهم فعلی باشد، به آن نهی تعلق گرفته و باطل می گردد. شیخ بهاءالدین عاملی، معروف به شیخ بهایی این ثمره را انکار نموده و معتقد است که در این فرض، اثبات اقتضا دخالتی ندارد و در هر حال عبادت، باطل است؛ دلیل آن این است که عبادت، نیاز به قصد تقرب دارد که بدون امر به آن ممکن نیست و اگر در این مثال، امری نسبت به این عبادت وجود داشته باشد، مستلزم طلب ضدین و تکلیف به محال است، چون فرض کرده ایم که ضد آن هم فعلیت یافته که عبارت است از واجب اهم. این نظریه شیخ بهایی، ایجاد یک سرفصل جدید در علم اصول شده است که ترتب نام دارد. عده ای در پاسخ به این کلام شیخ بهایی گفته اند: در مورد عبادت فوق الذکر، امر ترتبی موجود است؛ به این معنی که در این فرض دو امر داریم:
یکی از اوامر، مطلق است که همان امر مربوط به واجب اهم است و دیگری، امری است مشروط به تخلف از امر اول که در صورت عدم انجام آن، معنا پیدا می کند. این دو امر در طول یک دیگر و بر هم مترتب می باشند؛ یعنی امر دوم، مترتب بر تخلف از امر اول است. امکان وجود چنین امری، موردی بحث انگیز را در علم اصول رقم زده است. مشهور اصولیان، مثل شیخ انصاری و محقق خراسانی، آن را انکار نموده و دسته ای دیگر همچون میرزای شیرازی و محقق نایینی و عراقی آن را ممکن می دانند. آیت الله بجنوردی در طی بحثی مفصل، مبانی نظریه ترتب را بر اساس آرای محقق نایینی طرح نموده و از اشکالات وارد بر آن پاسخ گفته است. نواهی، مفاهیم، عام و خاص، مطلق و مقید و مجمل و مبیّن، دیگر عناوین مقاصد این جلد هستند.
جلد دوم کتاب، مباحث حجج و امارات را کاوش می کند. «قطع» عنوان آغازین این قسمت است که در آن، از مسائلی چون اقسام قطع، قطع قطاع، علم اجمالی و... بحث می شود. تجرّی نیز یکی از فروعات بحث قطع است. مؤلف، در پایان بحث تجری به تبعیت از استاد خویش، مرحوم نایینی، برخی ابحاث عقلی را عرضه می نماید. یکی از این ابحاث، مسئله ملازمه بین حکم عقل و شرع است. بر اساس قانون ملازمه، هر آنچه که عقل مستقلا آن را نیکو بداند، واجب شرعی و آنچه آن را ناپسند بشمارد، حرام شرعی است. اخباریان این ملازمه را نپذیرفته اند. نویسنده، در پاسخ به آنها گفته است: انکار این ملازمه به شکل کلی یا بر پایه عدم تبعیت احکام از مصالح و مفاسد استوار است و یا بر مبنای عدم امکان درک مصالح و مفاسد برای عقل؛ عدم تبعیت حکم از مصلحت و مفسده پذیرفته نیست، چرا که اراده تشریعی مانند اراده تکوینی است و همان گونه که تعلق اراده تکوینی به چیزی، بدون در نظر گرفتن فایده آن امکان ندارد، اراده تشریعی نیز خالی از مصلحت و مفسده نیست.
پیش فرض عدم امکان درک مصالح و مفاسد نیز مردود است، چون اگر عقل را از جایگاه درک حسن و قبح اشیا پایین آوریم، باب دلایل اثبات صانع نیز بسته می شود. ظن و مباحث مرتبط علی القاعده بعد از قطع بررسی می شوند. شهرت و کنکاش در حجیت آن، از فروع مسئله ظن است. شهرت به سه قسم تقسیم می شود: شهرت روایی که عبارت است از مشهور بودن روایتی در بین روات احادیث و کتاب های آنان، شهرت عملی که به عمل مشهور فقها به روایت و فتوا بر اساس آن گفته می شود و شهرت فتوایی که منظور از آن، فتوای مشهور فقها به حکم خاصی است. منظور از شهرت در این بحث، شهرت نوع سوم است که در حجیت آن اختلاف وجود دارد. به عقیده مؤلف، اگر شهرت فتوایی در بین فقهای متقدم (فقهای زمان معصومین علیهم السلام و اوایل غیبت کبری) حاصل شود، قطعا حجت است. اگر چه دلیلی مطابق آن در دسترس نداشته باشیم، چون در این گونه شهرت، ملاک اجماع محصّل که همان کشف قطعی از قول معصوم علیه السلام است، وجود دارد. سومین بخش این جلد، بحث اصول عملیه است که شامل اصول برائت، احتیاط، تخییر و استصحاب می شود. مرحوم آیت الله بجنوردی، مباحث این بخش را که کاربردی ترین مسائل اصول فقه را تشکیل می دهد، به تفصیل و با طرح نظریات اندیشمندان بزرگ اصول فقه، به خصوص محقق عراقی و نایینی به سامان رسانده است. تعادل و تراجیح و اجتهاد و تقلید که موضوعات آنها به ترتیب بررسی راه حل های تعارض روایات و نیز احکام و شرایط اجتهاد و تقلید است، دو بحث پایانی کتاب را تشکیل می دهند.
کتاب، در دو جلد به نگارش درآمده است که از مقدمات علم اصول تا پایان «تعادل و تراجیح» را دربرمی گیرد و مباحث علم اصول فقه را به سبک تحلیلی - استدلالی و با تکیه بر نظریات دو تن از نام آوران اصول جدید؛ یعنی محقق عراقی و محقق نایینی همراه با نقد و نظر، گردآوری کرده است.
قسمت ابتدایی کتاب، بر مبنای ترتیب متعارف دیگر کتاب های اصولی به تمهید و مقدمات اصول اختصاص دارد که در آن، از موضوعاتی نظیر جایگاه علم اصول، تعریف و موضوع آن، مبادی علم اصول، وضع، استعمال مجازی، علائم حقیقت و مجاز، تعارض احوال و... بحث می شود.
نویسنده، رتبه علم اصول را از حیث شرافت مؤخر از علم کلام و فقه می داند و از جهت تعلیم و تعلم، مقدم بر فقه، چرا که از مقدمات فقه است. ایشان، در موضوع علم اصول نظر مشهور را مبنی بر لزوم وجود موضوع برای هر علم به چالش می کشد. در مقصد اول از اوامر سخن به میان می آید. بحث ابتدایی اوامر، پیرامون حدود معنایی لفظ امر (ماده امر) است. برای امر معانی متعددی مانند شی ء، شأن، شغل، غرض، حادثه، کار عجیب و فعل و طلب ذکر نموده اند. پرسش این است که آیا لفظ امر، مشترک لفظی بین این معانی است یا مشترک معنوی بین آنها و یا... محقق نایینی که مصنف از او به تعبیر شیخنا الاستاذ نام برده است، اعتقاد دارد که فرض اشتراک لفظی بعید است و نمی توانیم به آن ملتزم شویم، پس ناچار باید قائل به اشتراک معنوی باشیم. ناتوانی از مشخص کردن قدر مشترک منطبق بر همه این معانی (که پیش فرض اشتراک معنوی است)، دلیل بر عدم اشتراک معنوی نیست، چرا که ممکن است جامعی وجود داشته باشد و ما آن را ندانیم.
نویسنده، در نقد کلام استاد خویش آورده اند: صرف امکان وجود جامع، نمی تواند وجود آن را اثبات کند و فقط در صورتی می توانیم این نظریه را برگزینیم که مشترک لفظی را ابطال کنیم و احتمال دیگری جز اشتراک معنوی بین همه معانی باقی نماند، اما در این جا احتمال دیگری نیز وجود دارد و آن این که لفظ امر نسبت به برخی از این معانی، مشترک معنوی و نسبت به دسته ای دیگر مشترک لفظی باشد. مسئله «ضد»، از مباحث مطرح در ذیل اوامر است. این بحث، در پاسخ به این سؤال به وجود آمده که آیا امر به چیزی، اقتضای نهی از ضد آن را دارد یا خیر؟ در صورت اثبات وجود رابطه بین امر به شی ء و نهی از ضد آن، یکی از ثمرات آن این است که اگر عبادتی ضد واجب اهم فعلی باشد، به آن نهی تعلق گرفته و باطل می گردد. شیخ بهاءالدین عاملی، معروف به شیخ بهایی این ثمره را انکار نموده و معتقد است که در این فرض، اثبات اقتضا دخالتی ندارد و در هر حال عبادت، باطل است؛ دلیل آن این است که عبادت، نیاز به قصد تقرب دارد که بدون امر به آن ممکن نیست و اگر در این مثال، امری نسبت به این عبادت وجود داشته باشد، مستلزم طلب ضدین و تکلیف به محال است، چون فرض کرده ایم که ضد آن هم فعلیت یافته که عبارت است از واجب اهم. این نظریه شیخ بهایی، ایجاد یک سرفصل جدید در علم اصول شده است که ترتب نام دارد. عده ای در پاسخ به این کلام شیخ بهایی گفته اند: در مورد عبادت فوق الذکر، امر ترتبی موجود است؛ به این معنی که در این فرض دو امر داریم:
یکی از اوامر، مطلق است که همان امر مربوط به واجب اهم است و دیگری، امری است مشروط به تخلف از امر اول که در صورت عدم انجام آن، معنا پیدا می کند. این دو امر در طول یک دیگر و بر هم مترتب می باشند؛ یعنی امر دوم، مترتب بر تخلف از امر اول است. امکان وجود چنین امری، موردی بحث انگیز را در علم اصول رقم زده است. مشهور اصولیان، مثل شیخ انصاری و محقق خراسانی، آن را انکار نموده و دسته ای دیگر همچون میرزای شیرازی و محقق نایینی و عراقی آن را ممکن می دانند. آیت الله بجنوردی در طی بحثی مفصل، مبانی نظریه ترتب را بر اساس آرای محقق نایینی طرح نموده و از اشکالات وارد بر آن پاسخ گفته است. نواهی، مفاهیم، عام و خاص، مطلق و مقید و مجمل و مبیّن، دیگر عناوین مقاصد این جلد هستند.
جلد دوم کتاب، مباحث حجج و امارات را کاوش می کند. «قطع» عنوان آغازین این قسمت است که در آن، از مسائلی چون اقسام قطع، قطع قطاع، علم اجمالی و... بحث می شود. تجرّی نیز یکی از فروعات بحث قطع است. مؤلف، در پایان بحث تجری به تبعیت از استاد خویش، مرحوم نایینی، برخی ابحاث عقلی را عرضه می نماید. یکی از این ابحاث، مسئله ملازمه بین حکم عقل و شرع است. بر اساس قانون ملازمه، هر آنچه که عقل مستقلا آن را نیکو بداند، واجب شرعی و آنچه آن را ناپسند بشمارد، حرام شرعی است. اخباریان این ملازمه را نپذیرفته اند. نویسنده، در پاسخ به آنها گفته است: انکار این ملازمه به شکل کلی یا بر پایه عدم تبعیت احکام از مصالح و مفاسد استوار است و یا بر مبنای عدم امکان درک مصالح و مفاسد برای عقل؛ عدم تبعیت حکم از مصلحت و مفسده پذیرفته نیست، چرا که اراده تشریعی مانند اراده تکوینی است و همان گونه که تعلق اراده تکوینی به چیزی، بدون در نظر گرفتن فایده آن امکان ندارد، اراده تشریعی نیز خالی از مصلحت و مفسده نیست.
پیش فرض عدم امکان درک مصالح و مفاسد نیز مردود است، چون اگر عقل را از جایگاه درک حسن و قبح اشیا پایین آوریم، باب دلایل اثبات صانع نیز بسته می شود. ظن و مباحث مرتبط علی القاعده بعد از قطع بررسی می شوند. شهرت و کنکاش در حجیت آن، از فروع مسئله ظن است. شهرت به سه قسم تقسیم می شود: شهرت روایی که عبارت است از مشهور بودن روایتی در بین روات احادیث و کتاب های آنان، شهرت عملی که به عمل مشهور فقها به روایت و فتوا بر اساس آن گفته می شود و شهرت فتوایی که منظور از آن، فتوای مشهور فقها به حکم خاصی است. منظور از شهرت در این بحث، شهرت نوع سوم است که در حجیت آن اختلاف وجود دارد. به عقیده مؤلف، اگر شهرت فتوایی در بین فقهای متقدم (فقهای زمان معصومین علیهم السلام و اوایل غیبت کبری) حاصل شود، قطعا حجت است. اگر چه دلیلی مطابق آن در دسترس نداشته باشیم، چون در این گونه شهرت، ملاک اجماع محصّل که همان کشف قطعی از قول معصوم علیه السلام است، وجود دارد. سومین بخش این جلد، بحث اصول عملیه است که شامل اصول برائت، احتیاط، تخییر و استصحاب می شود. مرحوم آیت الله بجنوردی، مباحث این بخش را که کاربردی ترین مسائل اصول فقه را تشکیل می دهد، به تفصیل و با طرح نظریات اندیشمندان بزرگ اصول فقه، به خصوص محقق عراقی و نایینی به سامان رسانده است. تعادل و تراجیح و اجتهاد و تقلید که موضوعات آنها به ترتیب بررسی راه حل های تعارض روایات و نیز احکام و شرایط اجتهاد و تقلید است، دو بحث پایانی کتاب را تشکیل می دهند.
wikiahlb: منتهی_الاصول
[ویکی نور] منتهی الاصول (بجنوردی طبع جدید). منتهی الاصول، به زبان عربی، اثر آیت الله، سید حسن بجنوردی و حاوی یک دوره عالی اصول فقه است.
به گفته نویسنده، در ابتدای کتاب، عده ای از ایشان درخواست کرده اند که تحقیقاتی را که از اساتیدشان آموخته اند، در کتابی به رشته تحریر درآورده و نظریات خود را نیز بیان کند و این کتاب، در پاسخ به آن درخواست نگارش یافته است.
کتاب، در دو جلد به نگارش درآمده است که از مقدمات علم اصول تا پایان «تعادل و تراجیح» را در بر می گیرد و مباحث علم اصول فقه را به سبک تحلیلی - استدلالی و با تکیه بر نظریات دو تن از نام آوران اصول جدید؛ یعنی محقق عراقی و محقق نایینی همراه با نقد و نظر، گردآوری کرده است.
قسمت ابتدایی کتاب، بر مبنای ترتیب متعارف دیگر کتاب های اصولی به تمهید و مقدمات اصول اختصاص دارد که در آن، از موضوعاتی نظیر جایگاه علم اصول، تعریف و موضوع آن، مبادی علم اصول، وضع، استعمال مجازی، علائم حقیقت و مجاز، تعارض احوال و... بحث می شود.
نویسنده، رتبه علم اصول را از حیث شرافت مؤخر از علم کلام و فقه می داند و از جهت تعلیم و تعلم، مقدم بر فقه، چرا که از مقدمات فقه است. ایشان، در موضوع علم اصول، نظر مشهور را مبنی بر لزوم وجود موضوع برای هر علم به چالش می کشد.
به گفته نویسنده، در ابتدای کتاب، عده ای از ایشان درخواست کرده اند که تحقیقاتی را که از اساتیدشان آموخته اند، در کتابی به رشته تحریر درآورده و نظریات خود را نیز بیان کند و این کتاب، در پاسخ به آن درخواست نگارش یافته است.
کتاب، در دو جلد به نگارش درآمده است که از مقدمات علم اصول تا پایان «تعادل و تراجیح» را در بر می گیرد و مباحث علم اصول فقه را به سبک تحلیلی - استدلالی و با تکیه بر نظریات دو تن از نام آوران اصول جدید؛ یعنی محقق عراقی و محقق نایینی همراه با نقد و نظر، گردآوری کرده است.
قسمت ابتدایی کتاب، بر مبنای ترتیب متعارف دیگر کتاب های اصولی به تمهید و مقدمات اصول اختصاص دارد که در آن، از موضوعاتی نظیر جایگاه علم اصول، تعریف و موضوع آن، مبادی علم اصول، وضع، استعمال مجازی، علائم حقیقت و مجاز، تعارض احوال و... بحث می شود.
نویسنده، رتبه علم اصول را از حیث شرافت مؤخر از علم کلام و فقه می داند و از جهت تعلیم و تعلم، مقدم بر فقه، چرا که از مقدمات فقه است. ایشان، در موضوع علم اصول، نظر مشهور را مبنی بر لزوم وجود موضوع برای هر علم به چالش می کشد.
wikinoor: منتهی_الأصول_(بجنوردی-_طبع_جدید)
[ویکی نور] منتهی الاصول (بجنوردی طبع قدیم). «منتهی الاصول»، تألیف آیت الله، سید میرزا حسن موسوی بجنوردی از علمای بزرگ و از چهره های درخشان فقهای شیعه در حوزه علمیّه نجف اشرف(1316 - 1395ق) است.
این کتاب، به زبان عربی و شامل مباحثی ارزش مند از ثمرات علمی مجالس درس دو استاد بزرگوار مؤلف؛ یعنی مرحوم آقا ضیاء عراقی و علامه نایینی است.
مؤلف، علاوه بر طرح دیدگاه های اصولی اساتید بزرگوار خود، به طرح و ارائه دیدگاه ها و نظریات اصولی خویش نیز پرداخته است.
مؤلف، در مقدمه، انگیزه خود را از نگارش این کتاب چنین بیان می فرماید:
«أصرّ علی جمع من الأحبة أن أکتب کتاباً فی علم الأصول مشتملاً علی ما تلقیته من الفحول و وصل إلیه فکری الفاتر و نظری القاصر، فأجبتهم».
این کتاب، به زبان عربی و شامل مباحثی ارزش مند از ثمرات علمی مجالس درس دو استاد بزرگوار مؤلف؛ یعنی مرحوم آقا ضیاء عراقی و علامه نایینی است.
مؤلف، علاوه بر طرح دیدگاه های اصولی اساتید بزرگوار خود، به طرح و ارائه دیدگاه ها و نظریات اصولی خویش نیز پرداخته است.
مؤلف، در مقدمه، انگیزه خود را از نگارش این کتاب چنین بیان می فرماید:
«أصرّ علی جمع من الأحبة أن أکتب کتاباً فی علم الأصول مشتملاً علی ما تلقیته من الفحول و وصل إلیه فکری الفاتر و نظری القاصر، فأجبتهم».
wikinoor: منتهی_الأصول_(بجنوردی-_طبع_قدیم)
[ویکی فقه] منتهی الاصول (کتاب). «منتهی الاصول»، تالیف آیت الله،سید میرزا حسن موسوی بجنوردی از علمای بزرگ و از چهره های درخشان فقهای شیعه در حوزه علمیه نجف اشرف (۱۳۱۶- ۱۳۹۵ ق)؛ حاوی یک دوره عالی اصول فقه است.
کتاب، در دو جلد به نگارش درآمده است؛ که جلد اول آن، دارای یک مقدمه و شش مقصد و جلد دوم، مشتمل بر سه مبحث و یک خاتمه و بحثی در اجتهاد و تقلید می باشد. مؤلف، در آغاز کتاب، مباحثی در باره مرتبه علم اصول، تعریف و موضوع علم اصول آورده است. در مقدمه کتاب، مباحثی در باره وضع و دلالت الفاظ، معانی حرفی، علائم حقیقت و مجاز، حقیقت شرعی، صحیح و اعم، استعمال لفظ در اکثر از معنا و مشتق آورده است. جلد اول کتاب، در مباحث الفاظ است و شامل مباحث اوامر، نواهی، مفاهیم، عام و خاص، مطلق و مقید و مجمل و مبین می باشد. جلد دوم، شامل مباحث قطع، ظن، خبر واحد، برائت، اشتغال، استصحاب، تعادل و تراجیح و اجتهاد و تقلید است.
ویژگی کتاب
این کتاب، شامل مباحثی ارزشمند از ثمرات علمی مجالس درس دو استاد بزرگوار مؤلف؛ یعنی مرحوم آقا ضیاء عراقی و علامه نایینی است. مؤلف، در مقدمه، انگیزه خود را از نگارش این کتاب چنین بیان می فرماید: «اصر علی جمع من الاحبه ان اکتب کتابا فی علم الاصول مشتملا علی ما تلقیته من الفحول و وصل الیه فکری الفاتر و نظری القاصر، فاجبتهم». به گفته نویسنده، در ابتدای کتاب، عده ای از ایشان درخواست کرده اند که تحقیقاتی را که از اساتیدشان آموخته اند، در کتابی به رشته تحریر درآورده و نظریات خود را نیز بیان کند و این کتاب، در پاسخ به آن درخواست نگارش یافته است. وی، این کتاب را بر خلاف سبک دیگر شاگردان برجسته علمای معاصر که تقریرات می نوشته اند، مستقلا به نام خود نگاشته است. وی، در این کتاب به شرح و توضیح مباحث گوناگون علم اصول از دیدگاه خود پرداخته و علاوه بر آن، به نظریات و دیدگاه های دیگر بزرگان علم اصول، مانند دو استاد بزرگوار خود نیز اشاره دارد. این کتاب، در حوزه های علمیه قم و نجف اشرف از استقبال فراوانی در میان علما و فضلای حوزه برخوردار گردیده است و یکی از منابع مهم برای مراجعه طلاب و اساتید درس های خارج اصول به شمار می آید.
گزارش محتوا
...
کتاب، در دو جلد به نگارش درآمده است؛ که جلد اول آن، دارای یک مقدمه و شش مقصد و جلد دوم، مشتمل بر سه مبحث و یک خاتمه و بحثی در اجتهاد و تقلید می باشد. مؤلف، در آغاز کتاب، مباحثی در باره مرتبه علم اصول، تعریف و موضوع علم اصول آورده است. در مقدمه کتاب، مباحثی در باره وضع و دلالت الفاظ، معانی حرفی، علائم حقیقت و مجاز، حقیقت شرعی، صحیح و اعم، استعمال لفظ در اکثر از معنا و مشتق آورده است. جلد اول کتاب، در مباحث الفاظ است و شامل مباحث اوامر، نواهی، مفاهیم، عام و خاص، مطلق و مقید و مجمل و مبین می باشد. جلد دوم، شامل مباحث قطع، ظن، خبر واحد، برائت، اشتغال، استصحاب، تعادل و تراجیح و اجتهاد و تقلید است.
ویژگی کتاب
این کتاب، شامل مباحثی ارزشمند از ثمرات علمی مجالس درس دو استاد بزرگوار مؤلف؛ یعنی مرحوم آقا ضیاء عراقی و علامه نایینی است. مؤلف، در مقدمه، انگیزه خود را از نگارش این کتاب چنین بیان می فرماید: «اصر علی جمع من الاحبه ان اکتب کتابا فی علم الاصول مشتملا علی ما تلقیته من الفحول و وصل الیه فکری الفاتر و نظری القاصر، فاجبتهم». به گفته نویسنده، در ابتدای کتاب، عده ای از ایشان درخواست کرده اند که تحقیقاتی را که از اساتیدشان آموخته اند، در کتابی به رشته تحریر درآورده و نظریات خود را نیز بیان کند و این کتاب، در پاسخ به آن درخواست نگارش یافته است. وی، این کتاب را بر خلاف سبک دیگر شاگردان برجسته علمای معاصر که تقریرات می نوشته اند، مستقلا به نام خود نگاشته است. وی، در این کتاب به شرح و توضیح مباحث گوناگون علم اصول از دیدگاه خود پرداخته و علاوه بر آن، به نظریات و دیدگاه های دیگر بزرگان علم اصول، مانند دو استاد بزرگوار خود نیز اشاره دارد. این کتاب، در حوزه های علمیه قم و نجف اشرف از استقبال فراوانی در میان علما و فضلای حوزه برخوردار گردیده است و یکی از منابع مهم برای مراجعه طلاب و اساتید درس های خارج اصول به شمار می آید.
گزارش محتوا
...
wikifeqh: منتهی_الأصول _(کتاب)