[ویکی فقه] دعوت بنی اسرائیل به تقوا (قرآن). خداوند در قرآن کریم بنی اسرائیل را به رعایت تقوا دعوت کرده است، و اعطای تورات هم در همین راستا بوده است. محور تبلیغات حضرت عیسی (علیه السلام ) نیز دعوت آنان به تقوا بوده است.
بنی اسرائیل از سوی خداوند دعوت به تقوا شدند:«یـبنی اسرءیل اذکروا نعمتی التی انعمت علیکم وانی فضلتکم علی العــلمین• واتقوا یومـا لا تجزی نفس عن نفس شیــا ولا یقبل منها شفـعة ولا یؤخذ منها عدل ولا هم ینصرون؛ ای بنی اسرائیل! نعمت هایی را که به شما ارزانی داشتم به خاطر بیاورید؛ و (نیز به یاد آورید که) من، شما را بر جهانیان، برتری بخشیدم.• و از آن روز بترسید که کسی مجازات دیگری را نمی پذیرد و نه از او شفاعت پذیرفته می شود؛ و نه غرامت از او قبول خواهد شد؛ و نه یاری می شوند.»
توصیه بنی اسرائیل به تقوا
و اتقوا یوما، پس از آنکه خداوند نعمت های بزرگی را که به بنی اسرائیل داده یادآوری نمود آنان را به سبب کفران و ناسپاسی در برابر این همه نعمت، به روز قیامت بیم می دهد و می فرماید: (بترسید از آن روزی که هیچ کس بکار دیگری نمی خورد و او را بی نیاز نمی کند و از او بلاء و گرفتاری برطرف نمی نماید).یا بقول بعضی، کسی از دیگری حق واجبی را مربوط به خدا یا مردم که بر عهده دارد اداء نمی کند مطابق آیه کریمه: و اخشوا یوما لا یجزی والد عن ولده و لا مولود هو جاز عن والده شیئا، (از روزی بیمناک باشید که پدر برای پسر خویش کاری نسازد و فرزند به هیچ وجه کارساز پدر خود نشود).و لا یقبل منها شفاعة...، مفسران می گویند حکم این آیه (که شفاعت پذیرفته نمی شود) مخصوص یهود است که می گفتند چون ما فرزندان پیامبران هستیم پدرانمان از ما دستگیری خواهند نمود. خداوند با این آیات، آنان را نا امید کرده است و اگر چه بیان، کلی است ولی مقصود ابطال عقیده یهود است نه رد شفاعت بطور کلی زیرا اصل شفاعت رسول اکرم، امری است مسلم و غیر قابل انکار بین همه مسلمانان و اگر اختلافی وجود دارد در خصوصیات و کیفیت آن می باشد. ما معتقدیم شفاعت آن حضرت در رد ضررها و نجات دادن از عذاب است نسبت به مسلمانانی که گناه کرده اند ولی نه به آن حد و درجه که از شفاعت محروم شوند. ولی معتزله می گویند: شفاعت در زیاد کردن منافع و پاداش نیکوکاران و توبه کنندگان است نه گناه کاران.و نیز به عقیده ما این شفاعت همانطور که برای رسول اکرم است برای یاران برگزیده آن حضرت و ائمه اطهار علیهم السّلام و مؤمنین و صلحاء نیز می باشد و خداوند بدست آنان بسیاری از گناهکاران را نجات خواهد داد.مؤید عقیده ما روایتی است از رسول اکرم که مورد قبول همه می باشد و آن حضرت فرمود: ادخرت شفاعتی لاهل الکبائر، من شفاعتم را برای مرتکبان گناهان کبیره ذخیره کرده ام .باز از آن حضرت نقل شده است که فرمود: انی اشفع فاشفع و علی یشفع فیشفع و اهل بیتی یشفعون فیشفعون و ان أدنی المؤمنین شفاعة لیشفع فی اربعین من اخوانه کل قد استوجب النار، من در روز قیامت شفاعت می کنم و قبول می شود و علی شفاعت می کند و قبول می شود و اهل بیت من شفاعت می کنند و قبول می شود و کمترین شفاعتی که مؤمن کند آنست که چهل نفر از برادران مسلمان خودش را که سزاوار آتش اند نجات بخشد.از آیه کریمه که حسرت و ندامت کفار را در روز قیامت از اینکه شفاعت کننده ندارند بیان می کند باز می توان بودن اصل شفاعت را فهمید آیه اینست: «فما لنا من شافعین، و لا صدیق حمیم، (نیست برای ما شفیع و نه دوستی صمیمی).و لا هم ینصرون، وقتی خدا بخواهد آنان را عذاب کند کمک و یاری نخواهند شد تا از عذاب نجات یابند.
موعظه به تقوا در بنی اسرائیل
پند و موعظه هلاک شدگان بنی اسرائیل از سوی گروه ناهیان از منکر، به منظور تقواپیشگی و ترس آنان از خداوند:«واذ قالت امة منهم لم تعظون قومـا الله مهلکهم او معذبهم عذابـا شدیدا قالوا معذرة الی ربکم ولعلهم یتقون؛ و (به یاد آر) هنگامی را که گروهی از آنها (به گروه دیگر) گفتند: «چرا جمعی (گنهکار) را اندرز می دهید که سرانجام خداوند آنها را هلاک خواهد کرد، یا به عذاب شدیدی گرفتار خواهد ساخت؟! (آنها را به حال خود واگذارید تا نابود شوند!)» گفتند: «(این اندرزها،) برای اعتذار (و رفع مسؤولیت) در پیشگاه پروردگار شماست؛ بعلاوه شاید آنها (بپذیرند، و از گناه باز ایستند، و) تقوا پیشه کنند!»
متقین بنی اسرائیل
...
بنی اسرائیل از سوی خداوند دعوت به تقوا شدند:«یـبنی اسرءیل اذکروا نعمتی التی انعمت علیکم وانی فضلتکم علی العــلمین• واتقوا یومـا لا تجزی نفس عن نفس شیــا ولا یقبل منها شفـعة ولا یؤخذ منها عدل ولا هم ینصرون؛ ای بنی اسرائیل! نعمت هایی را که به شما ارزانی داشتم به خاطر بیاورید؛ و (نیز به یاد آورید که) من، شما را بر جهانیان، برتری بخشیدم.• و از آن روز بترسید که کسی مجازات دیگری را نمی پذیرد و نه از او شفاعت پذیرفته می شود؛ و نه غرامت از او قبول خواهد شد؛ و نه یاری می شوند.»
توصیه بنی اسرائیل به تقوا
و اتقوا یوما، پس از آنکه خداوند نعمت های بزرگی را که به بنی اسرائیل داده یادآوری نمود آنان را به سبب کفران و ناسپاسی در برابر این همه نعمت، به روز قیامت بیم می دهد و می فرماید: (بترسید از آن روزی که هیچ کس بکار دیگری نمی خورد و او را بی نیاز نمی کند و از او بلاء و گرفتاری برطرف نمی نماید).یا بقول بعضی، کسی از دیگری حق واجبی را مربوط به خدا یا مردم که بر عهده دارد اداء نمی کند مطابق آیه کریمه: و اخشوا یوما لا یجزی والد عن ولده و لا مولود هو جاز عن والده شیئا، (از روزی بیمناک باشید که پدر برای پسر خویش کاری نسازد و فرزند به هیچ وجه کارساز پدر خود نشود).و لا یقبل منها شفاعة...، مفسران می گویند حکم این آیه (که شفاعت پذیرفته نمی شود) مخصوص یهود است که می گفتند چون ما فرزندان پیامبران هستیم پدرانمان از ما دستگیری خواهند نمود. خداوند با این آیات، آنان را نا امید کرده است و اگر چه بیان، کلی است ولی مقصود ابطال عقیده یهود است نه رد شفاعت بطور کلی زیرا اصل شفاعت رسول اکرم، امری است مسلم و غیر قابل انکار بین همه مسلمانان و اگر اختلافی وجود دارد در خصوصیات و کیفیت آن می باشد. ما معتقدیم شفاعت آن حضرت در رد ضررها و نجات دادن از عذاب است نسبت به مسلمانانی که گناه کرده اند ولی نه به آن حد و درجه که از شفاعت محروم شوند. ولی معتزله می گویند: شفاعت در زیاد کردن منافع و پاداش نیکوکاران و توبه کنندگان است نه گناه کاران.و نیز به عقیده ما این شفاعت همانطور که برای رسول اکرم است برای یاران برگزیده آن حضرت و ائمه اطهار علیهم السّلام و مؤمنین و صلحاء نیز می باشد و خداوند بدست آنان بسیاری از گناهکاران را نجات خواهد داد.مؤید عقیده ما روایتی است از رسول اکرم که مورد قبول همه می باشد و آن حضرت فرمود: ادخرت شفاعتی لاهل الکبائر، من شفاعتم را برای مرتکبان گناهان کبیره ذخیره کرده ام .باز از آن حضرت نقل شده است که فرمود: انی اشفع فاشفع و علی یشفع فیشفع و اهل بیتی یشفعون فیشفعون و ان أدنی المؤمنین شفاعة لیشفع فی اربعین من اخوانه کل قد استوجب النار، من در روز قیامت شفاعت می کنم و قبول می شود و علی شفاعت می کند و قبول می شود و اهل بیت من شفاعت می کنند و قبول می شود و کمترین شفاعتی که مؤمن کند آنست که چهل نفر از برادران مسلمان خودش را که سزاوار آتش اند نجات بخشد.از آیه کریمه که حسرت و ندامت کفار را در روز قیامت از اینکه شفاعت کننده ندارند بیان می کند باز می توان بودن اصل شفاعت را فهمید آیه اینست: «فما لنا من شافعین، و لا صدیق حمیم، (نیست برای ما شفیع و نه دوستی صمیمی).و لا هم ینصرون، وقتی خدا بخواهد آنان را عذاب کند کمک و یاری نخواهند شد تا از عذاب نجات یابند.
موعظه به تقوا در بنی اسرائیل
پند و موعظه هلاک شدگان بنی اسرائیل از سوی گروه ناهیان از منکر، به منظور تقواپیشگی و ترس آنان از خداوند:«واذ قالت امة منهم لم تعظون قومـا الله مهلکهم او معذبهم عذابـا شدیدا قالوا معذرة الی ربکم ولعلهم یتقون؛ و (به یاد آر) هنگامی را که گروهی از آنها (به گروه دیگر) گفتند: «چرا جمعی (گنهکار) را اندرز می دهید که سرانجام خداوند آنها را هلاک خواهد کرد، یا به عذاب شدیدی گرفتار خواهد ساخت؟! (آنها را به حال خود واگذارید تا نابود شوند!)» گفتند: «(این اندرزها،) برای اعتذار (و رفع مسؤولیت) در پیشگاه پروردگار شماست؛ بعلاوه شاید آنها (بپذیرند، و از گناه باز ایستند، و) تقوا پیشه کنند!»
متقین بنی اسرائیل
...
wikifeqh: دعوت_بنی اسرائیل_به_تقوا_(قرآن)